Αντουάν Γκριεζμάν, ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, εξόριστος ηγέτης της Εθνικής ποδοσφαίρου των Γάλλων

Το 1984 ήταν ο Πλατινί. Το 2000, ο Ζιντάν. Τώρα, ποιος είναι αυτός ο κοντούλης που τους οδηγεί προς το τρίτο τους Euro; Είναι κάποιος που δεν έκανε για ποδοσφαιριστής σε γαλλικό σύλλογο, αλλά κάνει μιά χαρά για «ήρωας» της εθνικής Γαλλίας

Οι οιωνοί «δείχνουν» Γαλλία. Τα πάντα θυμίζουν το μακρινό 1984, τη χρονιά που οι «Τρικολόρ» -οικοδεσπότες και τότε- κατέκτησαν το πρώτο τους Euro. Ηταν η τελευταία φορά που το πήρε η χώρα η οποία το φιλοξένησε. Το 'χουν αυτό οι Γάλλοι: να σαρώνουν τα τουρνουά που διεξάγονται στο έδαφός τους. Το έκαναν πάλι στο Μουντιάλ του 1998. Παίζουν καλύτερα στην πατρίδα τους - ή κάπου εκεί κοντά. Το δεύτερό τους ευρω-τρόπαιο, το 2000, το σήκωσαν στα γειτονικά γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας.

Τώρα πάνε για το τρίτο. Το βράδυ της Κυριακής (22:00) έχουν το τελικό ραντεβού τους: με την Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Φερνάντο Σάντος. Οπως το 1984, διαθέτουν πολύ καλή ομάδα, έχουν τον κόσμο τους στο πλευρό τους, οι διαιτητές προσέχουν μην τους αδικήσουν και -κυρίως- έχουν «άστρο». Φάνηκε και στον χθεσινό (Πέμπτη) ημιτελικό. Εκεί που οι Γερμανοί τους είχαν στριμώξει στο μισό γήπεδο, ο πιο έμπειρος από δαύτους -ο εμβληματικός αρχηγός Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ, ο οποίος έγινε ρέκορντμαν συμμετοχών (38) σε τελικές φάσεις Euro και Μουντιάλ- συμπεριφέρθηκε σαν ερασιτέχνης, χαρίζοντας ένα ανόητο πέναλτι. Μέχρι το τέλος του αγώνα (2-0), η μπάλα έκανε στους νικητές όλα τους τα χατίρια. Οι Γερμανοί. χτυπιόντουσαν για τις χαμένες ευκαιρίες τους.

Εχουν και ηθικό. Εδώ και 58 χρόνια, οι Γερμανοί τους είχαν μακελέψει και τις τρεις φορές που τους βρήκαν μπροστά τους σε Παγκόσμιο Κύπελλο: το 1982, το 1986 και το 2014. Αυτή τη φορά, όμως, κατάφεραν να τους αποκλείσουν. Κατόρθωσαν να νικήσουν ακόμη και τους εφιάλτες του παρελθόντος. Αν έχεις σκοτώσει το θηρίο -τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές- οι Πορτογάλοι φαντάζουν στα μάτια σου σαν προσκοπική ομάδα. Κι ας μην είναι ακριβώς έτσι.

Οπως και στους δυο προηγούμενους θριάμβους τους, οι Γάλλοι έχουν κι έναν ηγέτη που τους οδηγεί. Το 1984 ήταν ο Μισέλ Πλατινί με τα εννέα του γκολ στο τουρνουά. Το 2000 ήταν ο έτερος υπερ-παίκτης που ανέδειξε αυτή η χώρα: ο Ζινεντίν Ζιντάν. Τώρα είναι ο Αντουάν Γκριεζμάν. Τι είναι τούτος; Από πού ξεφύτρωσε; Πόσοι τον γνώριζαν πριν από το καλοκαίρι του 2014, που ο «Τσόλο» Σιμεόνε τον πήρε στην Ατλέτικο Μαδρίτης;

Είναι ο Χάρι Πότερ αυτού του Euro, που έχει τρελάνει κόσμο με τα «μαγικά» του κόλπα. Η προσωποποίηση του «άστρου» (της Γαλλίας) που λέγαμε. Ο,τι κι αν έχει δοκιμάσει μέσα στο γήπεδο, του έπιασε. Ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά -μέχρι στιγμής- ο οποίος πέτυχε τα πέντε από τα έξι γκολ του στους νοκ-άουτ αγώνες. Εκεί που η μπάλα. καίει. Αυτό, κανείς δεν το είχε καταφέρει στα χρονικά της διοργάνωσης. Ούτε ο Πλατινί. Ούτε ο Ζιντάν.

Ο Γκριεζμάν πανηγυρίζει με έναν χαρακτηριστικό τρόπο. Σισοκό και Ματουιντί σπεύδουν

να πανηγυρίσουν μαζί του

Είναι 25 ετών και από τα 14 του ζει εξόριστος στην Ισπανία. Ναι, εξόριστος. Γιατί, προτού πάρει των ομματιών του και φύγει, είχε δοκιμαστεί στις. μισές ομάδες της πατρίδας του. Ολες τον είχαν απορρίψει. Τα 176 εκατοστά του, τα βρήκαν υπερβολικά εύθραυστα για το ποδόσφαιρο. Η πρώτη πόρτα που χτύπησε, ήταν της Λιόν. Το σπίτι του βρισκόταν 70 χιλιόμετρα μακριά. Τον. ζύγισαν και του είπαν να επιστρέψει στο χωριό του.

Εκεί, στο Μασόν, προπονητής της τοπικής ομάδας ήταν ο πατέρας του. Ο Αλέν Γκριεζμάν τον πήρε κοντά του, όμως συνέχισε να τον στέλνει σε μεγάλους συλλόγους για να δοκιμαστεί. Στη Σοσό, στην Οσέρ, στη Σεντ Ετιέν. Δεν τους γέμισε το μάτι. Οπως είχε πει ο ίδιος ο Αντουάν σε παλαιότερη συνέντευξή του, «είχα βαρεθεί να ακούω ότι είμαι πολύ κοντός». Ωσπου, σε ένα ανοιχτό τουρνουά για ταλαντούχα παιδιά που είχε διοργανώσει η Παρί Σεν Ζερμέν, τον παρατήρησε ο κυνηγός ταλέντων της Ρεάλ Σοσιεδάδ.

Στο τέλος του παιχνιδιού πλησίασαν τον πατέρα του και του πρότειναν να ταξιδέψουν στο Σαν Σεμπαστιάν, για να περάσει ο μικρός από δοκιμαστικά μιας εβδομάδας. Πήγαν. Οι εβδομάδες έγιναν δυο και, όταν τελείωσαν τα trials, ανακοίνωσαν στον κ. Γκριεζμάν ότι του προσφέρουν συμβόλαιο. Ηταν μόλις 14 ετών. Οι γονείς του δίστασαν να τον αφήσουν μόνο σε μια ξένη χώρα. Αλλά, όταν το σκέφτηκαν πιο ψύχραιμα, αποφάσισαν οτι ο Αντουάν πρέπει να διεκδικήσει το όνειρο του. Ετσι, μετακόμισε στη Βασκονία για το «ταξίδι της ζωής του».

Υπήρξε και μια ευτυχής συγκυρία: ο scout της Σοσιεδάδ ήταν Γάλλος. Τον πήρε σπίτι του, τον φρόντιζε, τον πρόσεχε και τον έστελνε κάθε μέρα σε ένα γαλλόφωνο σχολείο -στα σύνορα με τη Γαλλία- σε απόσταση μιας ώρας με το αυτοκίνητο. Μετά το τέλος των μαθημάτων, ο μικρός πήγαινε στις εγκαταστάσεις της ομάδας, στο Σαν Σεμπαστιάν, για τις προπονήσεις. Αυτό γινόταν κάθε μέρα επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Η φάση του δεύτερου γκολ. Ο Γκριζμάν νικάει τον Νόιερ και κάνει το 2-0 στέλνοντας τη

 Γαλλία στον τελικό

Η αλήθεια είναι, ότι δεν είχε καταπλήξει τους υπεύθυνους των ακαδημιών. Αλλά, στα 18 του πλέον, η τύχη άρχισε να του κλείνει το μάτι. Οταν η πρώτη ομάδα της Σοσιεδάδ χτυπήθηκε από αλλεπάλληλους τραυματισμούς παικτών, ο ουρουγουανός προπονητής της, Μαρτίν Λασάρτε, κάλεσε τον Γκριεζμάν για να τον δοκιμάσει με τους «μεγάλους». Εκείνος έβαλε πέντε γκολ σε τέσσερα ματς. Κι όταν η επιδημία των τραυματισμών χτύπησε και τον αριστερό εξτρέμ, ο μικρόσωμος Γάλλος έγινε βασικός και αναντικατάστατος. Στις 29 Αυγούστου 2010 έκανε το ντεμπούτο του στη Liga (ισπανικό πρωτάθλημα). Την ίδια χρονιά κλήθηκε για πρώτη φορά στις εθνικές ομάδες της Γαλλίας. Πρώτα στην U-19 (κάτω των 19 ετών). Επαιξε στο Euro του 2010 και το κατέκτησε. Στην Ισπανία, βοήθησε τους Βάσκους να επιστρέψουν στην Πριμέρα (Α' Κατηγορία). Αν και ξένος, πολύ σύντομα έγινε το αγαπημένο παιδί της εξέδρας.

Η εκτόξευσή του ήρθε τη σεζόν 2013-2014. Στο τέλος της, τα κατορθώματά του έπεισαν την Ατλέτικο Μαδρίτης να δαπανήσει για χάρη του 30 εκατομμύρια ευρώ. Ο προπονητής της, ο Σιμεόνε, ήταν ο πρώτος που διάβασε τις τεράστιες δυνατότητές του. Ο Γάλλος μπορούσε να παίξει σε όλες τις θέσεις, όλους τους ρόλους, εκτελεστικούς και δημιουργικούς, αρκεί να κινείται κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Στο Champions League ήταν ο παίκτης με το μεγαλύτερο ποσοστό ευστοχίας (85%) στα σουτ προς την εστία. Στην πορεία μέχρι τον τελικό, είχε συμμετοχή στο 53% των τερμάτων της ομάδας του. Στο ισπανικό πρωτάθλημα, ήταν ο αριστεροπόδαρος με τα περισσότερα γκολ μετά τον Μέσι, στις δύο τελευταίες σεζόν. Μιλάμε για κρίσιμα γκολ. Τα μισά απ' όσα πέτυχε, χάρισαν νίκες στην Ατλέτικο.

Γι' αυτό, παρά τις έντονες φήμες περί μετεγγραφής του στην Πρέμιερ Λιγκ (Αγγλία), ο Γκριεζμάν ήρθε σε συμφωνία με την Ατλέτικο Μαδρίτης για νέο, πενταετές συμβόλαιο με ρήτρα 100 εκατ. ευρώ. Οπως έγραψε η Equipe δυο ημέρες πριν αρχίσει το Euro, ο γάλλος επιθετικός έκλεισε τ' αυτιά του στις. Σειρήνες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Τσέλσι, και προτίμησε να μείνει κοντά στον προπονητή που, ουσιαστικά, τον ανέδειξε.

Στην εθνική ομάδα της Γαλλίας είχε μια μεγάλη περιπέτεια. Ο Γκριεζμάν ήταν μέλος εκείνης της πεντάδας των παικτών της U-21 που τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό ενός έτους, επειδή είχαν ξενυχτήσει πριν από έναν κρίσιμο αγώνα για την τελική φάση του Euro 2013. Η ωριμότητά του φάνηκε από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε αυτό το λάθος του. Εδιωξε τον παλιό του μάνατζερ, δούλεψε σκληρά και βελτίωσε το παιχνίδι του. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάμπ, τον κάλεσε και πάλι αμέσως μόλις έληξε η ποινή του. Και, τον περασμένο Απρίλιο, ο πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Γαλλίας, Νοέλ Λε Γκραέ, του έκανε ένα σπάνιο κομπλιμάν. Οταν τον ρώτησαν, αν συμφωνεί με τον αποκλεισμό του Καρίμ Μπενζεμά από την εθνική ομάδα εν όψει EURO, εκείνος απάντησε: «Γιατί να μιλάμε για τον Μπενζεμά; Είδατε τι παιχνίδια κάνει ο Γκριεζμάν;».

Η αλήθεια είναι, ότι υπάρχει κι ένας δεύτερος Γκριεζμάν: το άτακτο παιδί που κρύβει μέσα του. Κάποτε φόρεσε εσώρουχα «Μπομπ ο Σφουγγαράκης», και φρόντισε να τα επιδείξει κατά τη διάρκεια ενός ματς. Σε άλλον αγώνα, όταν πέτυχε γκολ, έτρεξε στο διαφημιστικό αυτοκίνητο που βρισκόταν στον στίβο, μπήκε μέσα και προσποιήθηκε ότι οδηγεί: τους συμπαίκτες του στις νίκες. Αυτό ήταν το μήνυμα.

Προτού τον παραλάβει ο πατέρας του, τον προπονούσε η κατά τρία χρόνια μεγαλύτερη αδελφή του. Την υποχρέωνε να παριστάνει τον τερματοφύλακα, κι εκείνος προσπαθούσε να της βάλει γκολ. Σήμερα, η Μοντ Γκριεζμάν έχει αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις του. Τον ακολουθεί παντού. Ενα από αυτά τα ταξίδια της κόντεψε να αποβεί μοιραίο. Στις 13 του περασμένου Νοεμβρίου, τη νύχτα που οι τζιχαντιστές αιματοκύλισαν το Παρίσι, η 28χρονη Μοντ βρισκόταν στην κόλαση του θεάτρου «Bataclan» και παρακολουθούσε τη συναυλία των Eagles of Death Metal. Ο Αντουάν έπαιζε στο «Stade de France» φιλικό με τους Γερμανούς. Οπως αφηγήθηκε η ίδια στους New York Times, σώθηκε σαν από θαύμα.

Ο Γκριεζμάν - με καταγωγή από την Αλσατία - μεγάλωσε μπροστά σε ένα DVD player παρακολουθώντας με τις ώρες παιχνίδια του Ντέιβιντ Μπέκαμ. Είναι το ίνδαλμά του. Γι' αυτό φοράει το «7». Γι' αυτό παίζει με μακριά μανίκια. Θέλει να του μοιάσει. Οι συγκρίσεις με τον Πλατινί δεν τον τρομάζουν. Παρά τα 11 χρόνια που σπούδασε στα «κυριλέ» γήπεδα της Ισπανίας, ο. τσαμπουκάς της αλάνας δεν τον έχει εγκαταλείψει. Φαίνεται και στο παιχνίδι του, το οποίο κάποιες στιγμές καταργεί τα συστήματα και τις τακτικές, και γίνεται υπέροχα άναρχο.

Δεν το κρύβει: «Παίζω ποδόσφαιρο με τον τρόπο που ζω: ό,τι θέλω, το διεκδικώ». Τώρα θέλει την Κούπα του Euro. Θέλει όλα τα παιδιά στη Γαλλία να φορούν τη δική του φανέλα. Οπως εξομολογήθηκε πριν από μερικές ημέρες, «όταν βλέπω παιδί με τη φανέλα του Πογκμπά ή κάποιου άλλου συμπαίκτη μου, αναρωτιέμαι: γιατί δεν φορά τη δική μου;».

www.protagon.gr