Η ΘΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΩ ΑΠ' ΤΗ ΒΟΝΙΤΣΑ: Τώρα!!!!! Μπακάλικο-Μουσείο στη Μπούχαλη!

  Έβαλα παραμάσχαλα τ’ μποτίλια κι πήρα του κοντό για του μπακάλικο τ’ Πανάκια. Όπως σας έχου μολογήσει πιο παλιά, ου Πανάκιας είναι ένα Λεβεντόπαιδο, πούχου βάλει να τα βρού μια καλή για να του στεφανώσω. 

     Για τ’ τσούπρες π θα διαβάσνε του άρθρο να μην στείλνε χαμπέρι για παντριά αν δεν ξέρνε να πλένε τ’ ασπρόρουχα μι αλσίβα και να τ’ απλώνε στ’  σκινάρα χωρίς να ξεσκλιθούνε. Αμα κάποια έχει τα προσόντα να ξεπιζέψει κατά δώ.

     Περνάου απ’ τ’ Αγιάποστόλους, κάνου του σταυρό μ’ κι του πιστρώνου στου πεζούλι τ’ πλάτανου να πάρου μια ανάσα κι ν’ αγναντέψου αν υπάρχνε άλλοι πελάτες μέσα στου μπακάλικο τ’ Πανάκια.

    Αυτό δεν του κάνου μόνο γω, του κάνουμε όλοι πουχουμε του δεφτέρι κι μας χρεώνει ο Πανάκιας με τα φαγώσιμα π’ αγοράζουμε.

    Έλα πδεν ήμνα μόνο γω να περιμένου, ξέρς πόσες γριές είμασταν ακροβολισμένες να πάρουμε τρόφιμα απ’ τ’ ΟΥΝΤΡΑ.

     Σα νάρθε η σειρά μ’, ξεκαμπάου μέσα στου μπακάλικο κι τι να προυτουακουρμαστού.......

   Ο Πανάκιας  είχε ξεπεράσει του παπά τσιν-τσιν. Παλιά έκανε λειτουργία μόνος τ’ (έριχνε καντήλια), τώρα σήκουνε Ανάσταση.

  -Λάρωσε Πανάκια μ’, τούπα. Τσώπα μη κάνεις έτσ’, θα σούρθ’ κόλπος.

   -Θειά Δμήτρου, μ’ απαντάει, από του άλλου μήνα θα βάζνε να ανοίγουμε τα μαγαζιά κι τσ Κυριακές. Ακ εκεί τσ’ Κυριακές. Δεν διαμαρτύρεται κανένας, δεν ξεσπαράει κανένας. Ουτε οι παπάδες δε χαμπαριάζνε. Πούνε η θρησκεία πλέει για τ’ μέρα τσ προσευχής κι τσ ανάπαυσης. Αμα θα δούνε να πέφνε οι εισπράξεις τότε θάνε αργά. 

    -Πανάκια μ,΄τ’ λέου, τώρα που αναβαθμίστκες, πέρασες από τ’ Λειτουργία τσ’ Ανάστασης στα ευχέλαια, αϊ κι πατριάρχης για να κάνεις κι κανένα αφουρισμό.

   -Θειά Δμήτρου, συνεχίζει ου Πανάκιας,  αστοχάς παλιά τ’ δεκαετία του 60 πούχανε υποχρεωτικό ωράριο στα μαγαζιά. Αστοχάς π’ αν ο Μπαλαγίνης  με του χρυσοχοείο, δεν άνοιγε το μαγαζί στις οκτώ το πρωί του κάνανε μήνυση; Ποιός θα πήγαινε τόσο μπονόρα να πάρει δακτυλίδια κι σκλαρίκια. Όμως τότε εκείνοι σεβαστήκανε  τη Κυριακή. Όλα τα καταστήματα ήτανε κλειστά.

  -Ναι Πανάκια μ’, μήπως πρέπει να στηρίξουμε του τουρισμό κι νάμαστε ανοικτά. Θάρχεται ου τουρίστας κι θα είναι ούλα κλειστά τ’ Κυριακή;

    -Θεια Δμήτρου, ξέρου ότι πάς να μι τσακατίσεις. Για ποιους τουρίστες κι ποιό τουρισμό μ’ τσαμπνάς. Θέλουνε το δικό μου το μπακάλικο νάνε ανοικτό τ’ Κυριακή από τις οκτώ το πρωί  μέχρι τσ εννιά το βράδυ και τα μουσεία, οι αρχαιολογικοί χώροι να είναι κλειστά. 

   -Πανάκια μ, δεν του κατέχεις του θέμα, οι τουρίστες σε λίγο θάρχονται να βλέπνε τ’ κατάντια τ΄δική μας. Μεγάλο αξιοθέατο. Να πάρε τ’ μποτίλια κι βάλε μ’ 300 δράμια λάδι. Τίλιξε σε μια τσαλατίνα δυό παστές σαρδέλες. Πανάκια πρόσεξε σε τσαλατίνα να τα βάλεις όχι σε κείνο του χασαπόχαρτο πούβαλες προηγουμένως στ΄ Κατίνα. Περισσότερο βάρος του χασαπόχαρτο απ΄τα παστοσαρδέλες.

    -Θεια Δμήτρου, λές του μπακάλικο πούχω στ’ Μπούχαλη να γίνει κι μουσείο, νάρχονται εδώ οι τουρίστες;

   -Σα πρώτα Πανάκια, να χαμπεριάσεις ότι εδώ είναι Μπούχαλη. Εδώ είναι τα αρχαία. Τήρα απόξου. Αγνάντεψε εκεί στου κουλούρι τ΄Αγιων αποστόλων, το παλιότερο φουρναράδικο, από τα Βενέτικα τα χρόνια. Πιο πέρα, εκεί πούνε ου πλάτανος, ήτανε η αρχαία βρύση, γιαυτό κι ου πλάτανος αυτός είναι χολάτος. 

Ακουρμάσ’ Πανάκια: 

     Θα αναβαθμίσεις του μπακάλικο. Να εκεί πούχ’ τα σακιά μι τα όσπρια, θα βάλεις μια εξέδρα μι καθίσματα, για τσ΄τουρίστες. Να τον πιστρώνε κι να αγναντεύνε πως με μια οκά μανέστρα ή νιόκο ζεί μια φαμίλια για μια βδομάδα. Αμα θέλεις τότε μπορείς κι να βάλεις μέσα στου μπακάλικο κι αρχαία. 

    Θα πάρς του πάφλα πούχες κι τσακλάταγιες όταν πέρναγε απ’ τ’ Μπούχαλη η κυρά Σουσού κι αυτή σ’ απάνταγε στα ξένα. Αι κερατούλη από κεί έμαθες τα γαλλικά. 

      Στου κατόπι θα πάς εκεί π’ χάλασαν του σπίτι τ’ μπαρμπα Μήτσου κι θα πάρεις καμιά δεκαριά καργάτα τούβλα (καργάτα: αυτά που δεν έχουν τρύπες). Θα τα σαουριάσεις δίπλα στα κρασιά κι θα τα ονομάσεις «Ο ναός του Ακτιου Απόλλωνα» κι θα χαλεύεις επιδοτήσεις για νέες ανασκαφές. 

     Στου τέλος θα ζητήσεις να σ΄δώσνε κι του χρυσό στεφάνι τ’ αρχαίου Θυρρείου. Δε πρόκειται να το κλέψει κανένας. Μεγαλύτερη τιμή θάχνε τα νιόκια σε λίγο καιρό, παρά του χρυσό στεφάνι που από τότε που βρέθκε κανένας από εμάς δε του ξανάδε.

       -Θειά Δμήτρω. Ας αναβαθμιστούμε. Παλιά ήτανε κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο. Τώρα κάθε μπακάλικο κι ένα μουσείο. Ανοικτά σε 24ωρη βάση για στηρίξουμε το τουρισμό.....

http://xiromeronews.blogspot.gr