Η πίεση των Ευρωπαίων ηγετών προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ακολουθεί πλέον επικίνδυνες ατραπούς. Οχι μόνο για την κλυδωνιζόμενη Ελλάδα, αλλά για την ίδια την πολιτική ουσία της ενιαίας Ευρώπης. Οι ηγέτες των μεγάλων κρατών-μελών της Ε.Ε. αλλά και οι αξιωματούχοι των Βρυξελών ευρίσκονται προφανώς σε αμηχανία ενώπιον της δεινής κρίσης που μαστίζει τη ζώνη του ευρώ και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δεν γνωρίζουν πώς ακριβώς θα βγουν από την κρίση τα κράτη και η ίδια η Ευρώπη, δεν γνωρίζουν ή δεν μπορούν να αποφασίσουν να θέσουν το εθνικό και ευρωπαϊκό συμφέρον υπεράνω του συμφέροντος των χρηματοπιστωτικών ελίτ. Βρίσκονται σε πολιτική αφλογιστία.
Εν τη απογνώσει τους, κάποτε και με τοπική εκλογική ιδιοτέλεια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιδρούν σπασμωδικά ή και σκαιά απέναντι στον πιο αδύναμο και προβληματικό κρίκο της ευρωαλυσίδας, την υπερχρεωμένη Ελλάδα. Οι αφόρητες πιέσεις προς την αντιπολίτευση, η εκβιαστική εκμαίευση της συναίνεσης, το παιχνίδι με την 5η δόση, η κυνική δήλωση περί απωλείας της εθνικής κυριαρχίας από τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Γιουνκέρ, η περιγραφή των Ελλήνων ως συλλήβδην οκνηρών και πονηρών, η χυδαία λαϊκιστική αρθρογραφία σε ευρωπαϊκά μέσα, χωρίς έρευνα και γνώση, όλα τούτα, αφενός, πυροδοτούν τον ευρωσκεπτικισμό και τον αντιδυτικισμό σε ευρύτατα στρώματα του συνθλιβόμενου ελληνικού λαού, αφετέρου, διαχέουν στους ευρωπαϊκούς λαούς ρητορεία μίσους και φυλετικά στερεότυπα. Ποια Ευρώπη θα προκύψει ύστερα από αυτό το κύμα μισαλλοδοξίας, όποτε και όπως παρέλθει η κρίση;
Στον πυρήνα της ελληνικής κρίσης βρίσκεται η ευρωπαϊκή κρίση. Κρίση ταυτότητας, κρίση συνείδησης, κρίση αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, κρίση ηγεσίας και οράματος, κρίση από σύγκρουση συμφερόντων. Συγκρούονται τα έθνη-κράτη και η συνομοσπονδία τους, με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, παγκοσμιοποιημένο, επιθετικό και αχαλίνωτο. Και οι ηγέτες των δημοκρατιών αποδεικνύονται υποδεέστεροι των περιστάσεων, αφιλοσόφητοι, ανιστόρητοι, αναίσθητοι, ανίσχυροι, υποτελείς σε προσωπικές δεσμεύσεις και νοητικά στερεότυπα.
Η συζήτηση για έκδοση ευρωομόλογου και προστατευμένη διαχείριση των εθνικών χρεών, μια συζήτηση που ξεκινά από την εποχή του Ζακ Ντελόρ, πρέπει να ολοκληρωθεί επειγόντως, για τη διάσωση όχι μόνο των υπερχρεωμένων κρατών-μελών, αλλά για τη διάσωση και ενίσχυση της ίδιας της ευρωπαϊκής οντότητας. Το ευρωπαϊκό New Deal για την αναδόμηση της ευρωζώνης που προτείνουν οι έξι Ευρωπαϊοι ηγέτες σε χθεσινή τους διακήρυξη μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια τολμηρή πολιτική που θα δώσει νέα ισοτρική προοπτική στην Ευρώπη. Την προσυπογράφουν έμπειροι πολιτικοί, όπως ο Τζουλιάνο Αμάτο, τ. πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο Γκι Βερχόφσταντ, τ. Πρωθυπουργός του Βελγίου, νυν επικεφαλής της Συμμαχίας Φιλελευθέρων- Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Μισέλ Ροκάρ, τ. πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Μάριο Σοάρες, τ. πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας, ο Ενρίκε Μπαρόν, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ο Γιάτσεκ Σαριούζ Βόλσκι, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής. Περιμένουμε να την προσυπογράψει και κάποιος πολιτικός ηγέτης από την κατ΄εξοχήν χώρα της κρίσης, την Ελλάδα.
Εν τη απογνώσει τους, κάποτε και με τοπική εκλογική ιδιοτέλεια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιδρούν σπασμωδικά ή και σκαιά απέναντι στον πιο αδύναμο και προβληματικό κρίκο της ευρωαλυσίδας, την υπερχρεωμένη Ελλάδα. Οι αφόρητες πιέσεις προς την αντιπολίτευση, η εκβιαστική εκμαίευση της συναίνεσης, το παιχνίδι με την 5η δόση, η κυνική δήλωση περί απωλείας της εθνικής κυριαρχίας από τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Γιουνκέρ, η περιγραφή των Ελλήνων ως συλλήβδην οκνηρών και πονηρών, η χυδαία λαϊκιστική αρθρογραφία σε ευρωπαϊκά μέσα, χωρίς έρευνα και γνώση, όλα τούτα, αφενός, πυροδοτούν τον ευρωσκεπτικισμό και τον αντιδυτικισμό σε ευρύτατα στρώματα του συνθλιβόμενου ελληνικού λαού, αφετέρου, διαχέουν στους ευρωπαϊκούς λαούς ρητορεία μίσους και φυλετικά στερεότυπα. Ποια Ευρώπη θα προκύψει ύστερα από αυτό το κύμα μισαλλοδοξίας, όποτε και όπως παρέλθει η κρίση;
Στον πυρήνα της ελληνικής κρίσης βρίσκεται η ευρωπαϊκή κρίση. Κρίση ταυτότητας, κρίση συνείδησης, κρίση αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, κρίση ηγεσίας και οράματος, κρίση από σύγκρουση συμφερόντων. Συγκρούονται τα έθνη-κράτη και η συνομοσπονδία τους, με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, παγκοσμιοποιημένο, επιθετικό και αχαλίνωτο. Και οι ηγέτες των δημοκρατιών αποδεικνύονται υποδεέστεροι των περιστάσεων, αφιλοσόφητοι, ανιστόρητοι, αναίσθητοι, ανίσχυροι, υποτελείς σε προσωπικές δεσμεύσεις και νοητικά στερεότυπα.
Η συζήτηση για έκδοση ευρωομόλογου και προστατευμένη διαχείριση των εθνικών χρεών, μια συζήτηση που ξεκινά από την εποχή του Ζακ Ντελόρ, πρέπει να ολοκληρωθεί επειγόντως, για τη διάσωση όχι μόνο των υπερχρεωμένων κρατών-μελών, αλλά για τη διάσωση και ενίσχυση της ίδιας της ευρωπαϊκής οντότητας. Το ευρωπαϊκό New Deal για την αναδόμηση της ευρωζώνης που προτείνουν οι έξι Ευρωπαϊοι ηγέτες σε χθεσινή τους διακήρυξη μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια τολμηρή πολιτική που θα δώσει νέα ισοτρική προοπτική στην Ευρώπη. Την προσυπογράφουν έμπειροι πολιτικοί, όπως ο Τζουλιάνο Αμάτο, τ. πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο Γκι Βερχόφσταντ, τ. Πρωθυπουργός του Βελγίου, νυν επικεφαλής της Συμμαχίας Φιλελευθέρων- Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Μισέλ Ροκάρ, τ. πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Μάριο Σοάρες, τ. πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας, ο Ενρίκε Μπαρόν, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ο Γιάτσεκ Σαριούζ Βόλσκι, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής. Περιμένουμε να την προσυπογράψει και κάποιος πολιτικός ηγέτης από την κατ΄εξοχήν χώρα της κρίσης, την Ελλάδα.
Πηγή: vlemma.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου