Μια Ηπειρώτικη Διήμερη (30 Ιουνίου και 1η Ιουλίου) Πολιτιστική Πανδαισία στην Ηλιούπολη

Γράφει ο Χρήστος Τούμπουρος

Ερχεται η Παρασκευή. Α, ρε Νίκο Φιλιππίδη κρούνες θα μας κάνεις πάλι στο πανηγύρ'. Το να σού παίζει ο Φιλιππίδης κλαρίνο στο αυτί ειναι οπωσδήποτε ΘΕΙΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ, γλυκύτατοι κελαηδισμοί, "κατέβηκαν αηδόνια". Θαραπαύτηκε το αυτάκι μου... Τα ίδια θα γίνουν και την Παρασκευή.

Για τον Ηπειρώτη το πανηγύρι σημαίνει:

Είναι η ατομική ψυχή, η υφασμένη στην πλάση, το προσωπικό βάσανο αλλά και βάλσαμο των Ηπειρωτών, το μεράκι, ο σεβασμός «σ’ όσους πέρασαν», η σύνθεση των βιωμάτων, από μικρά παιδιά και η πορεία στην αναζήτηση της ομορφιάς. 

Το πανηγύρι είναι ο καημός, η ψυχή, τα βάσανα, η φτώχεια, ο αγώνας, η προκοπή, οι σχέσεις, οι χαρές και οι λύπες… Κάθε τόπο, κάθε γωνιά και κάθε ηπειρώτικο απόσκιο θυμόμαστε με αγάπη εκεί όπου όχι μόνο απλά ονειρευτήκαμε, αλλά πλάσαμε και φυλλωσιές ονείρων. Κι όλα αυτά συνυπάρχουν μαζί με την ηπειρώτικη ψυχή στα πανηγύρια. 

Παράλληλα όμως είναι και ένας χαιρετισμός στην πατρίδα, μέχρι να φτάσουμε το καλοκαίρι εκεί. 

"Το άγιο χώμα που πατάς, τα δάση που διαβαίνεις

τα μαύρα μάτια που κοιτάς, τ'αγέρι π'ανασαίνεις

τους ποταμούς, τα κρύα νερά, τα πλάγια τ'ανθισμένα

και τα βουνά μας τα ισκερά χαιρέτα κι' απο μένα."

Κώστας Κρυστάλλης 

Μ’ αυτές τις αρχές διοργανώνουμε και το φετινό πανηγύρι μας και σάς καλούμε όλοι μας να γίνουμε Συμπανηγυριώτες!