Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως, οποιαδήποτε συμφωνία
και αν υπάρξει μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, αυτή η συμφωνία δεν θα έχει
σχέση, όχι μόνο με το συνολικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα βρίσκεται πολύ
μακριά από εκείνο της Θεσσαλονίκης. Λογικό. Αυτό που είχε εξαγγείλει από τη ΔΕΘ
ο πρωθυπουργός, όχι μερικά χρόνια, αλλά μόλις λίγους μήνες πριν, κόστιζε
(σύμφωνα με δικούς τους υπολογισμούς), 11,3 δισ. ευρώ.
Αυτό που επίσης είναι
σίγουρο, είναι πως όποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ψηφίσει την ενδεχόμενη
συμφωνία, αυτός δεν θα έχει καλή τύχη. Ο υπουργός Ν. Παππάς ήταν κατηγορηματικός
σ' αυτό, στο θέμα επιβολής της κομματικής πειθαρχίας δηλαδή. Η φράση του ήταν
σαφής: «Εδώ έχει βγει μια κυβέρνηση με συγκεκριμένη εντολή και η εντολή αυτή θα
πρέπει να κατακτήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Δεν είναι ούτε κάποιο
δευτερεύον νομοσχέδιο, ούτε μια ρύθμιση για την οποία μπορούμε να έχουμε ανοχή».
Δεν δίνει περιθώρια παρερμηνείας, όποιος διαφωνεί, θα βρεθεί εκτός
κοινοβουλευτικής ομάδας.
Νομίζω πως μια ψηφοφορία στη Βουλή θα αδυνατίσει
αρκετά την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και των ΑΝΕΛ. Ενδεχομένως να
μη θυμίζει τον μαζικό «σφαγιασμό» βουλευτών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ όταν ψήφιζαν
το δεύτερο μνημόνιο (22 από το ΠΑΣΟΚ και 21 από τη Ν.Δ. βρέθηκαν εκτός σ' ένα
βράδυ), αλλά σίγουρα οι 149 σημερινοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη συμφωνία, θα
είναι λιγότεροι.
Για τη μεταπολιτευτική πολιτική κουλτούρα διακυβέρνησης,
κάτι τέτοιο δεν είναι παράδοξο. Οι βουλευτές που δεν υπακούουν σε επιλογές της
ηγεσίας, βρίσκονται εύκολα εκτός. Παρ' ότι συνήθως οι ανυπάκουοι είναι οι
συνεπείς. Επικαλούνται για τη στάση τους τις προεκλογικές υποσχέσεις των
κομμάτων τους. Οι ηγεσίες παρεκκλίνουν από αυτές με διάφορα αδύναμα συνήθως
επιχειρήματα και καλούν τους βουλευτές να τα υιοθετήσουν. Στην προκειμένη
περίπτωση, νομίζω πως η φράση πίσω από την οποία θα καλυφθεί η συγκεκριμένη
ηγεσία, θα είναι αυτή του «έντιμου συμβιβασμού». Μια φράση στην οποία χωράνε
όλες οι παρεκκλίσεις ή, για την ακρίβεια, μια φράση η οποία δεν σημαίνει
τίποτα.
Το ενδιαφέρον στην τοποθέτηση Παππά είναι πως η συμφωνία πρέπει να
ψηφιστεί από τους βουλευτές, επειδή η κυβέρνηση εξελέγη με συγκεκριμένη εντολή.
Η αλήθεια είναι πως, πράγματι, εξελέγη με συγκεκριμένη εντολή, η οποία ωστόσο,
δεν θα μοιάζει μ' εκείνη που θα περιλαμβάνει η συμφωνία. Το επίσης ενδιαφέρον
είναι πως είπε ότι πρέπει να υπερψηφιστεί από τους βουλευτές, επειδή δεν είναι
δευτερεύον θέμα. Μα νομίζω γι' αυτό ακριβώς το Σύνταγμα προβλέπει την κατά
συνείδηση ψήφο και γνώμη του βουλευτή. Για τα σημαντικά. Και όχι για τα δεύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου