Ουδείς παρέστη από την Πρέβεζα στη εξόδιο ακολουθία του Λάκη Παππά.«Πάει κι αυτή η Κυριακή και η χαρά μας πάει, ήτανε τόσο βιαστική, όπως και κάθε Κυριακή, που πριν τη ζήσουμε περνάει». Τους στίχους αυτούς σιγοτραγούδησαν σήμερα το απόγευμα στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου της Ν. Φιλαδέλφειας, εκατοντάδες φίλοι του Λάκη Παππά και του Νέου Ρεύματος στην εξόδιο ακολουθία της «φωνής των μπουάτ».

Εκατοντάδες φίλοι του και φίλοι του νέου ρεύματος, αλλά και αγνοί πατριώτες του, Ηπειρώτες και Πρεβεζάνοι, αποχαιρέτησαν και συνόδευσαν στην Αττική γη, που τον υποδέχθηκε και φιλοξενεί, σήμερα το απόγευμα στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου, τον  Λάκη Παππά τη ''φωνή των μπουάτ'', όπως συχνά τον αποκαλούσαν. Εξάλλου, αυτούς ήθελε μαζί του ο Λάκης Παππάς, να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, απλούς ανθρώπους και καθημερινούς, όπως και ο ίδιος ήταν σε όλη του τη ζωή, παρά τις μεγάλες επιτυχίες του και το μοναδικό και ανεπανάληπτο μουσικό έργο που άφησε πίσω του, σαν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.

«Πάει κι αυτή η Κυριακή και η χαρά μας πάει, ήτανε τόσο βιαστική, όπως και κάθε Κυριακή, που πριν τη ζήσουμε περνάει». Τους στίχους  αυτούς σιγοτραγούδησαν, πάνω από τον τάφο του,  οι εκατοντάδες φίλοι του, που παράλληλα με ένα θερμό χειροκρότημα τον συνόδευσαν την ώρα της καθόδου.

Ανάμεσα στους εκατοντάδες που τον αποχαιρέτησαν, απλοί άνθρωποι, αλλά και καλλιτέχνες,  μπορέσαμε και διακρίναμε τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής και προσωπικό του φίλο, Απόστολο Κακλαμάνη, τον πρώην Βουλευτή και Πρώην Δήμαρχο Πρέβεζας Σπύρο Κατηνιώτη, την πολυμελή αντιπροσωπεία της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, με επικεφαλείς τον Αντιπρόεδρο Κώστα Κωνή και τον Γενικό Γραμματέα Γιώργο Δόση, σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Πρέβεζάνων την Αθήνας με επικεφαλή την Πρόεδρο Αγγελική Τσόλκα και τον πρώην Πρόεδρο Θεόδωρο Χαλιμά, σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο των Ηπειρωτών Ν. Φιλαδέλφειας - Ν.  Χαλκηδώνας, αντιπροσωπείες από την , Ένωση Ηπειρωτών Αχαρνών,  Σύλλογο Ηπειρωτών Αγίων Αναργύρων, 'Ενωση Ηπειρωτών Ιλίου, Σύλλογο Ηπειρωτών Γλυφάδας, Σύλλογο Ηπειρωτών Μεταμόρφωσης Αττικής και  Σύλλογο Ηπειρωτών Λυκόβρυσης. Ακόμη παρέστησαν αντιπροσωπείες από Αδελφότητες Αποδήμων χωριών της Πρέβεζας.

Εκείνο που έκανε εντύπωση και σχολιάστηκε δυσμενώς, ήταν η παντελής απουσία αρχόντων του Δήμου Πρέβεζας και της Περιφέρειας Ηπείρου και Αντιπεριφέρειας Πρέβεζας. Δεν παρέστη ούτε ένας δημοτικός και περιφερειακός Σύμβουλος  συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.

Αναζητήσαμε να αναγνωρίσουμε στεφάνια που τυχόν έστειλαν οι ''άρχοντες'' της γενέτειρας Πρέβεζας και Ηπείρου, αλλά κατέστη αδύνατον λόγω των εκατοντάδων των στεφανιών και του πολύ κόσμου. Ελπίζουμε τουλάχιστον να υπήρχε η ευαισθησία αποστολής στεφάνων.

Αιωνία σου η μνήμη Λάκη Παππά.  Όλοι θα σε θυμούνται μέσα από τα τραγούδια σου και οι νέες γενιές θα σε τραγουδούν.

Λίγα Λόγια για τον Λάκη Παππά.

Ο Λάκης Παππάς, «Η φωνή των μπουάτ», όπως συχνά τον αποκαλούσαν, συνέδεσε το όνομά του με μια ολόκληρη μουσική εποχή και σημάδεψε με την παρουσία και τα τραγούδια του την ψυχαγωγία της δεκαετίας του '70.

 Γεννήθηκε το 1938 στην Πρέβεζα. Από πολύ μικρός μπήκε στη βιοπάλη και έκανε διάφορες δουλειές για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα. Μέχρι τότε δεν είχε σκεφθεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. «Το τραγούδι προέκυψε τυχαία. Κατάλαβα όμως ότι είναι κάτι που με εκφράζει και με τονώνει ψυχικά γι' αυτό και το ακολούθησα. Δεν νομίζω τελικά ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Το τραγούδι είναι τρόπος ζωής» είχε δηλώσει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι είχε όλα τα εφόδια για να γίνει καλός τραγουδιστής. Διέθετε μια υπέροχη, βαθιά και μελαγχολική φωνή και έπαιζε πολύ καλά κιθάρα. Η πρώτη του επίσημη επαγγελματική εμφάνιση έγινε το 1959 στο «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, αντικαθιστώντας τον δάσκαλό του, κιθαριστή Γ. Μηλιαρέση.

Εκείνος όμως που ξεχώρισε το ερμηνευτικό ταλέντο του και του έδωσε πρώτος την ευκαιρία να τραγουδήσει μπροστά σε κοινό ήταν ο μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις. Ετσι του προσέφερε μια θέση στην ιστορική μουσικοθεατρική του παράσταση «Οδός Ονείρων» που ανέβηκε το 1962 στο θερινό θέατρο «Μετροπόλιταν».

Ο νεαρός τραγουδιστής βρέθηκε να συνεργάζεται με τεράστια ονόματα καλλιτεχνών της εποχής, όπως ο Δημήτρης Χορν, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Μάρω Κοντού, η Ζωή Φυτούση, ο Γιώργος Εμιρζάς και ο Γιώργος Κωνσταντίνου αλλά και η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Νάνα Μούσχουρη και ο Ευγένιος Σπαθάρης που έκαναν έκτακτες εμφανίσεις στην παράσταση. Ο Λάκης Παππάς τραγουδούσε μεταξύ άλλων τα τραγούδια «Ο Κυρ ? Μιχάλης» και «Μανούλα μου», ερμηνείες που έχουν καταγραφεί και στον ομώνυμο δίσκο. Η συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι συνεχίστηκε με επιτυχία στον «Ματωμένο Γάμο» του Λόρκα αλλά και στην «Ομορφη Πόλη».

Είχε όμως την τύχη να συνεργαστεί και με τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο ίδιος μάλιστα, συνήθιζε να διηγείται μια ιστορία που είχε διαδραματιστεί ανάμεσα στον συνθέτη και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στις πρόβες για την παρουσίαση του «Αξιον Εστί» στο Ηρώδειο.

«Κατά τη διάρκεια μιας πρόβας ο Σερ ήταν σκεπτικός και στενάχωρος. Κάποια στιγμή τον ρωτά ο Μίκης τι έχει κι αν είναι καλά. Κι ο σερ του απαντά: ''μαέστρο, εδώ έσφαξε ο Ηρώδης τα παιδάκια;'' Αναυδος ο Μίκης τον παίρνει αγκαλιά και του λέει: ''Άστα τώρα, είναι παλιά αυτά...''» Παράλληλα με τις συνεργασίες του με τους μεγάλους Ελληνες συνθέτες ο Λάκης Παππάς εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή του Νέου Κύματος, του μουσικού είδους που γνώρισε τεράστια άνθηση εκείνη την εποχή. Ηταν για χρόνια η ψυχή των μπουάτ, τραγουδώντας και ψυχαγωγώντας το πολυπληθές κοινό που έσπευδε κάθε βράδυ για τον ακούσει.

Εκείνος έπαιρνε στα χέρια την κιθάρα του, έκλεινε τα μάτια κι άρχισε να τραγουδά με τη βαθιά φωνή του τη μεγάλη του επιτυχία «Μην κουραστείς να μ' αγαπάς» αλλά και τα «Κι ύστερα μου μιλάς για καλοκαίρι», «Ιδανικό μου», «Ηταν καμάρι της αυγής», «Ο Εκτορας κι η Ανδρομάχη», «Ελα μαζί μου», «Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι», «Πήρα αγκαλιά ένα όνειρο», «Δάκρυα μεσ' στις πέτρες», «Μάτια μου, μάτια κλειστά», «Ελα μαζί μου», «Χάρτινο Αγόρι», «Αγριο Πουλί» κ.ά.

Ο Λάκης Παππάς έμεινε πιστός στο τραγούδι μέχρι το τέλος. Συνέχιζε να τραγουδά σε μικρά μαγαζιά που θύμιζαν μπουάτ θυμίζοντας στους παλιότερους και συστήνοντας στους νεότερους τα νοσταλγικά τραγούδια μιας άλλης εποχής.

Ακούστε το ''Πάει και αυτή η Κυριακή''

Πάει κι αυτή η Κυριακή

και η χαρά μας πάει

ήτανε τόσο βιαστική

όπως και κάθε Κυριακή

Που πριν τη ζήσουμε περνάει

Πάει κι αυτή η Κυριακή

κι ας καρτερούμε μια άλλη

που να 'ναι ολόκληρη ζωή

που να 'ναι απέραντη γιορτή

Μια Κυριακή τόσο μεγάλη

Πάει κι αυτή η Κυριακή

κι ας καρτερούμε μια άλλη.

www.romiazirou.blogspot.gr