Η επόμενη μέρα των Αλβανικών εκλογών, βρίσκει τον επανεκλεγέντα Βαγγέλη Ντούλε εντελώς απαλλαγμένο από ενδεχόμενα πολιτικά χρέη.

Η δοκιμή είχε γίνει στις τοπικές εκλογές αλλά μάλλον δεν είχαν ικανοποιηθεί. Πρόκειται για τη συνάσπιση εντελώς ανόμοιων «ομογενειακών» συμφερόντων πλήρως σύντονα με συμφέροντα του βαθέως κράτους, ώστε να εξαλείψουν απ’ το μικρό πολιτικό παίγνιο της ΕΕΜ, το ΚΕΑΔ και το Βαγγέλη Ντούλε. Δεν ικανοποιήθηκαν όμως ούτε οι ίδιοι κυρίως όμως όσοι πολύ έντεχνα τους οδηγούν εκεί.

Το ξαναδοκίμασαν με καλύτερα αποτελέσματα στις βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής.

Προφανώς δεν πρόκειται για αδαείς που βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Ούτε για μαζοχιστές που εμπίπτουν σε μια πολύ ειδική ψυχολογική κατάσταση που δημιουργείται μεταξύ θύματος και θύτη.

Στην πολιτική διαχείριση καταστάσεων είναι γνωστό η τακτική αποπροσανατολισμού του στόχου. Το πρόβλημα για την ΕΕΜ είναι ότι υφίσταται μια χαμηλής μεν αλλά σταθερής καταπίεσης με σκοπό όχι μόνο τη μη διεύρυνση του πλαισίου δικαιωμάτων αλλά την σταδιακή απομάκρυνση της απ’ τα πάτρια εδάφη. Οι σχεδιαστές της πολιτικής αυτής με ιδιαίτερη επιτυχία έχουν καταφέρει να αποκρύπτουν το στόχο αυτό και τους βασικούς υπαίτιους της θλιβερής αυτής κατάστασης και να διοχετεύουν την δυσαρέσκεια της ελληνικής μειονότητας προς αυθεντικούς της εκπροσώπους.

Η επιτυχία έγκειται στην εξυπηρέτηση που προσφέρουν στην τακτική αυτή κίνηση αποπροσανατολισμού και στρεβλής διοχέτευσης της ανησυχίας «δικοί μας άνθρωποι». Επενδυόμενοι μάλιστα ετικέτες συγκινητικές με το «βόρεια ήπειρο» πάντοτε συνοδευτικό. Θα χρειαστεί βέβαια να κατονομαστούν.

Και είναι ώρα για τέτοια προσέγγιση καθώς όπως αναφέρθηκε δεν υπάρχει άλλο – ο Ντούλες τυπικά δεν υφίσταται. Εάν θελήσει να επανέλθει και να κάνει μια νέα αρχή αυτό προϋποθέτει οπωσδήποτε αυτή το άνοιγμα των αποστημάτων.

Η επόμενη μέρα ήρθε κιόλας. Από στατιστικό λάθος ο Ντούλες είναι στη Βουλή. Λίγα χρήματα περισσότερα και ακόμη λίγο συντροφικό (εκατέρωθεν των συνόρων) αβαντάρισμα του Mega θα μπορούσε να είχε επιφέρει το αναμενόμενα απ’ το Ράμα και άλλους στην Αθήνα που θέλουν λιγότερα νέα απ’ την ΕΕΜ. Είναι όμως κάπως αλλιώς η επόμενη μέρα. Θα ήθελε ο Ράμα να περάσει τον «Περί μειονοτήτων» νόμο εν μέσω των χειροκροτημάτων των παιδιών της μειονότητας που τον ακολουθούν πιστά. Τώρα όμως θα ακούσει ότι είναι εμπαιγμός. Θα ήθελε να συνεχίζει να διατηρεί αυτή τη σχέση που αναφέραμε όπου να βιάζει την ΕΕΜ, να ξεσηκώνει το ανθελληνικό οίστρο του λαού του και να μην υπάρχει αντίλογος.

Η επόμενη μέρα λοιπόν βρίσκει το Ντούλε εντελώς απαλλαγμένο από ενδεχόμενα πολιτικά χρέη. Ο πειρασμός αυτών των εκλογών ήταν μοναδικός και λειτούργησε καλά στο να γνωριστούμε μεταξύ μας καλύτερα. Έτσι μπορεί καλύτερα να προγραμματιστεί όλο το ημερολόγιο για όλες τις μέρες που έπονται της επόμενης. Με περισσότερη ειλικρίνεια και με δεδομένο ότι όσοι δεν τον ήθελαν δεν τον έχουν πια ανάμεσα τους. Εκείνος μπορεί πλέον να προγραμματίζει στην ελευθερία του και οι αντίπαλοι του μαζί με το Ράμα να συνεχίζουν το δικό τους πρόγραμμα.

Καμιά πλέον αναφορά στο Ντούλε απ’ όλο αυτό το γνωστό κουρνιαχτό. Είναι και γι αυτούς επόμενη μέρα. Θα πρέπει να κινούνται με δεδομένο ότι το σημείο αναφοράς Βαγγέλης Ντούλες δεν υφίσταται πλέον. Πως θα τα καταφέρνουν να προσανατολίζονται την επόμενη μέρα;

Όσο και να φαίνεται αντιφατικό η επόμενη μέρα έχει διευρύνει πολύ το πλαίσιο ελευθερίας. Έχει απαλλάξει το Ντούλε από κάποιες περίεργες δικές του έμμονες ιδεοληψίες. Τώρα μπορεί να επανέλθει στην παλιά του γνωστή αγωνιστικότητα.

Εκεί θα ανακαλύψει καινούργιους συνοδοιπόρους. Απ’ αυτούς που ωθούν και όχι που καθηλώνουν. Εκείνους που ξέρουν που πρέπει να διοχετεύσουν την ενέργεια του αγώνα τους.

www.tachydromos.org