Γράφει ο Χρήστος Τούμπουρος
«Ήρθε ο Κώτσιος, το παιδί τ’ς Άννας και με πήγε να κάνω το μπόλ’. Στο γιατρό μού ‘πε, γιατρίνα είδα εγώ. Μ’ σήκωσαν το μανίκ’ απάν’ και μού ‘καναν την ένεσ’. Ήταν και κάμποσες εκεί, κάθονταν με χαυδωμένα τα ποδάρια ξεθληκωμένες. Είχαν βγάλ’ τ’ς μπλούζες και τα ‘χαν πετάξ’ όξω τα μαστάρια. Μπόλ’ ήθελαν αυτές ή αργαλειό; Μού ‘ρθε να τ’ς πω πως ο μαστράβελος δεν δ’λεύει στη φόρα. Θέλ’ σκοτάδ’ και σουμιέ. Α, μπα. Αυτές είχαν καούρα. Καούρα στο βρακί, πετάξαν όξω το βυζί.
Μού ‘παν ότι θα γένω καλά. Αμ, δε. Έχω από χτες, που μού ‘καναν το χέρ’ πρήσκαλο και είδα τον ουρανό σφοντύλ’. Τι άστρα μού ‘λεγαν. Τα άστρα με το φεγγάρ’ είδα. Αλατζούτζουρας μού ‘ρθε. Τι ζαβά και τι αχαμνά. Λούρες κρανίσιες βάραγαν…
Γι' αυτό εσείς που μπορέιτε, με μπόλ’ ή χωρίς μπόλ’ βαράτε όχι σιάτ-πάτ, αλλά χωρίς ανάσα. Άμα λείπ’ αυτό, ντιπ σιατλοί θα γένεται. Άμα το σερσέγκ στο βρακί γίν’ ρουμποέλατο, μη ρεκλιάζετε καθόλ’. Δεν κάνουν τίποτε τα ρεμέντια. Βαράτε μπασιαβέλα…"
Χρήστος Τούμπουρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου