Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Ο Καρατζαφέρης, ο Τσίπρας, ο Παπαθεμελής, ο Καμμένος, η Κατσέλη, ο Δημαράς και τα άλλα τα παιδιά. Τσίρκο η ωραία Ελλάς ... που πάτε ρε .Καραμήτροι;



 Σε μια χώρα πού έκανε πολιτικό αρχηγό τον Καρατζαφέρη, ετοιμάζεται να κάνει και τον Πάνο Καμμένο, ανέδειξε τον Τσίπρα επειδή τον πρότεινε ο Αλαβάνος και ψήφισε τον Κώστα και τον Γιώργο, επειδή τους έλεγαν Καραμανλή και Παπανδρέου, που όποιος δεν γίνεται αρχηγός κάνει καινούργιο κόμμα, που όποιος έχει κληρονομήσει "μαγαζί γωνία", από τις θυσίες άλλων, το βαφτίζει "διατηρητέο", διεκδικεί την επιδότηση και το διατηρεί σαν "παραδοσιακό" και ούτε βήμα παραπέρα, που όσοι έχουν γίνει αναλώσιμοι σε ένα κόμμα, "αναπαλαιώνονται" σε νέα κόμματα - "γκρουπούσκουλα", που χρησιμοποιούνται ως "αναχώματα" για να αποφευχθεί η ανατροπή του πολιτικού συστήματος, όλα να τα περιμένει κανείς;


Σε μια χώρα σιδηροδέσμια συμφερόντων, μύθων και στερεότυπων , που την ώρα που βυθίζεται και εκχωρείται σε όσους δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να την κατακτήσουν, αντί πινακίου φακής, οι υποψήφιοι σωτήρες διαπραγματεύονται μεταξύ τους, τη λαϊκή απαίτηση για ενότητα, καβαλημένοι στα καλάμια πού έντεχνα κατασκεύασαν οι δημοσκοπήσεις, με μόνο στόχο τη πάρτη τους, για να μην πούμε τη "χρηματοδότηση" των "κομμάτων" τους, από πού να δεις φως;



Την ώρα πού το σύστημα επιχειρεί να επισφραγίσει - τη νομιμοποίησή του, με τη νομιμοφάνεια του αποτελέσματος των εκλογών στις 6 Μαΐου και οργανώνει, με όλες τις οδηγίες των ψυχολογικών επιχειρήσεων, (επειδή αυτό ακριβώς επιβάλλουν όσοι μελετούν νευρολογικά και ψυχιατρικά την ανθρώπινη συμπεριφορά και ιδιαίτερα τα κεφάλαια περί κινήτρων ), με μια προεκλογική περίοδο αστραπή, αποφεύγοντας κοινωνικές συγκρούσεις, θορυβώδεις συγκεντρώσεις και ενδεχομένως μαζί μ' αυτές "πάσης φύσεως γαλακτοκομικά και οπωροκηπευτικά προϊόντα", ως αποτίμηση του πλούσιου πολιτικού τους έργου, από τους πρώην πελάτες τους. 



Οι. ταγοί, έτοιμοι να πουν : "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο", αφού του φόρτωσαν, αν όχι ολόκληρη, τουλάχιστον τη μισή ευθύνη για τη κατάντια της χώρας και παρά λίγο για τη παγκόσμια κρίση, ασχολούνται με την μοιρασιά της κρατικής επιχορήγησης και το ποιος θα είναι υποψήφιος πρωθυπουργός στους "ενωτικούς" συνδυασμούς, αν ποτέ κατάφερναν να τους φτιάξουν. 



Το γεγονός ότι ο όποιος πρωθυπουργός θα εκτελεί τα καθήκοντά του (και την πατρίδα) υπό γερμανική κατοχή λίγο τους νοιάζει.



Πολύ δε περισσότερο το αν θα μπορούν και πως - με ποιο πρόγραμμα - μια άλλη ανεξάρτητη πορεία.



Τα ερωτήματα ΔΕΝ είναι θεωρητικά. Δημιουργούνται δυστυχώς από την πραγματικότητα και από τα γεγονότα ..Έχουν ονοματεπώνυμο..



Γιατί ο μύθος πώς δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές είναι μια κατασκευασμένη φενάκη.



Κι αυτό γιατί δυστυχώς σήμερα στην Ελλάδα ακόμη και τα πρόσωπα ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ. Επειδή το κακέκτυπο των αρχηγικών, προσωποπαγών, οικογενειακών κομμάτων έχει καθιερωθεί σαν πρότυπο συγκρότησης και λειτουργίας και των άλλων κομμάτων.



