Σαμαρικότεροι του Σαμαρά. Όταν η επιδοτούμενη ελληνική κεντροαριστερά έγινε θατσερική.

"Τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο", έλεγε ο Τερέντιος, αλλά, μα την Παναγία, το να βλέπω ανθρώπους, που πριν από είκοσι χρόνια προσπαθούσαν να αντισταθούν με λόγια και με πράξεις στο εθνικιστικό παραλήρημα του Μακεδονικού, να χαίρονται σήμερα επειδή ο αρχιπαραληρηματίας Σαμαράς είναι πρώτος στις δημοσκοπήσεις, ε, αυτό μου είναι ξένο εντελώς. Μη σας πω ότι και του Τερέντιου, αν ζούσε, ξένο θα του ήτανε κι εκείνου.

Όταν λέω ανθρώπους, εννοώ το πολιτικό, ιδεολογικό και πολιτισμικό συνονθύλευμα που αυτοαποκαλείται Κεντροαριστερά και κινείται μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ., ΔΟΛ, πανεπιστημίων, θεάτρων και όπου αλλού φύονται τα κυπαρίσσια του μακαρίτη του εκσυγχρονισμού. Όλους αυτούς που επιπλέουν αρπαγμένοι με νύχια και με δόντια από τον Σαμαρά, τον θρησκόληπτο, εθνικιστή, μισαλλόδοξο, δοκησίσοφο, ρατσιστή, υπερφίαλο Σαμαρά. Τον Σαμαρά που επαναφέρει τη Δεξιά στα προδικτατορικά της κλέη, που στήνει στα υπόγεια της Συγγρού ρουφιανομάγαζα, που παραποιεί βίντεο, που επιστρατεύει απεργούς, που καλλιεργεί συνθήκες εμφυλιοπολεμικές, που βασανίζει τους μαύρους. Στην κυριολεξία.

Τρεις είναι οι λόγοι που κάνουν ανθρώπους προερχόμενους από τον προοδευτικό χώρο να συναγελάζονται με την αβερωφική Δεξιά:

Ο πρώτος είναι ότι έχουν προσχωρήσει εντελώς στον νεοφιλελευθερισμό, τον αποκαλούν ευρωπαϊσμό, ξέρουν όμως ότι είναι θατσερισμός του κερατά, οπότε οι διαφορές τους με τη Δεξιά στα οικονομικά είναι πλέον ασήμαντες.

Ο δεύτερος είναι ότι οι προαναφερθέντες, οι οποίοι εμφανίζονται ως ιδεολογικοί εχθροί του κράτους, τυγχάνουν εντελώς κρατικοδίαιτοι, έχουν μάθει να βιοπορίζονται ως υπουργοί, βουλευτές, γραμματείς, προτζεκτάκηδες, καθεστωτικοί δημοσιογράφοι, επιχορηγούμενοι καλλιτέχνες, και τι να κάνουμε, το κράτος το διαχειρίζεται ο Σαμαράς.

Ο τρίτος λόγος είναι το μίσος για τον ΣΥΡΙΖΑ, μίσος πολιτικό, ιδεολογικό, ψυχολογικό, μίσος τόσο τυφλό, που τους κάνει να βλέπουν τον Αντώνη σαν τον Αϊ-Γιώργη που θα σκοτώσει τον δράκο.

Πρόκειται για πλήρη προσχώρηση στη Δεξιά ή για προσωρινή επιλογή, να βαστηχτούμε δηλαδή τώρα που είμαστε σκορποχώρι από τον Σαμαρά, να εμποδίσουμε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και μετά βλέπουμε; Δεν γνωρίζω τα σχέδιά σας, εκλεκτοί κύριοι και κυρίες, εκείνο που γνωρίζω όμως είναι ότι δεν υπάρχει «και μετά βλέπουμε». Όσο στηρίζετε τον Σαμαρά τόσο του δίνετε τον χρόνο και τη δύναμη που χρειάζεται, για να στήσει ένα σκληρό καθεστώς, το οποίο στο τέλος θα καταπιεί και εσάς τους ίδιους. Αν του βγει το σχέδιο, στις επόμενες εκλογές θα σας συνθλίψει για να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία. Αν δεν του βγει, θα καταρρεύσει παρασύροντας στο βάραθρο και τους προσωρινούς συμμάχους του, που θα είναι και ηττημένοι, και ντροπιασμένοι.

Εκτός κι αν την τελευταία στιγμή πεταχτεί η ΡΙΚΣΣΥ και δαγκώσει το θεριό στη γάμπα.

Του Γ. Ανανδρανιστάκη 

www.avgi.gr