Ανοιχτή επιστολή του Πολιτιστικού Συλλόγου ''Πρέβεζα'' για τα κάστρα και τα στρατόπεδα της πόλης.

Επανερχόμαστε για μια ακόμη φορά στο θέμα των κάστρων και στρατοπέδων της πόλης μας.

Τούτη τη φορά όμως οι εικόνες καταστροφής, λεηλασίας και ατίμωσης αυτών των ιερών και ιστορικών χώρων, που έχουν συσσωρευτεί στα μάτια και την ψυχή μας, κεφαλαιογραφούν με οργή και θλίψη ένα αμείλικτο ερώτημα: ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΗΡΩΩΝ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ;;;

Ο στρατός έφυγε πριν μερικά χρόνια από την πόλη εγκαταλείποντας κάστρα και στρατόπεδα σε κατάσταση σχεδόν άμεσης χρήσης, που με ελάχιστες και μικρού κόστους παρεμβάσεις, θα μπορούσαν να στεγάσουν δημόσιες υπηρεσίες, απαλλάσσοντας τον έλληνα φορολογούμενο από τα τεράστια ποσά ενοικίασης άλλων ιδιωτικών χώρων της πόλης.

Όμως η περιουσία του Ελληνικού κράτους έχει διανεμηθεί (νόμιμα βέβαια!!!) στα υπουργεία Άμυνας, Οικονομικών, Πολιτισμού κ.λ.π., με τους εκάστοτε «σοφούς» επικεφαλής τους να τη διαχειρίζονται, οδηγώντας έτσι την Ελλάδα στον έσχατο ΗΘΙΚΟ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ εξευτελισμό του σήμερα.

Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή, σε ένα παροξυσμό λαϊκισμού, «άνοιξε» τα κάστρα και τα στρατόπεδα στο «λαό» χωρίς να έχει τη φρόνηση ελέγχου και φύλαξης.

Αποτέλεσμα, με απίστευτη ταχύτητα δημιουργικής καταστροφής, από εγχώριους και αλλοδαπούς ανθέλληνες, να λεηλατηθούν, ερειπωθούν (ζημιές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) και να ταπεινωθούν χώροι και τόποι ιεροί και ιστορικοί. Χώροι και τόποι πάνω στους οποίους άφησαν τα ανάλαφρα ίχνη τους και τη νεανική τους ανάσα Ελληνόπουλα που έφευγαν υπερήφανα για το μέτωπο. Ελληνόπουλα που έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν στην αγκαλιά της Μάνας και του Πατέρα.

Και η ΤΟΤΕ ΠΑΤΡΙΔΑ σαν ελάχιστη τιμή για τη θυσία τους κατασκεύασε στον απέριττο χώρο του κάστρου του Αγίου Ανδρέα, που φέρει και το όνομα ενός εκ των θυσιασθέντων αξιωματικών, ΛΙΤΟ, ΙΕΡΟ ΜΝΗΜΕΙΟ με τα ονόματα των ΗΡΩΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, που τα συντρόφευαν και τα σκίαζαν μερικά υπερήφανα κυπαρίσσια.

Αυτόν τον Εθνικό χώρο, στον οποίο πάνω από σαράντα χρόνια κτυπούσε συμβολικά η καρδιά της πόλης και γενεές Πρεβεζάνων κατοίκων και μαθητικών νεολαιών τιμούσαν με τη σεμνή πατριωτική παρουσία τους, καταθέτοντας με ευγνωμοσύνη στεφάνια δάφνης, ήρθε η σημερινή Πατρίδα με τη μορφή των τοπικών και στρατιωτικών αρχών να τον ευτελίσει, μετατρέποντας τον σε έναν ερειπιώνα, μια χωματερή αστέγων και ναυαγίων και να πνίξει την ιερή αύρα που ανέδυαν τα κόκαλα των ηρώων, στη δυσωδία που αποπνέει ο τόπος από τα ανθρώπινα περιττώματα και ούρα.

Και πριν από λίγες ημέρες, με εντολή της Μεραρχίας, άρχισε η κατεδάφιση και η εκποίηση «περιουσιακών» στοιχείων των κάστρων και στρατοπέδων (κάγκελα, σίδερα, ελενίτ, κεραμίδια κ.λ.π.) για την ενίσχυση (!!!) της οικονομίας του κράτους.

Είχε προηγηθεί βέβαια, από τους καθ' ύλη αρμόδιους, η εκποίηση ιερών και οσίων, αρχών και αξιών.

Αυτά βέβαια δεν αποφέρουν σημαντικά υλικά οφέλη. Αποφέρουν τα μικρά και ασήμαντα για την σημερινή εποχή, όπως συλλογική μνήμη, τιμή, υπερηφάνεια, σεβασμό προς τους νεκρούς, αγάπη και θυσία για την πατρίδα και άλλα παρόμοια άχρηστα και ματαιωμένα για τα σημερινά σχήματα σκέψης της κάθε εξουσίας. 

Κύριοι, όσοι διαχειρίζεστε ως ιδιοκτήτες ή ως χρήστες αυτούς τους «απ' τα κόκαλα βγαλμένους των Ελλήνων» ιερούς και ιστορικούς χώρους, πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι, η συρρίκνωση, η υποβάθμιση και η ταπείνωση αυτών, είναι συρρίκνωση και ταπείνωση της ίδιας της ΕΛΛΑΔΑΣ και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΑΥΤΟΙ οι τόποι είναι ποτισμένοι με την ιστορία και η ιστορία μας κρίνει όλους.

Σημείωση: Μας εκπλήσσει δυσάρεστα η μέχρι σήμερα αφωνία και συναισθηματική έλλειψη, πάνω στο σοβαρό αυτό θέμα, των Απόστρατων και Εφέδρων Αξιωματικών!

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ''ΠΡΕΒΕΖΑ''.