Εξήντα
σχεδόν μέρες, σε απόσταση αναπνοής από τις εκλογές και η περιοχή μας έχει
μετατραπεί σ' ένα δραστήριο ολοήμερο εργοτάξιο.
Γκρέιντερ και
κάθε είδους μηχανήματα εργάζονται πυρετωδώς «από νύχτα σε νύχτα» σε πόλεις και
χωριά. Ο θόρυβος κι η σκόνη της δημιουργίας μας βγάζουν από την μακάρια απραξία.
Αλλιώς μας είχαν συνηθίσει. Έγγραφα επί εγγράφων, διαμαρτυρίες επί διαμαρτυριών,
αποφάσεις που στέλνονταν για υπογραφή από τον «Άννα στον Καϊάφα», εξονυχιστικοί
έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες - αρκετές φορές κακοπροαίρετες και εμπαθείς -
σκόνταφταν είτε στη γραφειοκρατία, είτε στην αδράνεια, είτε στην αδιαφορία (δεν
θέλω ούτε καν να το σκεφτώ...) έμεναν όλα αναπάντητα... Και όλα τώρα
παρακάμφθηκαν τόσο φιλικά κι εύκολα.
Κι αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος
πολίτης και με το δίκιο του· πώς ξαφνικά το τοπίο άλλαξε, μ' όλον αυτόν τον
δημιουργικό οργασμό! Και δόθηκαν ως διά μαγείας λύσεις - συγκινητικές - είναι
αλήθεια - ταχύτατα, σε προβλήματα μικρά και μεγάλα που χρόνιζαν και
λίμναζαν;
Και γιατί τόσο καιρό αδρανούσαν οι αρμόδιες υπηρεσίες, ενώ ξαφνικά,
σαν να τις ακούμπησε με το μαγικό ραβδί της μία μάγισσα, τις ξύπνησε και έδωσε
ξανά ζωή κι οντότητα;
Κι είναι ν' απορεί κανείς με την ταχύτητα, την
αποτελεσματικότητα και κυρίως με το όψιμο ενδιαφέρον των αρχόντων της
Αυτοδιοίκησης, αλλά και να διερωτάται - και με το δίκιο του - γιατί δεν γίνονταν
αυτό όλο τον προηγούμενο καιρό, γιατί τα έργα και οι παρεμβάσεις
καρκινοβατούσαν! Ακόμη και χρήματα μοιράστηκαν και συνεχίζουν για έργα ημιτελή,
με συνοπτικές διαδικασίες, αρκεί να κλείσουν χρόνιες πληγές, που άρχισαν... να
κακοφορμίζουν! Πώς «γέννησε» και γέμισε αλήθεια ο μέχρι χθες άδειος κρατικός
κορβανάς, λες και κατέβηκε ξαφνικά «ο από μηχανής Θεός» κι έδωσε λύσεις;
Το ίδιο συνέβη και στα έρημα και άμοιρα χωριά
μας. Κι εκεί το ίδιο... συγκινητικό ενδιαφέρον, η ίδια ανεξήγητη καλωσύνη από
τους δημάρχους προς τις κοινότητες και τους λιγοστούς κατοίκους τους. Τόσο
ολοπρόθυμοι, τόσο καλοπροαίρετοι, τόσο ευγενικοί, τόσο εξυπηρετικοί, τόσο
φιλικοί, δραστήριοι κι αποτελεσματικοί, με τέτοια κατανόηση και προθυμία! Κι
εκεί που «άκρα του τάφου σιωπή» σκέπαζε τα έρημα χωριά μας, φάνηκαν τα
μηχανήματα, ακούστηκε αχός. Αναστατώθηκαν οι λίγοι μετρημένοι κι ανήμποροι
κάτοικοι!
- Τι να συμβαίνει; Πόλεμος, κακό...
Γοργοπέταξαν σκιαγμένα τ'
αγριοπούλια! Ως και τα ζουζούνια ανησύχησαν, καθώς απολάμβαναν ξαπλωμένα την
Μαρτιάτικη λιακάδα! Νωχελικά και βαριεστημένα γοργοπέταξαν ανήσυχες και
μουδιασμένες οι μέλισσες...
Και το χορταράκι τίναξε αλαφιασμένο το κεφαλάκι
του!
Τι ήταν αυτός ο θόρυβος που τους χάλασε την ησυχία της μακαριότητας, την
απόλαυση της σιωπής, την ...ευτυχία της απομόνωσης, την κυριαρχία της
λησμοσύνης;
Βάρβαρα τα μηχανήματα, έκαναν ν' αντηχάει ο τόπος. Για το
καλό τους ασφαλώς...
Αλλά να, είχαν συνηθίσει στην ησυχία και την απραξία και
τους... παραξένεψε, ξέμαθαν στη βοή και τους κακοφάνηκε κιόλας!
Γιατί τώρα;
Γιατί έπρεπε να περάσουν «χρόνια και ζαμάνια» για να βρουν τη λύση τους, να
πάρουν το δρόμο τους και ν' αποκατασταθούν μνημεία, δρόμοι και προβλήματα που
εκκρεμούσαν και ταλαιπωρούσαν τους χωρικούς;
Κι είναι όλα αυτά τα
προεκλογικά «μπαλώματα» εξαιρετικά συγκινητικά! Τελικά φαίνεται πως έχουν και τα
καλά τους οι εκλογές...
Και θάθελα να θυμήσω εδώ πως στο Ζαγορίσιο γλωσσικό
ιδίωμα, το όψιμο ενδιαφέρον σε κάθε περίπτωση αποδίδεται με την ωραία και
περιεκτική λέξη: «Φιλοπροσωπίες»!
Της Ελένης Οικονομίδη-Δουβλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου