Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Μια αληθινή ιστορία που πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει!!!



Πριν από λίγες μέρες ένα μικρό παιδάκι επικοινώνησε μαζί μου για να αποκτήσει κάποιες φιγούρες μου, ήταν βέβαιο ότι αυτό το μικρό παιδάκι που δεν γνωρίζω και δεν με γνωρίζει από κοντά έχει τον ίδιο φίλο με εμένα, ποιον άλλο από τον Καραγκιόζη!
Τελικά ο πιτσιρικάς έγινε και δικός μου φίλος!
Δυστυχώς όμως αυτό το γλυκό παιδάκι που έχει τόση αγάπη για όλους μας δυσκολεύεται να γίνει φίλος με την Ζωή! και αυτό γιατί πάσχει από Λευχαιμία και δυστυχώς καθημερινά αγωνιά αν θα μπορεί και την επόμενη μέρα να παίξει με τις φιγούρες του… αν θα μπορεί και πάλι να κοιτάξει τα μάτια των γονιών του και να ακούσει τις φωνές τους να του λένε πόσο πολύ το αγαπάνε!
Η ζωή επέλεξε να περάσει αυτό το παιδάκι από αυτή την σκληρή δοκιμασία κι όμως το μικρό αυτό παιδί στέκεται δυνατό και με χαμόγελο ρεαλισμού αντιστέκεται στην ασθένειά του!
Πριν μάθω για το μαρτύριό του όταν του έστειλα τις φιγούρες που του αρέσανε ζούσα με την ψευδαίσθηση ότι με την πράξη μου αυτή το είχα κάνει πολύ χαρούμενο και έλεγα μέσα μου ότι έκανα ότι καλύτερο μπορούσα… στην συνέχεια όμως μελαγχόλησα όταν έμαθα ότι η πραγματική χαρά του θα ήταν αν έβρισκε κάποιον που α τον νοιάζονταν και που ανώδυνα θα του προσέφερε ζωή ως Δότης Μυελού των Οστών!
Πολλοί από εμάς θα έχουμε ανατριχιάσει στην άσχημη ιδέα της Λευχαιμίας κι όντως θα παρακαλούμε τον Θεό να μην ζήσουμε κάτι τέτοιο ή θα τον δοξάζουμε που δεν ζήσαμε αυτή την κόλαση μέχρι σήμερα…
Το παιδάκι αυτό όμως παρακαλεί τον Θεό να ζήσει και αυτό εξαρτάται και από εμάς τους ίδιους… Μην απορείτε για αυτά που γράφω… Ρίξτε μια ματιά σ αυτό τον σύνδεσμο http://www.bestrong.org.gr/el/learncancer/treatment/stemcellandbonemarrowtransplants/donorofmarrow/
και αν νομίζετε ότι μπορούμε να απαλλάξουμε αυτό το μικρό παιδί και δυστυχώς πολλούς ακόμα συνανθρώπους μας από αυτό το μαρτύριο ας γίνουμε ΔΟΤΕΣ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ.
Δεν θα κάνουμε απλά κάτι σπουδαίο και μοναδικό για εκείνους που εκλιπαρούν να τους δώσουμε την ευκαιρία να ζήσουν αλλά θα κάνουμε μια πράξη που θα μας γεμίσει αγάπη, ευγένεια και σεβασμό πρώτα απ’ όλα για τους εαυτούς μας και μετά για τους συνανθρώπους μας!
Ας νιώσουμε πραγματικά άνθρωποι προσφέροντας Ζωή στους συνανθρώπους μας την ίδια στιγμή που δεν θα ρισκάρουμε και δεν θα χάσουμε τίποτα περισσότερο από ελάχιστες στιγμές του χρόνου μας!
Φιλικά και με κάθε σεβασμό απέναντι στον μικρό μου φίλο και όλους τους πάσχοντας και μη συνανθρώπους μας.

Γιώργος Ηπειρώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: