Οι 22 μεγάλες αλήθειες της (εκλογικής) ζωής

Τα συμπεράσματα του Forrest Gump

(Μέλος του συλλόγου για προστασία των συλλόγων ως κομμάτι της εθνικής μας κληρονομιάς)

1. Όσο κι αν λέμε για την κυριαρχία του λαϊκισμού, τελικά κερδίζει αυτός που υποτιμά τη νοημοσύνη σου λιγότερο από τον άλλο.

2. Υποτίθεται ότι ήταν εθνικό θέμα να μη βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι όσοι αγαπούσαν την πατρίδα έπρεπε να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία, για να μη ναυαγήσει η χώρα. Τότε γιατί οι ίδιοι οι βουλευτές και οι υπουργοί έβαλαν τις εξυπηρετήσεις τους (Energa και Hellas Power, ευνοϊκές πελατειακές τροπολογίες, διορισμοί ημετέρων, αποσιώπηση δικογραφιών και όλα αυτά που απωθούν τους νοήμονες ψηφοφόρους) πάνω από την πατρίδα;

3. Τα «παπαγαλάκια» και γενικά τα «αποθεωτικά» δημοσιεύματα σε sites και εφημερίδες είναι μάλλον πεταμένα λεφτά. Λογικό, γιατί αν ήταν ικανοί, δεν θα κατέληγαν παπαγαλάκια. Άσε που οι στημένες συνεντεύξεις (π.χ. NEΡIT) κάνουν περισσότερο κακό, παρά καλό.

4. Τα σενάρια τρόμου «πουλιούνται» μόνο μια φορά. Τη δεύτερη είναι υλικό κωμωδίας.

5. Είναι τεράστιο λάθος να νομίζεις ότι πλειοψηφία είναι αυτοί που τσιρίζουν πιο πολύ. Ναι, οι θρησκειέμποροι και οι πατριδέμποροι, κάνουν πολύ περισσότερο θόρυβο από τους υπόλοιπους που έχουν σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούν. Είναι μονίμως στην τσίτα, έτοιμοι να επιτεθούν και να κατακεραυνώσουν ό,τι δεν εγκρίνουν. Όταν όμως έρχεται η ώρα της ψηφοφορίας, ψηφίζουν ανεξάρτητα από το τι δείχνει το «ευσεβόμετρο». Ακόμα και κάποιον που έχει κάνει πολιτικό γάμο.

6. Δεν υπάρχει χειρότερη επικοινωνιακή στρατηγική από το να βγάζεις στη γύρα ανθρώπους που συμπεριφέρονται σαν υστερικοί/ές γκόμενοι/ες που εγκαταλείφθηκαν. Και ενώ προσπαθούν να παραστήσουν τους/τις ήρεμους/ες, μιλάνε μόνο για τον άλλον/η.

7. Δεν μπορείς να στήνεις ολόκληρη την επικοινωνία σου πάνω στην πεποίθηση ότι η εξουσία σού ανήκει δικαιωματικά. Ότι δηλαδή εσύ είσαι η «κανονικότητα», ενώ οι άλλοι είναι μια ανωμαλία.

8. Σαμαράς. Μια μέρα πριν τις εκλογές, με ντουντούκα, στο περίπτερο της Νέας Δημοκρατίας απευθύνεται σε συνδικαλιστικά στελέχη: «Οι αναποφάσιστοι είναι 14% και τους έχουμε όλους...». Ακόμα και Μεσσήνιος διορισμένος στο Μουσείο της Ακρόπολης να είσαι, ακούγοντας κάτι τέτοιο, αρχίζεις να το σκέφτεσαι...

9. Ο «ΣοφιοΒουλτεψισμός», δηλαδή η θεωρία ότι πρέπει να απευθύνεσαι σε ηλίθιους για να έχεις μεγαλύτερο «γκελ», ηττήθηκε κατά κράτος. Κανένα κόμμα ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, που βρήκε το τελευταίο του καταφύγιο στους πολίτες μειωμένης αντίληψης και προσπάθησε να κερδίσει εκλογές ερήμην των νοημόνων, δεν κατόρθωσε να διασωθεί. Ποτέ.

10. Το τελευταίο video του Άδωνι με τα τρενάκια πρέπει να έστειλε και τους τελευταίους αναποφάσιστους στον ΣΥΡΙΖΑ. Για λόγους υπαρξιακούς πλέον. Γιατί πρέπει να αισθάνθηκαν ότι δεν έχουν καμία θέση σε ένα κόμμα, ο εκπρόσωπος του οποίου τους θεωρεί άτομα μειωμένης αντίληψης.

11. Η επίκληση της λογικής και της σύνεσης ΔΕΝ είναι πειστική όταν προέρχεται από ανθρώπους που υιοθετούν οποιαδήποτε συνωμοσιολογική ηλιθιότητα, αρκεί να πρόκειται για κάποιον που δεν γουστάρουν.

12. Δεν είναι καλό να σε στηρίζει ο Τράγκας.

13. Αν είσαι ο ΓΑΠ και θέλεις να αφήσεις πίσω σου την τσίκνα του κομματικού «σουβλατζίδικου»,προκειμένου να φτιάξεις ένα νέου τύπου εστιατόριο που σερβίρει sushi, δεν παίρνεις στο κόμμα σου τους παλιούς «ψήστες» Ρέππα, Πετσάλνικο, Καρχιμάκη κ.ο.κ.

14. Προς κ. Βενιζέλο: Ποτέ πολιτικός που άφησε με τέτοια φυσικότητα να του φιλήσουν το χέρι, δεν μακροημέρευσε. Θυμηθείτε και τη Λούκα Κατσέλη.

15. Τα status updates σε Facebook και τα Tweets δεν είναι επικοινωνία. Είναι αυτοαποθέωση και αυτοεπιβεβαίωση.

16. Όταν είσαι κανάλι και χτίζεις την εικόνα της αξιοπιστίας σου πάνω στα ρεπορτάζ της Μαρίας Σπυράκη, λογικό είναι κάποια στιγμή να υποστείς και τις συνέπειες.

17. Δίδαγμα για όψιμες πολιτικές φιλίες και στηρίξεις: Αν μια εφημερίδα αλλάζει εν μια νυκτί στρατόπεδο και φέρεται με αγνωμοσύνη σε αυτούς που την ευεργέτησαν με δάνεια, τότε θα κάνει το ίδιο και στο νέο στρατόπεδο στο οποίο εντάχθηκε.

18. Η ατάκα της εκλογικής βραδιάς ανήκει δικαιωματικά στον Χρήστο Πρωτόπαπα: «Θα βοηθήσουμε και στις διαπραγματεύσεις, αν μας ζητηθεί».

19. Μπορείς να χρησιμοποιείς όσο θέλεις τη θρησκεία σαν προεκλογικό εργαλείο. Το ίδιο όμως μπορεί να κάνει και ο αντίπαλός σου. Οπότε πάλι μία η άλλη...

20. Πραγματική Απορία: Η κυβέρνηση θα ολοκλήρωνε την πολιτική της και θα βγαίναμε από το μνημόνιο τον Φεβρουάριο. H εκλογή προέδρου ήταν τον Μάρτιο. Άρα αν οδηγούσε σε εκλογές, αυτές θα έφερναν την κυβέρνηση σε πλεονεκτική θέση να πανηγυρίζει ότι «μας έβγαλε από το Μνημόνιο». Οπότε, γιατί επίσπευσαν την εκλογή Προέδρου για τον Δεκέμβριο, με αποτέλεσμα να ισχυρίζονται ότι «δεν πρόλαβαν»;

21. Μεγάλη αλήθεια της Ζωής: Δεν μπορείς να κολακεύεις συστηματικά ένα λαό για τη γενναιότητά του, για το θάρρος του και για τη μαγκιά του και στη συνέχεια να προσπαθείς να του επιβάλλεις, μέσω του φόβου, τη σύνεση και τη σταθερότητα, ως μοναδική επιλογή.

22. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν διαθέτει το χαρτί «κινδυνεύουμε να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ». 

www.athensvoice.com