Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

Εµµανουέλα Μαστοράκη: «Δύσκολα παίρνουν γυναίκες στην παραγωγή τυροκοµικών»


Συνέντευξη µε την απόφοιτο της Γαλακτοκοµικής Σχολής Ιωαννίνων

Μετά από δύο χρόνια φοίτησης, η Εµµανουέλα Μαστοράκη ολοκλήρωσε αυτό το καλοκαίρι τις σπουδές της στη Γαλακτοκοµική ΕΠΑΣ Ιωαννίνων. Η αποφοίτηση τη φέρνει πιο κοντά στα επόµενα βήµατα, που θα γίνουν πάνω σε στέρεα βάση χάρη στις πολύτιµες γνώσεις, µε τις οποίες την έχει προικίσει η εκπαιδευτική διαδικασία. Δίχως να χρονοτριβεί, η ίδια έχει ήδη αρχίσει να καταστρώνει τα επαγγελµατικά της σχέδια.
Οι καταβολές της 20χρονης βρίσκονται στην Κρήτη, όπου µεγάλωσε σε ένα χωριό κοντά στο Ηράκλειο. «Ο πατέρας µου έχει πρόβατα. Λόγω της ενασχόλησής του, η τριβή µε το αγροτικό επάγγελµα ήταν ένα κοµµάτι της καθηµερινότητάς µου», εξηγεί η Εµµανουέλα, η οποία αποδίδει την απόφασή της να επιλέξει τη Γαλακτοκοµική Σχολή στην επιρροή του οικογενειακού περίγυρου, αλλά και στο µεγάλο της όνειρο: «Επειδή είµαι από αγροτική οικογένεια, η συγκεκριµένη σχολή ήταν πάντα µια πολύ θελκτική επιλογή για εµένα. Αυτό που έπαιξε τον σηµαντικότερο ρόλο, όµως, ήταν το γεγονός ότι η σχολή ήταν µια δοκιµασµένη επιλογή, καθώς η µεγάλη µου αδελφή είχε βρεθεί εκεί πριν από εµένα. Το όνειρό µου είναι να συνεργαστώ επαγγελµατικά µε την αδελφή µου. Το είχαµε και οι δύο στην άκρη του µυαλού µας, όταν αποφάσιζα να φοιτήσω στη Γαλακτοκοµική Σχολή».

Ολιστικό µοντέλο εκπαίδευσης

Ως γνωστόν, η Γαλακτοκοµική Σχολή Ιωαννίνων εξακολουθεί να είναι η µοναδική σχολή τεχνιτών Τυροκοµίας – Γαλακτοκοµίας στην Ελλάδα, καθώς επίκειται η έναρξη λειτουργίας της νεοϊδρυθείσας Γαλακτοκοµικής Σχολής Ελασσόνας τον προσεχή Σεπτέµβριο. Η Εµµανουέλα είχε την ευκαιρία να αδράξει την ολιστική γνώση και άσκηση που της προσέφερε το πλούσιο πρόγραµµα σπουδών της σχολής στα Ιωάννινα. «Πρόκειται για µία σχολή, η οποία σε βοηθάει πάρα πολύ.
Ο πρώτος χρόνος των σπουδών περιλαµβάνει κυρίως θεωρία και µάθηµα στο χηµείο, ενώ ο δεύτερος συνδυάζει το χηµείο µε το τυροκοµείο, δηλαδή αµιγώς πρακτική άσκηση. Έτσι, αποκτάς άµεση επαφή µε το επάγγελµα και µπορείς να δεις τα θετικά, αλλά και τις δυσκολίες του. Στη σχολή µάθαµε πώς να κάνουµε µικροβιολογικούς και χηµικούς ελέγχους, τυροκοµήσεις σε σκληρά και νωπά τυριά. Δηλαδή, έχουµε κάνει τα πάντα· οτιδήποτε έχει να κάνει µε το γάλα. Άρα, καταλαβαίνετε ότι η σχολή δεν υστερεί κάπου σε γνώση».

Αφιλόξενος ο χώρος του τυροκοµείου για µια γυναίκα

Παρότι τα εφόδια που πήρε της δίνουν πολλές δυνατότητες και εναλλακτικές, η Εµµανουέλα φαίνεται να έχει απορρίψει την πιθανότητα να εργαστεί σε κάποιο τυροκοµείο. Πέρα από τις λοιπές δυσχέρειες του κλάδου που την αποθαρρύνουν, βασική αιτία είναι οι κοινωνικές προκαταλήψεις και οι στερεότυπες αντιλήψεις για τη γυναικεία εργασία, που, όπως µας λέει η 20χρονη, καλά κρατούν.





«Εµείς στην Κρήτη έχουµε πάρα πολύ ρατσισµό. Δύσκολα παίρνουν γυναίκες στον τυροκοµικό κλάδο, κι αν ποτέ το κάνουν, εκείνες δεν πρόκειται να µπουν στην παραγωγή, αλλά θα τους ανατεθούν υποδεέστερες εργασίες, όπως η συσκευασία και το πλύσιµο των δοχείων», επισηµαίνει η Εµµανουέλα, προτού παραθέσει µερικά από τα προσωπικά της βιώµατα που επιβεβαιώνουν αυτή την τάση:
«Ήµασταν φέτος στην έκθεση Agrotica στη Θεσσαλονίκη και µιλούσαµε µε κάποιους τυροκόµους. Μου το είπαν ξεκάθαρα: “Δεν υπάρχει περίπτωση να σε πάρουν σε τυροκοµείο. Είσαι γυναίκα”. Επίσης, είχαν έρθει κάποιες αγγελίες στη σχολή από διάφορα τυροκοµεία που ζητούσαν αποφοίτους για να δουλέψουν ως τυροκόµοι. 
Όταν, λοιπόν, πήραµε τηλέφωνο µε µια φίλη µου στις αγγελίες αυτές, µας είπαν ότι “θέλουµε άντρα”. Εκτός όλων αυτών, πρόκειται για µια πραγµατικά βαριά εργασία, οπότε ίσως αυτή η συµπεριφορά να απορρέει, έως έναν βαθµό, και από αυτό. Πράγµατι, µια γυναίκα δεν µπορεί να κάνει για πάρα πολλά χρόνια αυτήν τη δουλειά, αλλά σίγουρα οι γυναίκες δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στα πόστα ενός τυροκοµείου».

Οι επαγγελµατικοί στόχοι

Φιλοδοξία της Εµµανουέλας είναι να δηµιουργήσει µια δική της µικρή επιχείρηση, βήµα το οποίο θα τη φέρει πιο κοντά στην πραγµατοποίηση του µεγάλου της ονείρου να συνεργαστεί µε την αδελφή της. «Θα ήθελα να ανοίξω ένα δικό µου γιαουρτάδικο ή ένα εργαστήριο παραγωγής παγωτού, και -γιατί όχι;- να ξεκινήσω αυτή την επιχείρηση από κοινού µε τη µεγάλη µου αδελφή, αφού κι εκείνη ενδιαφέρεται για τον συγκεκριµένο τοµέα. Τις προοπτικές µου τις βλέπω θετικά. Όποιος έχει όρεξη και θέληση, τα καταφέρνει, όσα κι αν είναι τα εµπόδια. Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι οι ανταγωνιστές µας στην Κρήτη δεν είναι πάρα πολλοί. Σε κάθε περίπτωση, δεν νοµίζω ότι θα ασχοληθώ ποτέ µε τα σκληρά τυριά, καθώς δεν βλέπω να υπάρχει µέλλον εκεί. Οι προδιαγραφές που χρειάζεσαι για να ανοίξεις ένα τυροκοµείο είναι πολλές και οι απαιτήσεις της αγοράς ακόµη περισσότερες. Για αυτό, είναι προτιµότερο να ξεκινήσει κανείς από κάτι µικρό»

Δεν υπάρχουν σχόλια: