Σοφάδες Καρδίτσας, το χωριό της γυναίκας του Αλέξη Τσίπρα, Περιστέρας Μπαζιάνα. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Οι Σοφάδες, είναι μία μικρή πόλη στην καρδιά της Ελλάδος. Βρίσκεται στη Θεσσαλία και εν συνέχεια ανήκει στον Νομό Καρδίτσας. Απέχει 15 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού την ομώνυμη Καρδίτσα, όπου συνδέεται με αυτή με την Εθνική οδό Αθηνών - Καρδίτσας (Ε65) και απέχει 284 χλμ. από την Αθήνα, 203 χλμ από τη Θεσσαλονίκη, 51 χλμ. από την Λάρισα και 104 χλμ. Από τον Βόλο.

Οι πιο κοντινές θαλάσσιες ακτές είναι οι ακτές της Αγχιάλου και του Αγιόκαμπου που απέχουν 80 χλμ και 96 χλμ αντίστοιχα.

Το υψόμετρο της πόλης είναι περίπου 120 μέτρα και οι συντεταγμένες 39°20′ Βόρεια 22°6′ Ανατολικά.

Την πόλη διασχίζει ο ποταμός «Ονόχωνος» ή αλλιώς «Σοφαδίτης» ο οποίος είναι παραπόταμος του ποταμού Πηνειού.

Συγκοινωνίες 
Η γεωγραφική θέση της πόλης την έχει μετατρέψει από αρχαιοτάτων χρόνων ως ένα συγκοινωνιακό και εμπορικό σταυροδρόμι. Την πόλη διασχίζει η Εθνική οδό Καρδίτσας - Αθηνών και σύντομα ολοκληρώνονται τα έργα της οδού Ε65 όπου θα ενώνει την ανατολική Ελλάδα με την Εγνατία οδό (στον κόμβο Παναγιάς).

Η πόλη διαθέτει σιδηροδρομικό Σταθμό από τον οποία περνά η Γραμμή Καλαμπάκα - Παλαιοφάρσαλα και κατά συνέπεια συνδέεται με όλη την Ελλάδα (μέσω ανταποκρίσεων από τα Παλαιοφάρσαλα).

Πολλά επίσης είναι τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ για τις πιο σημαντικές πόλεις της Ελλάδας που συνδέον καθημερινά και με τακτικά δρομολόγια αφού τα δρομολόγια από τις πρωτεύουσες των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων αναγκαστικά περνούν από τους Σοφάδες (π.χ. όλα τα δρομολόγια από και προς την Αθήνα).

Μνημεία 

• Η ανακαινισμένη (1953) γέφυρα του Μοσχολουρίου στον ποταμό Ονώχονο, που είναι πιθανό να κατασκευάστηκε επί Σαρακηνών (10 μ.Χ. αι.).
• Το αρχαίο ιερό της Ιτωνίας Αθηνάς στο ΔΔ Φίλιας που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1960-1970 με άφθονα πλουσιότατα ευρήματα. Το ιερό ιδρύθηκε στα μυκηναϊκά χρόνια (1580-1100 πΧ) και ήκμασε στα υστερογεωμετρικά χρόνια. Τα ευρήματα βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου.
• Ο αρχαιολογικός χώρος στο Δασοχώρι όπου γίνονται ανασκαφές και έχουν ανακαλυφθεί χρυσά νομίσματα.
• Ο νεολιθικός οικισμός στην ευρύτερη περιοχή του Αγ. Βησσάριου.
• Διάσπαρτοι στον κάμπο νεολιθικοί οικισμοί, χαμηλοί γήλοφοι γνωστοί ως “μαγούλες”. Κάθε “μαγούλα” αποτελούσε οικισμό αποτελούμενο από 40-50 κατοικίες ή καλύβες. Στο Δήμο Σοφάδων έχουν εντοπιστεί περί τις 26 “μαγούλες” στις οποίες βρέθηκαν κεραμικά ευρήματα, πήλινα και οστέινα εργαλεία, εργαλεία από οψιανό, ειδώλια, σφραγίδες κ.α. Τα ευρήματα βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου.
• Στην περιοχή σώζονται και θρησκευτικά μνημεία, όπως:
• Εκκλησία του 17αι στο Δασοχώρι με αξιόλογες αγιογραφίες. Πρόκειται για το μονόχωρο κεραμοσκέπαστο νεκροταφειακό ναό του Αγ. Αθανασίου που χρονολογείται στα 1730.
• Η Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Μελισσοχώρι του 17αι με αγιογραφίες.
• Ο κοιμητηριακός, κεραμοσκεπής ναός του Αγ. Βησσαρίωνα στο ΔΔ Αγ. Βησσαρίωνα.
• Ο ναός Κοίμησης της Θεοτόκου στο ΔΔ Μελισσοχωρίου που αρχικά τοιχογραφήθηκε το 1790 και στη συνέχεια επιζωγραφίστηκε ο νάρθηκας του το 1871 και ο κυρίως ναός το 1899.
• Ο τρίκλιτος ναός του Προφήτη Ηλία στο ΔΔ Φίλιας. Διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο και δεσποτικό θρόνο και ξυλόγλυπτο, ζωγραφιστό άμβωνα που χρονολογούνται στα 1852.

Στο Δήμο Σοφάδων βρισκόταν και ο ναός των Αγίων Ταξιαρχών που κτίστηκε το 1287 μ.Χ. και καταστράφηκε από το μεγάλο σεισμό του 1954.

Τοπία 

Φυσικές τοποθεσίες με αισθητικό ενδιαφέρον είναι:

• Ο ποταμός Ονώχονος (Σοφαδίτης). Είναι όμως σε μεγάλο βαθμό υποβαθμισμένος καθώς η κοίτη και τα πρανή του αποτελούν τον αποδέκτη λυμάτων και απορριμμάτων.
• Στο Ανώγειο: Δάσος με πλατύφυλλα (~60 ha) που διασχίζεται από το Σοφαδίτη ποταμό. Δεν υπάρχει φορέας που να ασχολείται υπεύθυνα με τη διαχείριση και την προστασία του δάσους με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει απορρίμματα. Επίσης δεν εφαρμόζονται μέτρα πυροπροστασίας και δεν είναι εφικτή η διάβαση πυροσβεστικών οχημάτων. Οι υπεύθυνοι του ΔΔ προγραμματίζουν να δημοπρατήσουν διαδικασία ξύλευσης τμημάτων του δάσους με σκοπό τη διάνοιξη δρόμων. Πριν από 15 χρόνια κάηκαν περίπου 500 στρ. του δάσους.

Περιοχές του Δήμου που έχουν ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον είναι:

• Τμήμα του Δήμου Σοφάδων που έχει χαρακτηριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (IBA) λόγω της πολυπληθούς παρουσίας του κιρκινεζιού (Falco naumanni). Το κιρκινέζι είναιένα παγκοσμίως απειλούμενο και προστατευόμενο είδος μικρού γερακιού, που περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ "Περί διατηρήσεως των αγρίων πτηνών".
• Οι λίγες παρόχθιες συστάδες και τα ελάχιστα εναπομένοντα παραποτάμια δάση αποτελούν πυρήνες που - με την προϋπόθεση της καλής ποιότητας των επιφανειακών νερών που περιβάλλουν - μπορούν να συμβάλλουν στη διατήρηση μιας αξιοσημείωτης βιοποικιλότητας ανάμεσα στο ομοιογενές και οικολογικά φτωχό τοπίο των μονοκαλλιεργειών.

Η ονομασία 
Το όνομα των Σοφάδων ετυμολογικά δεν έχει ξεκαθαριστεί. Η επικρατέστερη άποψη, με την οποία και η τοπική προφορική παράδοση συμφωνεί, είναι ότι προέρχεται από τους ομώνυμους «Σοφάδες» (χωμάτινα, υπερυψωμένα στις αυλές των σπιτιών τετράπλευρα σαν εξέδρες). Οι μικροί σχετικά αυτοί «σοφάδες» ήταν το «σήμα κατατεθέν» του οικισμού. Μια βαθύτερη ωστόσο ιστορική θεώρηση του θέματος, μας κάνει να πιστέψουμε πως η άποψη αυτή δεν μπορεί να είναι ορθή, αφού και οι σοφάδες δεν ήταν το αποκλειστικό γνώρισμα μόνο των σπιτιών της ομώνυμης πόλης. Επιπλέον η ύπαρξη του πρώτου οικισμού χρονολογείται πολύ νωρίτερα από τη δημιουργία σοφάδων στην  περιοχή.

 Μια άλλη άποψη για την ετυμολογία του ονόματος Σοφάδες αναφέρει ότι προέρχεται από τους «(Γιου)σουφάδες», πληθυντικός του τουρκικού νομίσματος Γιουσούφ.

 Τέλος άλλη διάσταση στο θέμα δίνει η τουρκική απογραφή των ετών 1454-1455, κατά την οποία οι σημερινοί Σοφάδες φέρονται καταγραμμένοι ως «Σοφού», με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή και ευδιάκριτη η προέλευση του ονόματος της πόλης.

Ιστορικά Στοιχεία 
Η περιοχή των Σοφάδων κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Οι πρώτοι γνωστοί κάτοικοι είναι οι Πελασγοί (Προέλληνες), στους οποίους πιθανά ανάγεται και η λατρεία της Ιτώνιας Αθηνάς. Η προϊστορική Άρνη υπήρξε, σύμφωνα με τον Όμηρο και τον Παυσανία, η κοιτίδα των Αιολέων. Η μεγαλύτερη γιορταστική εκδήλωση στο Θεσσαλικό χώρο, τα Κουάρια, προς τιμή του θεού Απόλλωνα πιθανολογείται ότι διεξαγόταν στην παραποτάμια περιοχή της κοινότητας Μασχολουρίου.

 Στα Ομηρικά έπη το όνομα Ελλάς πιθανολογείται ότι αντιστοιχούσε σε περιοχή της Θεσσαλιώτιδας που διαρρεόταν από τους ποταμούς Ενιπέα, Απιδανό και άλλους παραποτάμους του Πηνειού (Ονώχονος κ.λπ.) και κάτοικοί του ήταν οι Μυρμιδόνες. Κατά συνέπεια, και πριν η χώρα Ελλάς συμπεριλάβει και τη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλάμβανε σε μεγάλο βαθμό το Δήμο Σοφάδων.

 Το 1114 π.Χ. η Άρνη κυριεύτηκε από τους Θεσσαλούς μετονομαζόμενη σε Κιέριο, ενώ η περιοχή επιρροής των Σοφάδων επονομάσθηκε Θεσσαλιώτις. Με τη συνθήκη της Άρνης σηματοδοτείται η απαρχή της δουλοπαροικίας με την οποία ο τοπικός πληθυσμός (εφεξής καλούμενοι Πενέστες) μετατράπηκε σε δουλοπάροικους των νικητών Θεσσαλών.

 Το Μοσχολούρι, που μάλλον υπάρχει από το 100 μ.Χ. αι., ήκμασε μετά το 1500 μ.Χ. και έγινε γνωστό για το ετήσιο πανελλήνια γνωστό πανηγύρι - παζάρι του (αναφέρεται στη Νεώτερη Γεωγραφία του 1791) καθώς και για το σχολείο του στο οποίο δίδαξαν μεγάλοι λόγιοι της εποχής.

 Γενικά, η κεντρική θέση της περιοχής υπήρξε η αιτία συνεχών επιδρομών και κατακτήσεων, όπως Γότθων (396 μ.Χ.), Σλάβων (578 μ.Χ.), Σαρακηνών (90ς αι.), Βούλγαρων (927 μ.Χ.), Φράγκων (1204), Σέρβων (1346) και βεβαίως Τούρκων (1396 - 1881) και Γερμανο-Ιταλών (1941 - 1944).

 Οι Σοφάδες πέρασαν στην κυριότητα του Έλληνα τσιφλικά και τραπεζίτη Γ. Ζαφίρη λίγο πριν την προσάρτηση της Θεσσαλίας το 1881 και υπέφεραν τα πάνδεινα από την τυραννική συμπεριφορά του τσιφλικά. Οι Σοφαδίτες γεωργοί αναγκάστηκαν να οργανωθούν μόνοι τους και να ξεσηκωθούν για να απαλλαγούν συστήνοντας τον πρώτο Γεωργικό Σύλλογο στην Καρδίτσα το 1909. Το Φεβρουάριο του 1910 συγκροτήθηκε το ένοπλο συλλαλητήριο στην Καρδίτσα. Στις 5.3.1923 επί κυβέρνησης του Θεσσαλού στρατηγού Ν. Πλαστήρα δημοσιεύτηκε νομοθετικό διάταγμα για την ολοκληρωτική απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και την αποκατάσταση των ακτημόνων καλλιεργητών.

Χρόνοι Ίδρυσης
Η ίδρυση των Σοφάδων χάνεται στα βάθη των αιώνων. Στοιχεία που μαρτυρούν την καταγραφή των Σοφάδων στην απογραφή των Τούρκων (ως «Σοφού») στα έτη 1454-1455, ανάγουν σε αρκετά, άγνωστο πόσα, χρόνια πριν την ίδρυση της πόλης.

Στα μετέπειτα χρόνια έχουμε κάποιες γραπτές αναφορές για την ύπαρξη των Σοφάδων, ιδίως σε προθέσεις μοναστηριών από το 16ο αιώνα και μετά. Αλλά και από άλλες πηγές έχουμε αρκετές πληροφορίες για τους Σοφάδες των περασμένων αιώνων. Σπουδαίες πληροφορίες μας δίνει ο Άγγλος περιηγητής Ληκ, που πέρασε από τους Σοφάδες στα 1810, ενώ στα 1817 έχουμε την πληροφορία ότι ήταν από τα μεγαλύτερα χωριά του κάμπου της περιοχής.

Την ίδια εποχή οι κάτοικοι των Σοφάδων ενδιαφέρονταν σοβαρά για τα γράμματα. Έτσι, στα 1802 συναντάμε γραμμένους οκτώ Σοφαδίτες ως συνδρομητές ενός ωραίου βιβλίου, που εκδόθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας.

Ιστορική Εξέλιξη
 Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και την ενσωμάτωσή της στην ελεύθερη Ελλάδα (1881), οι Σοφάδες άρχισαν να αναπτύσσονται σε κωμόπολη με ταχύ ρυθμό. Σ’ αυτό συντέλεσε η εξαιρετική θέση τους στο Θεσσαλικό κάμπο και περισσότερο, ίσως, η σιδηροδρομική γραμμή και η σύνδεσή της με τις μεγάλες θεσσαλικές πόλεις (Βόλο, Τρίκαλα, Καρδίτσα) αλλά και τις Αθήνα και Θεσ/νίκη.

Η εβδομαδιαία εμποροπανήγυρις που γίνεται από παλαιότατων χρόνων κάθε Σάββατο, συνετέλεσε και αυτή στην περαιτέρω εμπορική και γενικότερη οικονομική ευρωστία της. Έτσι οι Σοφάδες εξελίχθηκαν γρήγορα σε σύγχρονη, μοντέρνα και προοδευτική κωμόπολη της δυτικής Θεσσαλίας, που εντυπωσίαζε αυτούς που την επισκέπτονταν για τον πρώιμο «ευρωπαϊκό» άνεμο που φυσούσε.

Την πορεία αυτή των Σοφάδων ήρθε να ανακόψει ο καταστροφικός σεισμός που ισοπέδωσε κυριολεκτικά την πόλη στις 30 Απριλίου του 1954. Σιγά σιγά όλη η πόλη άρχισε να ξανακτίζεται για να κατακτήσει και πάλι την θέση που της αρμόζει, αλλά χάθηκε πολύτιμος χρόνος.

Ο σεισμός των Σοφάδων (30 Απριλίου 1954, M 6.7-7.0) 
Ο σεισμός των Σοφάδων (30 Απριλίου 1954, 13:02:36), ήταν λίαν ισχυρός, εκτιμώμενου μεγέθους, Ms 7 (Παπασταματίου και Μουγιάρης, 1986), ή Ms 6.7 (Ambraseys & Jackson, 1990, 1998), ή Μw 7.0 (Papadimitriou & Karakostas, 2003, Παπαζάχος και Παπαζάχου, 2002), έγινε δε αισθητός σε όλη την Ελλάδα (Εικόνα 3).

Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίσθηκε στην περιοχή με συντεταγμένες 39.28°Ν, 22.29°Ε και η μέγιστη ένταση (IΧ+), παρατηρήθηκε στην περιοχή του χωριού Σοφάδες. Προκάλεσε σοβαρές βλάβες στους νομούς Καρδίτσας, Λάρισας, Τρικάλων, Φθιώτιδας, Μαγνησίας και Ευρυτανίας. Συνολικά, 25 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 177 τραυματίστηκαν, καταστράφηκαν 6.599 οικοδομήματα, 9.154 υπέστησαν σοβαρές βλάβες και 12.920 ελαφρές (Παπασταματίου και Βετούλης, 1955, σε Παπασταματίου και Μουγιάρη, 1986, στατιστικά στοιχεία από το Δελτίο 1955 του Εθν. Αστεροσκοπέιου Αθηνών). Οι Ambraseys & Jackson (1990) αναφέρουν διαφορετικά στατιστικά στοιχεία, ολική καταστροφή περίπου 8500 κτιρίων, και ζημιές σε 5500. Οι μεγαλύτερες βλάβες και ανθρώπινες απώλειες παρατηρήθηκαν στους μεγαλύτερους οικισμούς επί παχεών, κορεσμένων σε νερό χαλαρών αποθέσεων και ελωδών περιοχών. Στην Καρδίτσα και τα Φάρσαλα (τις δυο μεγαλύτερες πόλεις στην επικεντρική περιοχή), καταστράφηκαν το 32 και 18 % (αντιστοίχως) των κτισμάτων. Στις Σοφάδες, οι απώλειες σε κτίρια ξεπέρασαν το 90%.

Εικόνα 2. Συνθετικός χάρτης θέσεων εδαφικών διαρρήξεων και άλλων επιφανειακών φαινομένων που συνόδευσαν τον σεισμό του 1954 (από Ambraseys & Jackson, 1990, με τις διαρρήξεις στην περιοχή Εκκάρας-Άνω Αγόριανης από Παπασταματίου και Μουγιάρη, 1986). [ περιλαμβάνeται ως ψηφιακό dataset στο Παραδοτέο 7 (GIS Database)]

Ο σεισμός προκάλεσε εκτεταμένα φαινόμενα ρευστοποιήσεων στην πεδιάδα της Καρδίτσας και την πεδιάδα της αποξηραμένης λίμνης Ξυνιάδας, ακόμα δε και στον Βόλο, σε απόσταση 50 χλμ προς Α.

Οι μεγαλύτερες εντάσεις παρατηρήθηκαν στις Σοφάδες, Πασχαλίτσα Νέο Ικόνιο Ασημοχώρι, Εκκάρα Αγόριανη (ΙΧ-Χ). Παρατηρήθηκαν εδαφικές διαρρήξεις σε διάφορα μέρη (Παπασταματίου και Μουγιάρης, 1986, Ambraseys & Jackson, 1990). Η σημαντικότερη ζώνη εδαφικών διαρρήξεων ήταν αυτή στην Εκκάρα, η οποία είχε μήκος 5 km και διεύθυνση ΒΒΔ, με πτώση του ανατολικού τμήματος κατά 30-70 cm (Εικόνες 3, 4, 5) και αριστερόστροφη πλάγια συνιστώσα κίνησης Στα άκρα της διάρρηξης η διεύθυνση μετατρέπεται σε Α-Δ με ταπείνωση του βορείου τμήματος κατά 1 m. Η διάρρηξη αυτή έκοψε τη σιδηροδρομική γραμμή, η οποία, λόγω συνεχιζόμενων (αργών) μετατοπίσεων μετά το σεισμό, χρειαζόταν επισκευές επί μία εβδομάδα μετά το σεισμό. Η σιδηροδρομική γραμμή κόπηκε επίσης στις Βελεσιώτες από μικρότερη διάρρηξη διεύθυνσης Α-Δ. Ακολούθησε μετασεισμική ακολουθία με μεγαλύτερο σεισμό μεγέθους Μ=5.7 στις 4 Μαΐου.

Εικόνες 3, 4, 5. Φωτογραφίες της σεισμικής διάρρηξης στου 1954 στην Εκκάρα, από το αρχείο του Ι. Παπασταματίου (σε Παπασταματίου και Μουγιάρη, 1986). Οι περιοχές που απεικονίζονται στις φωτογραφίες, καθώς και η κατεύθυνση λήψης καθεμιάς σημειώνονται στην Εικόνα 2.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μελέτη του Παναγιωτόπουλου και Παπαζάχου που παρουσιάστηκε στο αναπτυξιακό συνέδριο της Καρδίτσας. Μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή PDF από εδώ. 

romiazirou.blogspot.gr

Η Πρώτη Κυρία της Ελλάδας Περιστέρα Μπαζιάνα με καταγωγή απο τούς Σοφάδες Καρδίτσας

Αναζητώντας πληροφορίες γι' αυτήν στο Διαδίκτυο, διαπιστώνεις πως της έχει προσδώσει διάφορους χαρακτηρισμούς και κλισέ: «πιστή Πηνελόπη», «ήρεμη δύναμη» και «πηγή έμπνευσης» του νέου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Κι όσο περισσότερο ψάχνεις ανάμεσα σε ενίοτε αφελή κλισέ και χρήσιμες πληροφορίες, το βέβαιο είναι πως η Περιστέρα Μπέτυ Μπαζιάνα, όπως κι εκείνος, δεν χωρούν στα στερεότυπα που μέχρι τώρα είχαμε μάθει.

Σε αντίθεση με τις πρώτες κυρίες που γνωρίζουμε, δεν κάνει κοσμικές εμφανίσεις, δεν διακρίνεται για το κομψό ντύσιμό της, ούτε για το επιμελημένο στιλ και την εικόνα της.

Εμεινε πιστή στο ίδιο στυλ από τότε που την πρωτοσυναντήσαμε στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα, όταν εκείνος κατέβαινε υποψήφιος για τον Δήμο της Αθήνας το 2006. Εκτοτε την είδαμε σε εμφανίσεις που ίσως μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού. Το πρώτο που προκαλεί απορία αλλά και θαυμασμό γι' αυτήν είναι το ερώτημα: πώς το πετυχαίνει;

Πώς κατάφερε σε μια χώρα που αγαπά την κλειδαρότρυπα να μην έχουμε ακούσει ούτε τον...ήχο της φωνής της;

Πώς κατάφερε να κρατηθεί εντελώς έξω από τη δημοσιότητα μέσα σε μια χρονική περίοδο που ο Αλέξης Τσίπρας σκαρφάλωνε από την θέση ενός υποψήφιου δημάρχου στη θέση του πρωθυπουργού της χώρας και της νέας δύναμης της Αριστεράς στην Ευρώπη;

Τελικά πόσοι στην οικογένεια του Αλέξη Τσίπρα και της Περιστέρας Μπαζιάνα είναι... Χάρι Πότερ;

Η μαχητική ΚΝίτισα και ο έρωτας της ζωής της 

Η διακριτικότητα που είναι ίσως το πρώτο ακλόνητο δεδομένο που έχουμε από αυτήν σήμερα, προφανώς δεν ήταν το χαρακτηριστικό της στα μαθητικά και τα φοιτητικά της χρόνια. Υπήρξε δυναμική φωνή της ΚΝΕ, κι αυτό ήταν το πρώτο που μοιράστηκε με τον Αλέξη Τσίπρα. Η σχέση τους άνθισε, όταν ήταν κι οι δυο 17άρηδες στο Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων, μέσα από την κοινή αγάπη τους για την ΚΝΕ και τους κοινωνικούς αγώνες, σε εποχές που και οι δύο ονειρεύονταν να αλλάξουν τον κόσμο.

Τα ενδιαφέροντα τους ήταν κοινά ακόμα και στο αντικείμενο των σπουδών τους, καθώς και οι δύο προτίμησαν το Πολυτεχνείο. Εκείνη πέρασε στο Πολυτεχνείο στην Πάτρα στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών, ο σημερινός πρωθυπουργός τότε σπούδαζε στο Πολυτεχνείο στην Αθήνα.

Στην Πάτρα η φοιτήτρια Μπαζιάνα παρέμεινε ενεργή, μαχητική και δραστήρια στο φοιτητικό κίνημα, κι όταν η ΚΝΕ έληξε και γι' αυτήν και ξεκίνησε η νέα περίοδος στον Συνασπισμό, παρέμεινε μαχητική, μέχρι που ο Αλέξης Τσίπρας άρχισε να ανέρχεται στο κόμμα. Κάπου εκεί, η μαχητική Μπέτυ έκανε ένα βήμα πίσω. Οπως στους πρόσφατους πανηγυρισμούς για την εκλογή του στην θέση του πρωθυπουργού. Ηταν παρούσα εκεί, παρούσα στο ξεκίνημα, παρούσα και σε όλη τη διάρκεια της πορείας από τότε που ένας πρόεδρος 15μελούς έδινε συνεντεύξεις για το μαθητικό κίνημα.

Η φοιτήτρια που τα έβαλε με το Πανεπιστήμιο

Στο βιογραφικό της θα βρεις παντού να αναφέρεται η φράση «κόρη βιοπαλαιστών».

Προέρχεται από μια οικογένεια των Σοφάδων της Καρδίτσας που είχε παράδοση στην Αριστερά, στην οποία εντάχθηκε και η ίδια από το σχολείο. Κι ως μέλος της ΚΝΕ ανήκε στα πιο μαχητικά, το ίδιο αργότερα στο Συνασπισμό.

Η σιωπηλή και πάντα διακριτική Μπέτυ Μπαζιάνα που βλέπουμε σήμερα, όταν έκανε το μεταπτυχιακό της στο Πανεπιστήμιο στην Πάτρα, είχε ξεκινήσει μεγάλο αγώνα, προσφεύγοντας το 2003 στη Δικαιοσύνη εναντίον καθηγητή της, τον οποίο είχε κατηγορήσει ότι ιδιοποιήθηκε την πνευματική της εργασία και υπεξαίρεσε αμοιβές της (σε ερευνητικό πρόγραμμα του ΟΤΕ).

Παρά την αδιαλλαξία του πανεπιστημίου απέναντί της και την υποστήριξη που προσέφερε στον καθηγητή, επέμεινε μέχρι που δικαιώθηκε στο δικαστήριο, σε μια πολυσυζητημένη υπόθεση, η οποία άνοιξε ένα ολόκληρο ζήτημα σχετικά με το πώς λειτουργούν κάποια πράγματα στα Πανεπιστήμια. Δικηγόρος της σε εκείνη την υπόθεση ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Σύμφωνα με τις τότε καταγγελίες της, είχε πέσει θύμα εκμετάλλευσης κάτι που ποτέ δεν δέχτηκε ο καθηγητής της. Η ιστορία -που εντάσσεται στο παρελθόν περασμένων δεκαετιών απλώς δείχνει ότι η ήσυχη και διακριτική Μπέτυ Μπαζιάνα δεν μένει απαθής όταν νιώθει ότι θίγεται το δίκιο της.

Μια παραδοσιακή σύντροφος και μητέρα

Από το προσκήνιο των αγώνων, αλλά κι από την καριέρα της ως ηλεκτρολόγος μηχανικός αποτραβήχτηκε όταν χρειάστηκε να στηρίξει τη σταδιοδρομία του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια να μεγαλώσει τα παιδιά της ο πρώτος γεννήθηκε το 2010, ο δεύτερος το '12.

Το προσωπικό της δίκιο, τα «θέλω» και οι «επιδιώξεις» των τελευταίων χρόνων δείχνουν απόλυτα ταυτισμένες με αυτές της οικογένειας. Με την ανάγκη κάλυψης ενός νέου ρόλου όχι μόνο για εκείνην, αλλά και για την Ελλάδα: αυτόν της συντρόφου του πρώτου πρωθυπουργού της Αριστεράς στην ιστορία.

Οχι, η λέξη σύντροφος δεν είναι τυχαία.

Μπορεί να είναι μαζί από παιδιά, όμως δεν έχουν κάνει γάμο, αλλά έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Κατά τα άλλα δίνουν την εικόνα μιας μάλλον παραδοσιακής οικογένειας 40άρηδων.

Οταν δεν είναι σπίτι με τα παιδιά, προτιμούν το σινεμά, το θέατρο ή ένα απλό δείπνο με φίλους. Αγαπά την ελληνική μουσική και τον Θάνο Μικρούτσικο. Οι γιοι της είναι η μεγάλη αδυναμία της, τους διοργανώνει παραδοσιακά πάρτι γενεθλίων με καραγκιόζη, τούρτα και τα κλασικά τους πηγαίνει βόλτες και παίζει μαζί τους ως παραδοσιακή μαμά ενίοτε τη βοηθά και η πεθερά της.

Για τις διακοπές και τα Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού αγαπάει την Αίγινα.

Μόνιμο καλοκαιρινό στέκι των τελευταίων χρόνων είναι επίσης το Ρέθυμνο, η περιοχή Ροδάκινο, όπου η οικογένεια τα τελευταία χρόνια έκανε διακοπές. Εκεί είχε γίνει κι ένα περιστατικό που είχε γραφτεί παλιότερα στο «Εθνος», σύμφωνα με το οποίο διαπληκτίστηκε με φωτογράφο που προσπαθούσε να βγάλει φωτογραφία αυτήν και τα παιδιά της, την ώρα που έκαναν μπάνιο.

«Αυτό που κάνεις είναι βρώμικο» του είπε κι εκείνος σχολίασε ότι βρόμικη δουλειά είναι αυτή του σκουπιδιάρη.

«Ο σκουπιδιάρης κάνει έντιμη δουλειά» ήταν η απάντηση της σημερινής -κατά το κλισέ- «πρώτης κυρίας», η οποία δεν μιλάει συχνά αλλά όταν το κάνει...

http://www.thetoc.gr/

Υ.Γ. Τις τελευταίες ημέρες που κάναμε το ρεπορτάζ για την κ.Περιστέρα Μπαζιάνα, απευθυνθήκαμε σε έναν παλιό και πολύ καλό φίλο από τις Σοφάδες. Σήμερα λοιπόν μας έστειλε φωτογραφία όπου απεικονίζεται  μαζί με την συμμαθήτριά του κυρία Μπαζιάνα, όταν "φοιτούσαν" και οι δύο στο Νηπιαγωγείο των Σοφάδων. Η φωτογραφία και άλλες πληροφορίες ΠΡΟΣΕΧΩΣ στο ROMIANEWS