Η ζήλια βλάπτει και την πολιτική

Πολλές στενοχώριες παρατηρούνται εσχάτως σε ένα ευρύ φάσμα του πολιτικού συστήματος, καθώς οι εξελίξεις δεν φαίνεται να συμβαδίζουν με τις προβλέψεις του. Για αυτό όμως δεν ευθύνονται οι... εξελίξεις αλλά οι ίδιοι, καθώς όχι τόσο από λάθος υπολογισμό όσο πρωτίστως από κοντόφθαλμη σκοπιμότητα είχαν ταυτίσει τις επιθυμίες τους με τις εκτιμήσεις τους και ως εκ τούτου έπεσαν έξω.

Το κακό με την αλήθεια είναι ότι υπάρχει από μόνη της και δεν χρειά­ζεται κανέναν να την προπαγανδίσει, ενώ αντιθέτως είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να κάνεις το κάλπικο να μοιάζει με αληθινό επί μακρόν.

Φθάσαμε λοιπόν ύστερα από τέσσερα χρόνια κουπί σε μια κάποια ηρεμία και βλέπουμε στεριά, αλλά -φευ- αυτό δεν αρέσει σε ορισμένους που είχαν επενδύσει πολιτικά στην τραγωδία και τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν είναι στεριά αυτό που βλέπουμε αλλά πρόκειται για οφθαλμαπάτη.

Καταλήγουν μάλιστα από ζήλια (ναι, συμβαίνει και αυτό) να διαστρεβλώνουν τα πάντα, ακόμη και τους αυταπόδεικτους αριθμούς. Aλλοτε λένε ότι είναι ψεύτικοι και άλλοτε πως πρόκειται για ψιχία, όπως συνέβη με το πρωτογενές πλεόνασμα και το λεγόμενο κοινωνικό μέρισμα που θα διανεμηθεί.

Ολα αυτά καταδεικνύουν την κρίση στρατηγικής για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ορισμένα εκ των οποίων «καίγονται» με αυτανάφλεξη σε δημόσια θέα, ενώ υπάρχουν κι άλλα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ είχε την ευκαιρία να κυριαρχήσει στο πολιτικό παιχνίδι, με τη στείρα άρνηση και τον χυδαίο λαϊκισμό του έβαλε φρένο στην πορεία του.

Το τέλος της εποχής του μνημονίου δημιουργεί νέα δεδομένα, που ήταν όμως προβλέψιμα και είναι να απορεί κανείς γιατί δεν τα είχαν εκτιμήσει σωστά ο Αλ. Τσίπρας και το επιτελείο του. Τώρα μάλιστα σε πείσμα της πραγματικότητας, αντί να κάνουν μια ακόμη μεγαλοπρεπή στροφή προς τον ρεαλισμό αναμασούν στερεότυπα και χάνονται σε απεραντολογίες ενώ οι εξελίξεις τους ξεπερνούν.

Η πολιτική, όπως άλλωστε και η... ζωή, κινείται και ανεξαρτήτως των δικών μας προσδοκιών. Αν μάλιστα ο πολιτικός σχεδιασμός στηρίζεται μόνον ή κυρίως στην εκτίμηση της καταστροφής του αντιπάλου, τότε οι εκπλήξεις είναι νομοτέλεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, από τώρα και έως τις διπλές εκλογές του Μαΐου δεν πρόκειται να πλήξουμε. Τα καλύτερα έπονται.

www.ethnos.gr