Tus, ο αθυρόστομος ράπερ από την Πάργα. Μπορεί ένας ράπερ να αστειεύεται με το τράφικινγκ;

Το νέο τραγούδι του αθυρόστομου ράπερ, από την Πάργα, είχε σκοπό να προκαλέσει. Το κόνσεπτ του κλιπ και οι στίχοι όμως ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια. Ακόμα και οι πολύ μικροί φίλοι του «TUS» μπορεί να καταλάβουν αυτό που ο ίδιος δείχνει να αγνοεί.

Το τραγούδι έχει μπει στο ρεφρέν. Οι καλλίγραμμοι γλουτοί κινήθηκαν αμέτρητες φορές δεξιά και αριστερά από το πρόσωπο του τραγουδιστή. Αυτός, κοιτάει σχεδόν αδιάφορα με ύφος κορεσμένο από σάρκα και καμπύλες. Πότε την κάμερα και πότε τα μισόγυμνα κορμιά που έχουν κολλήσει επάνω του. Είναι ο κουλ τύπος με τα αμέτρητα τατουάζ. Σίγουρα όλοι έχετε δει ή έχετε ακούσει έστω και μία φορά τον TUS. Ενας αθυρόστομος ράπερ που συχνά φιλοξενείται σε πλατό τηλεοπτικών σταθμών. Τα τραγούδια του, κατά κόσμον, Χρήστου Τούση, γίνονται γνωστά επειδή περιέχουν «αστεία», αλλά κυρίως σεξουαλικά υπονοούμενα. Και είναι σχεδόν παντού. Στις μεγάλες πίστες, στα περιοδικά, στις τηλεοπτικές εκπομπές με κοσμικό περιεχόμενο.  Ο TUS είναι δημοφιλής σε εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που καταναλώνει λαϊκοπόπ. Το κοινό του αποτελείται κατά βάση από νεαρά αγόρια και κορίτσια. Παιδιά που χασκογελάνε με την πρόκληση που, υποτίθεται, μεταφέρει ο στίχος.

Ολοι περίμεναν ότι η νέα δημιουργία με τον τίτλο «Βουλγάρες» θα ήταν μία από τα ίδια. Εύκολα στιχάκια για τις γυναίκες, το σεξ και την «μεγάλη» ζωή. Τα πιτσιρίκια θα γελούσαν με τον ίδιο τρόπο, θα κολλούσαν με το βίντεο κλιπ και ίσως σύντομα θα μάθαιναν τους στίχους απ’ έξω. Το τραγούδι κυκλοφόρησε και πολύ σύντομα χιλιάδες νεαροί εφηβικής και προεφηβικής ηλικίας τραγουδούσαν με ένα πονηρό χαμόγελο τους στίχους.

«Βουλγάρες, κάνω εισαγωγή τις Βουλγάρες

Για να γ.. εσύ τις μ….

Όλες τους με λένε Boss

Ρουμάνες, κάνω εισαγωγή τις Ρουμάνες

Για να γ… εσύ τις μ….

Εμπόριο λευκής σαρκός»

Πίσω στο βίντεο κλιπ, οι  γυναίκες που ήταν ημίγυμνες. εμφανίζονται τυλιγμένες με σελοφάν. Αλλες είναι κλεισμένες μέσα σε κούτες που γράφουν «Εύθραυστο». Η διακίνηση ανθρώπων μετατρέπεται σε φτηνό αστείο.

Αμέσως μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού, χιλιάδες άνθρωποι σχολίασαν με αρνητικό τρόπο τους στίχους αλλά και το σενάριο του κλιπ. «Από πότε η σωματεμπορία είναι αντικείμενο για χιούμορ;». Αμεση ήταν και η αντίδραση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων που ζήτησε την απόσυρση του τραγουδιού: «Η παράνομη διακίνηση και εμπορία γυναικών με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση, συνιστά μορφή του οργανωμένου εγκλήματος. Tο απαράδεκτο τραγούδι το οποίο είτε θα αποσυρθεί άμεσα είτε θα βρει τη θέση που του αξίζει: στα αζήτητα!».

Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν οι εντυπωσιακές κοπέλες που εμφανίζονται στο βίντεο άκουσαν έστω και μία φορά τι λέει ο στίχος του δημιουργού που πλαισίωναν. Τι να σκέφτηκαν άραγε όταν κάποιος σκηνοθέτης τους είπε «Μπείτε λίγο στην κούτα. Ναι σαν να σας μεταφέρουν. Θα είναι αστείο». Λογικά οι περισσότερες δεν κατάλαβαν. Ισως πάλι, να μην έδωσαν σημασία. Στο τέλος του κλιπ, ο ράπερ εμφανίζεται να κουβαλάει μία μεγάλη κούτα. Προσπαθεί να μας δείξει ότι είναι βαριά. Απευθύνεται στην κάμερα: «Εφερα και μερικές Ρωσίδες. Που να τις βάλω;».

Ο άνθρωπος αυτός, λοιπόν, δημιουργεί εμπορικό προϊόν, το οποίο βρίσκει καταναλωτές, ανοίγει θέματα συζήτησης, στέλνει μηνύματα. Το κυριότερο είναι ότι νομιμοποιεί μία συζήτηση με άθλιο περιεχόμενο. Δικαίωμα του, θα πείτε. Ομως, αλήθεια, υπάρχουν όρια σε κάτι τέτοιο; Πού σταματάει το δικαίωμα στην έκφραση; Πουθενά, είναι η σωστή απάντηση. Το κοινό θα αποφασίσει αν θα καταναλώσει ή αν θα ανακυκλώσει το trash. Ομως τι συμβαίνει όταν αυτό το προϊόν επιβραβεύεται εμπορικά; Είναι κάτι που τελειώνει εκεί, μαζί με το τραγούδι ή είναι κάτι που ως κοινωνία το βρίσκουμε μπροστά μας;

Ιάσονας Καραμήτσος 

www.protagon.gr