'Εφυγε από τη ζωή, ο διεθνώς καταξιωμένος Ηπειρώτης καθηγητής, γκουρού της Ενέργειας, του Πανεπιστημίου του Τέξας, Χριστόδουλος Φλούδας

Υπέστη καρδιακό επεισόδιο στο εξοχικό του, στο Παλιούρι Χαλκιδικής - Ήταν ένα από τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά στον κόσμο.

Έφυγε σήμερα από ζωή, σε ηλικία 57 ετών, ο διεθνώς διακεκριμένος καθηγητής χημικής και βιολογικής μηχανικής, διευθυντής του Ινστιτούτου Ενέργειας του Τέξας, Χριστόδουλος Φλούδας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο θάνατός του προήλθε από καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο καθηγητής στο εξοχικό του, στο Παλιούρι Χαλκιδικής. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016, στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου, στη Θεσσαλονίκη.

Ο Χριστόδουλος Φλούδας γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1959. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια βρέθηκε στην Αμερική, συνεχίζοντας τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon.

Το 1986 ξεκίνησε να εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Το 1994 έγινε καθηγητής. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Imperial College, στο Swiss Federal Institute of Technology, στο Πανεπιστήμιο Βιέννης και στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. 

Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014 ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον και από τις αρχές του 2015 στο πανεπιστήμιο του Τέξας, ένα από τα πιο γνωστά δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα των ΗΠΑ, όπου ήταν διευθυντής του Ινστιτούτου Ενέργειας του πανεπιστημίου. Ενδεικτικό της εμβέλειας του εκλιπόντος είναι το γεγονός ότι, πρόσφατα, ως επικεφαλής του ινστιτούτου, είχε αναλάβει να τρέξει ένα project ύψους 320 εκατ. δολαρίων.

Με αυτή την ιδιότητα συμμετείχε στο ανώτατο καθοδηγητικό όργανο της κυβέρνησης των ΗΠΑ για θέματα ενεργειακής πολιτικής. Ο Χριστόδουλος Φλούδας, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, συμπεριλήφθηκε το 2014 και το 2015 στη λίστα του Thomson Reuters με τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά στον κόσμο, έχοντας λάβει πολλά επιστημονικά βραβεία για την έρευνά του. Είναι παγκοσμίως γνωστός για τη μαθηματική μοντελοποίηση και βελτιστοποίηση πολύπλοκων συστημάτων σε μακροσκοπικό και μικροσκοπικό επίπεδο.

Χριστόδουλος Φλούδας. Ο Γκουρού της Ενέργειας στις ΗΠΑ και τα Ελληνικά πετρέλαια.

Οι παρατηρήσεις του καθηγητή χημικής και βιολογικής μηχανικής Χριστόδουλου Φλούδα σχετικά με τους αγωγούς και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Ο  Χριστόδουλος Φλούδας, ο οποίος δεν έχει δεχθεί στα 30 χρόνια της σταδιοδρομίας του ούτε ένα τηλεφώνημα από την ανεπίσημη Ελλάδα έστω για μια γνώμη, βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στη Χαλκιδική για διακοπές. Όπως είναι φυσικό όσοι των γνωρίζουν προσπαθούν να έχουν μια συζήτηση μαζί του για τα θέματα των αγωγών που περνούν ή θα περάσουν από την Ελλάδα, αλλά και για τα θρυλούμενα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που υπάρχουν στα όρια του ελληνικού χώρου και παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Μέσα από αυτές τις συζητήσεις προκύπτουν –καλώς ή κακώς- διαφορετικά συμπεράσματα από αυτά που υποστηρίζει το ντόπιο πολιτικό –ίσως και επιστημονικό- προσωπικό. Προκύπτει κυρίως μια διαφορετική μέθοδος στη θεώρηση και την αξιολόγηση των πραγμάτων.

Σημειώστε τις ακόλουθες παρατηρήσεις του καθηγητή Φλούδα:

Πρώτον, η εκπόνηση και υλοποίηση ενεργειακής πολιτικής αποδίδει το νωρίτερο σε δέκα χρόνια. Η Ελλάδα ποτέ μέχρι σήμερα δεν σχεδίασε –πολύ περισσότερο δεν εφάρμοσε- ολοκληρωμένη ενεργειακή πολιτική, που να λαμβάνει υπόψιν της όλες τις πιθανές πηγές ενέργειας. Από τον λιγνίτη, τον ήλιο και τον άνεμο που είναι σίγουρο ότι διαθέτει, μέχρι τους υδρογονάνθρακες που μπορεί να βρεθούν ή να μη βρεθούν στο υπέδαφός της.

Δεύτερον, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι στη χώρα μας υπάρχουν εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου –κάτι για το οποίο δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής αποδείξεις- για να αξίζουν πραγματικά τον κόπο πρέπει να επενδύσουμε σε τεχνολογίες που τα επεξεργάζονται. Να μην τα πουλάμε, δηλαδή, απλώς στη διεθνή αγορά, αλλά να παράγουμε καύσιμα, ηλεκτρική ενέργεια, χημικά προϊόντα, στην υπεραξία των οποίων οφείλουμε να επενδύσουμε, αφού είναι πολύ αποδοτικότερη από την απλή εμπορία κάποιων φυσικών πρώτων υλών. Αν αρκούσε σε μια χώρα η εξεύρεση πρώτων υλών τότε η Ρωσία, η Νιγηρία, η Βενεζουέλα, το Αζερμπαϊτζάν χώρες με πλούσιες φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές θα ήταν από τις ισχυρότερες οικονομικά του κόσμου. Αλλά δεν είναι. Ίσα ίσα που κατατάσσονται στις υπό ανάπτυξη, με ότι σημαίνει κάτι τέτοιο για τους πολίτες και την κοινωνία.

Τρίτον, η διέλευση ενός αγωγού φυσικού αερίου ή πετρελαίου από το ελληνικό έδαφος είναι κάτι σημαντικό, αλλά επ’ ουδενί συνιστά γεγονός καθοριστικό για τη χώρα. Διότι μπορεί ένας αγωγός να λειτουργεί εν μέρει ως σταθεροποιητικός παράγων και παράγων ασφάλειας, αλλά δεν μπορεί να αναβαθμίσει ουσιαστικά ούτε τη γεωστρατηγική, ούτε την οικονομική θέση τη χώρας. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να βρεθούν κοιτάσματα και να αξιοποιηθούν παραγωγικά από την Ελλάδα σε συνεργασία με ιδιωτικές εταιρίες, όπως συμβαίνει παντού στον ανεπτυγμένο και πολιτισμένο κόσμο.

Αυτά, λοιπόν, σε συνθήκες χαλαρής καλοκαιρινής κουβέντας. Από έναν Έλληνα με καταγωγή από τα Γιάννενα και σπουδές στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος γνωρίζει όσο λίγοι το θέμα της ενέργειας και τον οποίο συμβουλεύονται αρκετές κυβερνήσεις, πέρα από τις ΗΠΑ. Έναν συμπατριώτη που διακρίνεται διεθνώς, αλλά για την επίσημη Ελλάδα περίπου δεν υπάρχει. Ίσως διότι ζει στην πραγματική ζωή και ασχολείται με δίκαιες αξίες, μακριά από τις ευκολίες και τις υπερβολικές προσδοκίες του νεοελληνικού καφενείου. Εννοείται ότι έναν τέτοιος άνθρωπος δεν κάνει για συνομιλητής κανενός από τους φοβερούς, τρομερούς και εμπνευσμένους υπουργούς Ενέργειας που έχουμε κατά καιρούς σε αυτή τη χώρα. Άλλωστε μέλος στην Ακαδημία Αθηνών τον Χριστόδουλο Φλούδα έκαναν οι συνάδελφοί του επιστήμονες. 

Χριστόδουλος Φλούδας.Πρωτοπόρος στον τομέα της μηχανικής συστημάτων

Ο Χριστόδουλος Φλούδας είναι καθηγητής Χημικής και Βιολογικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον και κάτοχος της έδρας Stephen C. Macaleer ’63 Μηχανικής και Εφαρμοσμένων Επιστημών.  Είναι ένας από τους Έλληνες επιστήμονες που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της Thomson Reuters με τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά στον κόσμο για το 2014 και το 2015 .

Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon.

Το 1986 ξεκίνησε να εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Princeton. Το 1994 έγινε καθηγητής. Έχει διδάξει ως καθηγητής επισκέπτης στο Imperial College, στο Swiss Federal Institute of Technology, στο Πανεπιστήμιο Βιέννης και στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.

Είναι παγκοσμίως γνωστός για τη μαθηματική μοντελοποίηση και βελτιστοποίηση πολύπλοκων συστημάτων σε μακροσκοπικό και μικροσκοπικό επίπεδο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη διασύνδεση της χημικής μηχανικής, των εφαρμοσμένων μαθηματικών, και της επιχειρησιακής έρευνας. Κύριοι τομείς είναι η χημική διαδικασία και ο σχεδιασμός, ο έλεγχος της διαδικασίας και των πράξεων και η υπολογιστική χημεία και μοριακή βιολογία.

Είναι συγγραφέας των δύο μεταπτυχιακών βιβλίων: «Μη γραμμική και Μικτή-Ακέραιος Optimization» και «Deterministic Global Optimization», ενώ έχει πάνω από 200 δημοσιεύσεις.

Έχει λάβει αρκετά βραβεία τόσο για την διδασκαλία όσο και για την έρευνα του μεταξύ των οποίων είναι:

• 1988: NSF Presidential Young Investigator Award

• 1995: Engineering Council Teaching Award

• 1997: Βραβείο του Ιδρύματος Βοδοσάκη για τις Εφαρμοσμένες Επιστήμες

• 1998: Βραβείο Best Paper στην Πληροφορικήκαι Χημική Μηχανική

• 1999: Aspen Tech Excellence in Teaching Award

• 2001: AIChE Professional Progress Award για την Εξαιρετική Πρόοδο στην Χημική Μηχανική

• 2006: AIChE Computing in Chemical Engineering Award

• 2007: Princeton University Graduate Mentoring Award

www.voria.gr