Το σημερινό πολιτικό σύστημα, διαστρεβλώνοντας την έννοια και την αναγκαιότητα της "ηγετικής προσωπικότητας", επιλέγει, αναδεικνύει και επιβάλει "φυσιογνωμίες" από τη δεξαμενή των "χαρισματικών μετριοτήτων", για να μπορεί να κάνει, όπως εκείνο θέλει και ξέρει να κάνει, πολύ καλά τη δουλίτσα του.



Ο χαρακτήρας τους, οι εμπειρίες τους η Παιδεία τους η Αισθητική τους, η Εντιμότητά τους, όλα όσα συγκροτούν την προσωπικότητα , το ΕΓΩ και το υπερεγώ., αυτά είναι άραγε τα προσόντα τους με τα οποία φιλοδοξούν να απαντήσουν στην αγωνία του μέσου έλληνα, που επιδιώκει - μαθημένος από άλλες εποχές - να βρει "ηγέτη" να τον βγάλει ως δια μαγείας από τη κρίση, με ή χωρίς τη δική του συμμετοχή και μόνο με τη δική του συναινετική ψήφο ;



Και από τα πρόσωπα ξεκινούν τα μεγάλα αλλά και το πολύ μικρά..Όπως ,για παράδειγμα, ερωτήσεις του τύπου « πόσα θα πάρω από την επιχορήγηση και ποιος θα πληρώσει τα έξοδα της προεκλογικής μου εκστρατείας»(!!!).



Και ο μπαγάσας εκτός από κοντός, δηλώνει και Χριστιανός Ορθόδοξος και περιφέρει την βοήθεια πού έχει από την εκκλησία ως διαπραγματευτικό όπλο!!



Ή η άποψη «να μην συνεργαστώ με αυτόν γιατί θα βγει πρώτος στην Αθήνα και κάποιος δικός μου θα μείνει απέξω.»



Αμ ο άλλος; Που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του και η μέχρι σήμερα παρουσία του στην πολιτική σκηνή αποτελείται από πομφόλυγες και γραφικούς θεατρινισμούς;
Πώς την είδε, ξαφνικά, ότι θα κυβερνήσει και περιφέρει στους συνομιλητές του τις ..συμφωνίες που έχει κάνει με τους ..Ρώσους και όχι μόνο; 



Με ένα ύφος πού κάνει ακόμη και τον ίδιο τον πατέρα του - που είναι πραγματικά αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας - να εύχεται να βρεθεί κάποιος να τον συγκρατήσει..Με ένα ύφος που δείχνει πώς νοιώθει κιόλας ένας μικρός Βενιζέλος! Βεγγέλης εννοώ...Πού πας ρε Καραμήτρο;;



Κι ο Αλέξης - το καλό παιδί και μετά τι ; καλό Πάσχα ; - να κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις, τις δηλώσεις και τις συνιστώσες (αλήθεια τι συνιστούν, εκτός το κατάλληλο άλλοθι :



όχι εγώ ρε παιδιά, οι άλλοι δεν θέλουν .....), πολλές από τις οποίες αποτελούνται από.δύο ανθρώπους, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να έχουν και ΜΚΟ και να μοιράζονται το χρήμα που οι πληροφορίες μου λένε πώς έρχεται από την Βενεζουέλα!



Αυτό το..γενόσημο του ΠΑΣΟΚ, που πλειστάκις λειτούργησε ως προθάλαμος ή χώρος αναμονής γι' αυτούς που δεν είχαν κρατήσει τραπέζι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν μας προέκυψε ξαφνικά.



Και από πού ως πού είναι σε θέση να εκφράζει κάθε ανένταχτο αριστερό, που μια ζωή ελπίζοντας "σ' ένα όνειρο τρελό, τ' όνειρο τ' απατηλό" της ενότητας, κατάντησε να ζει με τον εφιάλτη της διάσπασης, της αποδυνάμωσης, των κομματικών mini markets του > 10% (που ωστόσο είναι καλύτερα διαχειρίσιμα) και του πικρού ποτηριού άλλης μια χαμένης ευκαιρίας ;



Επειδή μέχρι στιγμής τα' χουμε δει ή τουλάχιστον νομίζουμε ότι τα' χουμε δει ΟΛΑ, και επειδή δεν μας αξίζει να δούμε "τα χειρότερα", ας προσπαθήσουμε με αφορμή αυτές τις εκλογές να δούμε κάτι άλλο, έστω και τον Χριστό "φαντάρο" !!!




Γράφει ο Ρεπόρτερ (δυστυχώς ενημερωμένος)



Δεν υπάρχουν σχόλια: