Ξεκινήστε λοιπόν και δείτε αυτό το βίντεον. Αποθανατίζονται
εκεί 7 λεπτάκια από την επιθεώρηση του 2001 που κάποιος είχε το θάρρος / το
θράσος / το εστέτ γούστο να ονομάσει ΠΑΣΟΚΕΜΟΝ, κάνοντας έτσι ένα υπερβατικό για
την εποχή cross reference πολιτικής και ποπ κουλτούρας:
Εμείς δε θα αντέχαμε
κανονικά πάνω από μισό λεπτό, αλλά για ακαδημαϊκούς λόγους (θα μπουν στο
διδακτορικό μας όλα αυτά μια μέρα), κάτσαμε και είδαμε λίγο παραπάνω, με σκοπό
να μπούμε στη χρονοκάψουλα και να μεταφερθούμε και σε εκείνη τη μακρινή εποχή
που δεν είχε γίνει τίποτε από όλα αυτά. Ποια αυτά; Ε, τα γνωστά.
Πάρτε
μια δόση ακόμα:
Ποιος ήταν λοιπόν ο βασικός υπαίτιος για άλλο
ένα λιθαράκι στο τείχος της ντροπής που ήταν και είναι η επιθεώρηση στην Ελλάδα;
O κραταιός ακόμη τότε άρχοντας της επιθεώρησης Βασίλης Τριανταφυλλίδης, κατά
κόσμον Χάρρυ
Κλυνν. Σε ύφεση πλέον μετά τα ένδοξα 90s, καθώς η τηλεόραση είχε μπροστά της
άλλη μια δεκαετία παντοδυναμίας (πριν την άνοδο του Ίντερνε) αλλά ακόμη σε
φόρμα.
Aυτό που δε μπορούμε να εξακριβώσουμε αυτή τη
στιγμή για να καταλάβετε για τι ρετρό εποχή μιλάμε είναι για το αν όταν παίχτηκε
το επικό έπος Πασόκεμον, είχαν γίνει οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους. Τα
Πασόκεμον ήταν η εποχή της Πασοκάρας (obv), των χρυσών και αμέσως μετά σκοτεινών
αιώνων του Χρηματιστηρίου και της Παντοκρατορίας του Σουλτάνου του ευρώ, Κώστα
Σημίτη. Αν τα θυμάσαι όλα αυτά, προφανώς έχεις ζήσει γαμάτα
παιδικά χρόνια. Για όσους δε θυμούνται τη μαγική αυτή εποχή, μαντέψτε ποιος
άλλος ήταν ένας άρχοντας της επιθεώρησης:
Καθώς ο κόσμος μας σαρώνεται από την παγκόσμια παράκρουση που είναι το
Pokemon Go το οποίο αναπόφευκτα οδηγεί νέους ανθρώπους να ανακαλύπτουν ξανά τη
φωτιά και να γελάνε κάνοντας το λογοπαίγνιο Πασόκεμον, εμείς αποδίδουμε ένα
μικρό φόρο τιμής στους πρώτους διδάξαντες του τι σημαίνει ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΛΟΓΟΠΑΙΓΝΙΑ.
Στους πρωτεργάτες αυτής της υπέροχης όψης της λαϊκής κουλτούρας με λίγα ακόμη
δείγματα:
Και Χάρης
Ρώμας.
Ξεχωρίζει
για τη μοντέρνα γραφιστική.
Εδώ δεν έχει
λογοπαίγνιο, θα ήταν όλοι ντεφορμέ.
Σκληρές
εικόνες.
Mε
βάση το θρυλικό σύνθημα της Νέας Δημοκρατίας για τις εκλογές που τελικά τόσο άδοξα έχασε.
Ούτε εδώ έχει λογοπαίγνιο
αλλά είχε ένα πολύ αστείο τραγουδάκι. Νομίζουμε πως μόνο εμείς το
θυμόμαστε.
Εκπληκτική φωτογραφία για την
εποχή.
Kι εδώ ασχολίαστη η
φάση.
Θέλει ψυχή για να
ονομάσεις την παράστασή σου Καλατράβα με και ας κλαίω.
Mε αυτό τον κουρασμένο τίτλο κλείνει και
η εποποιία του Xάρρυ Κλυνν στις επιθεωρήσεις. Oh well.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου