Γράφει ο Χρίστος Α. Τούμπουρος
Για κάποιον που έχει μουτζουρώσει με το μολύβι του κάμποσα χιλιόμετρα χαρτί για το Τζουμέρκο, όταν συζητά με ανθρώπους -θεράποντες αληθινούς της τέχνης- γνήσιους, με μεράκι και ατόφιο ταλέντο , είναι φυσικό να νιώθει υπέροχα και υπεύθυνα. Δεν μπορείς να παρουσιάσεις εύκολα έναν καλλιτέχνη που χωρίς καμιά σπουδή κατάφερε να αποτυπώσει με το φακό του όλο το μεγαλείο των Τζουμέρκων, να εντυπώσει και να συμπήξει στις εικόνες του το Τζουμερκιώτικο τοπίο και την Τζουμερκιώτικη χαρμονή. Χαρές, τραγούδια, λύπες, αγώνας και αγωνία των μπιστικών, φυλλορρόημα, δασόσκιωτα λημέρια και «αετών απόσκια», όλα τα αυτά περνούν από το διηθητικό φακό του Μαυροπάνου και μετουσιώνονται σε έργα τέχνης.
(Ο τσοπάνος στοχαζόμενος…)
“Όσα βουνά κι αν ανεβείτε, απ’ τις κορφές τους θ’ αγναντεύετε … άλλες κορφές ψηλότερες… και στην κορφή σαν φτάσετε στην κατάψηλη, πάλι θα καταλάβετε, πως βρίσκεστε κάτου απ’ τ’ άστρα”. Κ. Παλαμάς
Μαυροπάνος ο φωτογράφος των Τζουμέρκων!!!
Πέρα από το γεγονός ότι είμαστε χωριανοί, με τιμά χρόνια με τη φιλία του και μπορώ να πω πως είμαι από τους λίγους που έχω θαυμάσει στην ολότητα το έργο του. Και πραγματικά μού θυμίζει τον Παπαδιαμάντη. Δεν επιδεικνύεται, δύσκολα δεικνύει και δυσκολότερα αφιερώνει. Λιγομίλητος, χωρίς «φανφάρες και κουραφέξαλα», χωρίς εγωπάθεια, με απλότητα και σοβαρότητα θα σού πει: «Τι να πω εγώ, ό,τι είχα να πω το λένε οι φωτογραφίες ». Ούτε καν «οι φωτογραφίες μου».
«Καὶ μέσ᾿ στὰ σύγνεφα πετᾶς, μέσ᾿ στὰ βουνὰ ἀνεμίζεις»
Κ. Κρυστάλλης
Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου καλότυχο που κατάφερα και τον έπεισα να μας χορηγήσει -σταδιακά- ένα μεγάλο αριθμό φωτογραφιών του που αφορούν γενικά το Τζουμέρκο. Τοπία, βουνά, ρεματιές, ποτάμια και ρυάκια, γεφύρια και σπηλιές όλα όσα συνθέτουν το ανεπανάληπτο Τζουμέρκο παρελαύνουν από το φωτογραφικό φακό του Μαυροπάνου. Παράλληλα αποτυπώνεται και η ζωή των Τζουμερκιωτών, γάμοι, χαρές, λύπες όλα όσα συμφύρονται στη Τζουμερκιώτικη ζωή, όλα θα τα δούμε.
Ήθελα να ’μουν τσέλιγκας, να ’μουν κι ένας σκουτέρης,
να πάω να ζήσω στο μαντρί, στην ερημιά, στα δάσα.
να πάω να ζήσω στο μαντρί, στην ερημιά, στα δάσα.
Οι φωτογραφίες του διακρίνονται για την αρτιότητα των χρωμάτων (μεγάλος ο συνδυασμός) και από την πρωτοτυπία της έμπνευσης. Γι’ αυτό οι περισσότερες καδροποιούνται εύκολα. Αφίσες.
ΑΡΧΟΝΤΩ Βουργαρέλι Τζουμέρκων
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
και πέρνουνε το μόσχο της, και αφίνουν τη δροσιά τους
Δ. Σολωμός
Είναι αλήθεια πως ο φωτογράφος πρέπει με την μηχανή στα χέρια του όχι μόνο απλώς να κοιτά, αλλά να παρατηρεί και να καταγράφει τόπο, χρόνο, συναίσθημα και ιστορία. Ο φωτογράφος είναι αληθινός χρονογράφος, υπεύθυνος δημιουργός που μεταστοιχειώνει την πραγματικότητα σε αληθινό έργο τέχνης. Γι’ αυτό και χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος είπε κάποτε: « ήθελα πάντα στη φωτογραφία, να αποτυπώνεται η ευαισθησία. Συνάντησα αυτή την ευαισθησία στα πρόσωπα των ανθρώπων στα Τζουμέρκα»
(Προσωπογραφία (πορτρέτο) σημαίνει τη ζωγραφική απεικόνιση των σωματικών χαρακτηριστικών του προσώπου)
Η φωτογραφία λειτουργεί ως τέχνη όταν αφηγείται μία ιστορία. Η φωτογραφία ελευθερώνει την φαντασία και κατά συνέπεια ελευθερώνει τον άνθρωπο. Η κατάλληλη στιγμή για να αποτυπωθεί το ύφος, το συναίσθημα και η έκφραση.
Θα έλεγα πως ο τρόπος προσέγγισης των θεμάτων από τον Μαυροπάνο είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Δεν μπαίνει εύκολα σε κανόνες. Δρα ελεύθερα, γι’ αυτό η κάθε φωτογραφία του συνιστά και μια μοναδικότητα.
Από τις φωτογραφίες του περνάει εν συνόλω η Τζουμερκιώτικη ζωή και εκεί εντυπώνονται ήθη και έθιμα, χαρές και λύπες, γιορτάσια και αποχαιρετισμοί. Είναι μια μυσταγωγία ζωής, αγώνα και αγωνίας, σύνθεσης και δημιουργικής πνευματικής μεταστοιχείωσης της πραγματικότητας.
Κώστα, να είσαι πάντα καλά και σε ευχαριστούμε που με το έργο σου μας κάνεις μύστες της Ηπειρώτικης πανδαισίας και του Τζουμερκιώτικου μεγαλείου.
''Γεια σας Τζουμερκα ομορφα και ψηλοκαμωμενα που ειστε και τον αυγουστο ακομη χιονισμενα....''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου