Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Τι σχέση έχει το... άψυχο μήνυμα με την παλιά καλή εκείνη ταχυδρομική κάρτα!







Στις γιορτές που μας πέρασαν πολλοί έστειλαν και πήραν ευχές με κάποιο γραπτό μήνυμα στο κινητό. Σε μας τους παλιότερους, που η τεχνολογία μας προσπέρασε, μόνο θλίψη μας φέρνει η καινούργια αυτή μόδα, καθώς κάποιες άλλες αναμνήσεις μας σημάδεψαν και μας συνοδεύουν ως τα σήμερα.


Γραπτό ευχετήριο μήνυμα στο κινητό μοιάζει με μια απλή διεκπεραίωση επιβεβλημένη, γρήγορη, τυπική, άψυχη,απρόσωπη σαν οποιαδήποτε εμπορική συναλλαγή. Ποιά σχέση μπορεί να έχει μ' εκείνες τις ωραίες ευχετήριες κάρτες; Γιατί, χρειαζόταν να σκεφτεί κανείς τι θα παριστάνει η κάρτα, τι περιμένει από σένα το αγαπημένο σου πρόσωπο, μάνα, πατέρας, αδελφός αγαπημένος και συ τι θέλεις να του δείξεις, τι να του πεις περισσότερο με την φλύαρη εικόνα και λιγότερο με τις λίγες τετριμμένες και στερεότυπες λέξεις.

Χρειαζόταν να ψάξεις, να διαλέξεις, να βρεις ποιά ταιριάζει, να την γράψεις καλλιγραφική ή ανορθόγραφα -δεν έχει σημασία- να την ποτίσεις με φιλιά και δάκρυα, να την χαϊδέψεις σαν να χάιδευες τον άλλο να την βάλεις στο φάκελο, να την κολλήσεις με τη γλώσσα, να την ταχυδρομήσεις υπολογίζοντας το χρόνο που θα κάνει ώσπου να φτάσει στην ώρα της στ' αγαπημένα χέρια. 

Τι να σου πει τώρα ένα κινητό και τι ένα άψυχο γραπτό μήνυμα; Πώς κατάφερε μια τόσο χρήσιμη συσκευή, που έχει βέβαια προσφέρει μια άγνωστη ως τώρα αμεσότητα και ταχύτητα στην επικοινωνία, να αλώσει και να αλλοτριώσει τη ζωή μας! Όσο η μηχανή προοδεύει κι εξελίσσεται τόσο το συναίσθημα φτωχαίνει.

Όμως, ας μην αφήσουμε να κυριέψει και τις πιο ακριβές στιγμές μας η τεχνολογία. Ας μην ευτελίσουμε τα συναισθήματά μας, όσο, είναι καιρός. Την καρτούλα την φυλάς για όλη σου τη ζωή χωμένη στο «μπουχτσιέ» σε κάποια καρσέλα, ακόμη και στην προικιάτικη. Σε συντροφεύει, έστω και κιτρινισμένη και τσαλακωμένη και σου μιλάει ως τα γεράματα. Τη δείχνεις με συγκίνηση στα εγγόνια σου, αν ευτυχήσεις ν' αποχτήσεις!
Το μήνυμα το σβήνεις μ' ένα πάτημα του κουμπιού για να το αντικαταστήσεις με κάποιο άλλο τόσο απλά, τόσο φυσικά, τόσο απρόσωπα, όσο είναι η καθημερινότητά μας. Το μήνυμα δεν φέρνει τα ίχνη του αποστολέα και ξεχνιέται γρήγορα η φευγαλέα συγκίνηση της στιγμής. Δεν διαρκεί, δεν σε ακολουθεί μια ζωή.

Αν είχαν οι υπολογιστές και τα κινητά ψυχή! Κι ακουμπούν τάχα, αγγίζουν τα πλήκτρα του κινητού καρδιές κι είναι ικανό το Internet να σε κάνει να νιώσεις τον άλλο δίπλα σου; Αληθινή μετάγγιση ψυχής το άψυχο χαρτί μιας κάρτας. Γιατί μπορείς να φιλήσεις και να ξαναφιλήσεις μια καρτούλα, να την μουσκέψεις με δάκρυα, να την βάλεις απέναντι σου στην άδεια θέση του τραπεζιού, να την σφίξεις στο στήθος σου! Όμως μπορείς ν' αγκαλιάσεις και να φιλήσεις την οθόνη ενός υπολογιστή;

Της ΕΛΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ- ΔΟΥΒΛΗ
www.proinoslogos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: