Στη ζώνη του λυκόφωτος

Μπαίνουμε και επίσημα πια στη ζώνη του λυκόφωτος. Μια λεπτή κόκκινη γραμμή μας κρατά ως κοινωνία όρθιους αλλά και στα πλαίσια ενός κάποιου κοινωνικού πολιτισμού. Αρκετοί πια φοβούνται ότι η στιγμή που θα αρχίσει ο ένας να τρώει τις σάρκες του διπλανού του δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Δυστυχώς, όπως έχει αποδείξει και η Ιστορία στο παρελθόν τίποτα δεν έχει αλλάξει χωρίς αίμα, δάκρυα και πόνο.

Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη είναι η αρχή. H πολιτική αλλά και οι πολιτικοί είναι είδος προς εξαφάνιση. Σε καίρια πόστα, στην άλλοτε πολιτισμένη και βαθιά πολιτικοποιημένη Ευρώπη έχουν τοποθετηθεί ανδρείκελα και υπάλληλοι. Μισθοφόροι. Παντού μισθοφόροι. Γονάτισαν την εθνική συνείδηση και στη θέση αυτής έβαλαν τον εθνικισμό. Γελοίοι, αμόρφωτοι, πρόθυμοι και απαίδευτοι έχουν κατακλύσει την «πολιτική» ζωή της ευρωπαϊκής ηπείρου. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Ήταν συνειδητή επιλογή. Εδώ και είκοσι τουλάχιστον χρόνια εξυφάνθηκε ένα σενάριο τρόμου και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην υλοποίησή του. Η εφαρμογή του σχεδίου φέρνει σοκ και δέος στις ψυχές και στο μυαλό των ικανών να αντιληφθούν το τι έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό να έρχεται. Όπου καταρρέει η πολιτική και η διπλωματία είναι γνωστό το τι ακολουθεί. Πόλεμος και χάος. Το μεσοδιάστημα λέγεται ζούγκλα. Είμαστε εδώ και καιρό ζούγκλα. Αν δεν αλλάξει η πορεία τότε οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στον πόλεμο και στο χάος. Ένα είναι πανθομολογούμενα παραδεκτό. Η κατάσταση δε μπορεί να προχωρήσει άλλο έτσι. Αλήθεια είναι. Δε μπορεί.

Η ανθρώπινη αντοχή σε καταστάσεις φρίκης και υποκουλτούρας έχει και κάποια όρια. Σε όλα τα φαινόμενα δίνεται πάντα και μια ονομασία. Το όνομα αυτό είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Δεν υπάρχει πια καπιταλισμός. Δεν υφίσταται. Όσο και αν διαφωνεί ή συμφωνεί κάποιος με αυτό το οικονομικό μοντέλο οφείλει να παραδεχτεί ότι ο καπιταλισμός έχει καταρρεύσει. Κάτι άλλο πιο φρικτό έχει έρθει στη θέση του. Η παγκόσμια μαφία διακυβέρνησης. Αυτοί που τόσα χρόνια έχουν συσσωρεύσει το παγκόσμιο χρήμα έχουν εξαγοράσει και μάλιστα σε πολύ φτηνές τιμές τις ηγεσίες των κρατών. Τα πάντα συμφωνούνται στο σκοτάδι. Οτιδήποτε έχει να κάνει με Παγκόσμιους Οργανισμούς ή Ενώσεις έχει καταρρεύσει. Οι λιγοστές ακτίνες φωτός που εκπέμπουν ελάχιστοι πια ηγέτες ανά τον κόσμο δε μπορούν να φωτίσουν την Ανθρωπότητα. Είναι σα ανάβουμε ένα σπίρτο στο σύμπαν. Οι πρόσφατες ιταλικές εκλογές έδειξαν ως ένα βαθμό το μέγεθος του προβλήματος στην Ευρώπη. Κανείς δε μιλά για πολιτική ένωση. Οι κρατούντες μιλούν για την Ευρωζώνη. Για μια νομισματική ένωση. Τι αξία έχει άραγε ένα νόμισμα όταν δεν υπηρετεί τον Άνθρωπο; Καμιά. Ποτέ και πουθενά δεν έγινε. Γιατί να γίνει τώρα;

Τα ερωτήματα είναι συνεχή αλλά μένουν αναπάντητα. Το σύστημα τρίζει συθέμελα. Βρισκόμαστε μέσα στη δίνη ενός πολέμου. Αυτός ο πόλεμος δε γίνεται με όπλα. Είναι καθαρά οικονομικός. Είμαστε με λίγα λόγια απλοί παρατηρητές, θεατές ενός άγριου ξεκαθαρίσματος οικονομικών «λογαριασμών» μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αστάθεια και κοινωνική βαρβαρότητα. Ο όρος πολιτική έχει υποκατασταθεί από τον όρο αγορές, επενδυτές και οίκοι αξιολόγησης. Ποιοι αλήθεια είναι αυτοί; Από πού έβγαλαν τα χρήματά τους; Η μια πηγή εσόδων ήταν η συσσώρευση του πλούτου στις τράπεζες και η καταλήστευσή τους μέσα από δημιουργία τεχνητών οικονομικών κρίσεων. Μια τέτοια είναι και η σημερινή. Η άλλη πηγή εσόδων είναι το εμπόριο όπλων, ναρκωτικών, το διεθνές trafficking και η διακίνηση πετρελαίου και χρυσού. Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο. Είναι η πρώτη «δυτική» χώρα που εφαρμόζεται ότι ακριβώς εφαρμόστηκε στις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Το παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης δείχνει τα δόντια του. Πάτησε ευρωπαϊκή ήπειρο και δε δείχνει την παραμικρή διάθεση να σταματήσει. Το σχέδιο προχωρά. Άλλο ένα κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί από την Ελλάδα; Η απάντηση απλή. Γιατί μόνο στην Ελλάδα υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει σε τόσο μεγάλο βαθμό διαφθορά. Από πάνω μέχρι κάτω. Σχεδόν ολόκληρη η κοινωνική πυραμίδα είναι σάπια και διεφθαρμένη.

Η χώρα αυτή μοιάζει με ένα αρρωστημένο σώμα προσβεβλημένο από χιλιάδες ιούς και λοιμώξεις που τυλίγεται στο σάβανό του μη θέλοντας να θεραπεύσει τις πληγές του αλλά να σαπίσει μέσα σε αυτές. Την ίδια στιγμή οι βιαστές των θεσμών και της Δημοκρατίας γελούν χαιρέκακα. Η διαφθορά και η σήψη τους γίνεται κεντρικό θέμα στα μεγαλύτερα έντυπα του πλανήτη. Όλο αυτό το συρφετό της ξεφτίλας, της διαφθοράς, αυτά τα λαμόγια, απαιτούν να παραμείνουν στην εξουσία για να κάνουν την κάθαρση. Από ποιον; Από τον ίδιο τους τον εαυτό; Μαζί με τη διαπλεκόμενη μιντιοκρατία και την επιχειρηματική ελίτ εκτελούν ξένες εντολές. Εκτελούν το συμβόλαιο θανάτου του ελληνικού λαού. Αυτά τα ανθρωποειδή είναι οικονομικοί δολοφόνοι και τίποτε άλλο. Η σκέψη και το μυαλό τους βρίσκονται μόνο στο πόσα θα πάρουν για να το κάνουν. Νομίζουν ότι οι αποικιοκράτες θα τους σεβαστούν και θα τους κρατήσουν στις θέσεις τους τώρα που έρχονται. Πλανώνται πλάνη οικτρά. Αυτό που θα πάθουν είναι ότι ακριβώς κάνουν στον ελληνικό λαό. Με την ίδια ακριβώς συνταγή θα προχωρήσουν σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο. Αυτό είναι το σχέδιο. Επελαύνουν. Οι ιταλικές εκλογές ήταν ένα μικρό εμπόδιο για τις δυνάμεις του σκότους. Θα τη βρουν την άκρη. Θα προχωρήσουν. Τίποτε δε φαίνεται να τους σταματά. Μερικοί αφελείς θεωρούν ότι κάπου θα σταματήσουν. Λανθάνουν. Πουθενά δε θα σταματήσουν. Δεν έχουν διάθεση να σταματήσουν. Η μοναδική διέξοδος είναι να ανακοπούν και θα ανακοπούν. Είτε με τον καλό είτε με τον άσχημο τρόπο. Αυτό δείχνει η Ιστορία σε πλείστα όσα παραδείγματα. Όχι απλά θα ηττηθούν αλλά θα συντριβούν.

Οι λαοί της Ευρώπης με μπροστάρηδες αυτούς του Νότου θα δώσουν την απάντηση που πάντα έδιναν στον φασισμό και στην τυραννία. Υπάρχει ακόμα μια ελπίδα πριν φτάσουμε σε λύσεις που κανείς δε θέλει να δει. Μικρή μεν αλλά υπάρχει. Να αφυπνιστούν οι λαοί και να τους ρίξουν στη θάλασσα. Να αποφασίσουν να παλέψουν επιτέλους για τη ζωή τους, τη ζωή των παιδιών τους αλλά και για τις γενιές που έρχονται. Να αποφύγουμε την αιματοχυσία. Έτσι και αλλιώς θα ανατραπούν. Φοβούνται. Για αυτό και παίρνουν όλο και πιο σκληρά μέτρα κατά των λαών. Για αυτό και πληρώνουν εκπαιδευμένους στρατούς μισθοφόρων καταστολής ευρωπαϊκών διαδηλώσεων. Έχουν χάσει τον έλεγχο. Τρέμουν. Ο πανικός τους είναι προφανής. Το έδειξαν πρόσφατα στην Χαλκιδική. Τόλμησε και το έδειξε η γαλλική τηλεόραση. Τολμούν αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα να μιλούν για «επενδύσεις» και παρασύρουν και όσους έχουν ανάγκη ενός ιερού δικαιώματος όπως αυτό της εργασίας. Στη ζωή τίποτε όμως δε χαρίζεται τυχαία. Πρέπει να παλέψουμε για να το πάρουμε. Ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο δεν είναι στατικός. Δε γίνεται και δεν εξαντλείται μέσα από χώρους κοινωνικής δικτύωσης αλλά με τη φυσική παρουσία μας στον τόπο των εξελίξεων. Έχουν ξηλωθεί μια - μια όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις. Η απάντηση δεν είναι η αδιαφορία και η μοιρολατρία. Είναι το βροντερό ειρηνικό παρών μιας κοινωνίας που θέλει, μπορεί και το δείχνει έμπρακτα να ανατρέψει τη μοίρα που κάποιοι έχουν αποφασίσει για αυτή. Αν φέρναμε στο μυαλό μας ένα ταυτόχρονο βροντερό ΟΧΙ 7-8 εκατομμυρίων Ελλήνων τότε πολλά θα μπορούσαν να συμβούν.

Η λεγόμενη νέα τάξη πραγμάτων δε μπορεί να εφαρμοστεί αν δεν υπάρχουν τα σημερινά έμμισθα όργανά της που την υπηρετούν. Η αφύπνιση, η συνείδηση, το ιδεολογικό υπόβαθρο, η τόλμη και οι εκλογές είναι αυτά που τρέμουν όσο τίποτε άλλο. Σήμανε η ώρα που πρέπει να τους δείξουμε ότι οι λαοί αρνούνται να ζήσουν στη ζώνη του λυκόφωτος. Αυτή η ώρα είναι τώρα. Ας τους δώσουμε να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραχωρήσουμε την ανθρωπιά μας, τη θέληση για εργασία και δίκαιη αμοιβή για όλους, τη δίψα μας για Δημοκρατία, Παιδεία, Δικαιοσύνη για όλους. Ας τους δείξουμε ότι δεν είμαστε αριθμοί αλλά άνθρωποι. Ας τους δώσουμε να καταλάβουν ότι το χρήμα υπάρχει για να υπηρετεί τον Άνθρωπο και τις ανάγκες του και δεν είναι μέσο επιβολής, εξουσίας και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ας τους δώσουμε ένα γερό μάθημα πως έχουμε επιλέξει να είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι και όχι ανδράποδα όπως οι ίδιοι. Ας τους δείξουμε πως οι λαοί έχουν τη δύναμη και όχι αυτοί. Ας τους δώσουμε να καταλάβουν ότι και τα έχουμε και τα δείχνουμε και γρήγορα θα αναμετρηθούμε και θα νικήσουμε. Ο φόβος είναι δική τους επιλογή. Φόβο άλλωστε δε μπορούν να αισθάνονται οι ελεύθεροι άνθρωποι αλλά οι δούλοι. Ο Thomas Jefferson, τρίτος κατά σειρά Αμερικανός Πρόεδρος ήταν ξεκάθαρος: «Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία. Όταν η κυβέρνηση φοβάται το λαό, υπάρχει ελευθερία».

Από τον Κώστα Καπνίση 

www.periodista.gr