Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος. Ο πρώην βιομήχανος που αποβιομηχάνισε την Ελλάδα

Πιθανόν ο Δασκαλόπουλος να μη θυμάται ότι στη λιτότητα συνέβαλε και ο ίδιος, αφού οι τελευταίες κυβερνήσεις υιοθέτησαν τις δικές του προτάσεις για περιορισμό του εργατικού κόστους.

Μπορεί να μην έχει ακόμη «ακουστεί» προς τα έξω, αλλά η αλήθεια είναι ότι στους κύκλους των επιχειρηματιών ακούγονται πολλά για το υπό τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο νέο προεδρείο του ΣΕΒ. Λίγους μήνες μετά την επανεκλογή του, ο πρόεδρος δέχεται κριτική και πυρά.

Ακόμα και πολλοί από αυτούς που στήριξαν την υποψηφιότητα του Δασκαλόπουλου τον περασμένο Μάιο περίμεναν ότι ο νέος πρόεδρος θα επιχειρήσει να δημιουργήσει μια νέα εικόνα για την ελληνική βιομηχανία και τους επιχειρηματίες. Και μια συναντίληψη που θα επέτρεπε στις δύο πλευρές να προχωρήσουν στην επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Είναι γνωστό σε όλους βέβαια ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Αντίθετα, καταγράφηκε μια σειρά από παρεμβάσεις, που σε τίποτα δεν άλλαξε την εικόνα που είχαν διαμορφώσει οι προηγούμενες θητείες του Δασκαλόπουλου.

Εκτός από τις παρεμβάσεις αυτές όμως, ο ίδιος δεν κατάφερε να ελέγξει ούτε τα του οίκου του. Τις ημέρες της νέας του θητείας μεγάλες βιομηχανίες όπως η ΦΑΓΕ και η Coca Cola 3E εγκατέλειψαν την Ελλάδα αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο σε άλλες χώρες, ενώ κάτι ανάλογο επιχειρεί και η S&B του πρώην προέδρου του ΣΕΒ Κυριακόπουλου. Εκτός όμως από τις ηχηρές αυτές περιπτώσεις, οι τελευταίες δύο θητείες του Δασκαλόπουλου συνοδεύτηκαν από τον δεύτερο κύκλο αποβιομηχάνισης της χώρας. Μια πράγματι θλιβερή εικόνα για τους ανθρώπους που υποστηρίζουν ότι θέλουν να εκπροσωπούν την εργοδοτική τάξη. Πιθανόν για τον ίδιο τον Δασκαλόπουλο όλα αυτά να μην αποτελούν πρόβλημα, μια και ο ίδιος μετά την απώλεια της οικογενειακής επιχείρησης (όταν δηλαδή η γαλακτοβιομηχανία ΔΕΛΤΑ εξαγοράστηκε από τον Βγενόπουλο) μετέφερε και αυτός τα συμφέροντά του στο εξωτερικό.

Για την ακρίβεια, ήταν από τους πρώτους που το έκανε. Με την τεράστια ρευστότητα που αποκόμισε από την πώληση της Vivartia (γύρω στο μισό δισ. ευρώ) αλλά και την ήδη υψηλή προσωπική του περιουσία, ήταν σχεδόν μονόδρομος να ασχοληθεί με τη διαχείριση αυτών των κεφαλαίων. O πρώην βιομήχανος συνέστησε fund, με τη συμμετοχή και άλλων επιχειρηματιών, το οποίο διαχειρίζεται κεφάλαια που ξεπερνούν τα 600 εκατ. ευρώ και εδρεύει στο Λουξεμβούργο. Κάπως έτσι ο Δασκαλόπουλος εκπροσωπεί τους Ελληνες βιομηχάνους εδώ και χρόνια, χωρίς ο ίδιος να είναι βιομήχανος. Γι' αυτό και πολλοί του καταλογίζουν μια «αφ' υψηλού προσωπική πολιτική» στον ΣΕΒ. Χρησιμοποιεί πολλές φορές «σοσιαλίζουσα» ρητορική για να εκφράσει τις πιο σκληρές τοποθετήσεις στον τομέα των εργασιακών σχέσεων και της οικονομίας γενικότερα. Και του επιτρέπει να παρεμβαίνει θεσμικά. τιμώντας τον ρόλο του κοινωνικού εταίρου.

Πριν από τρία χρόνια η υπενθύμιση για την ανάγκη άμεσης πάταξης της φοροδιαφυγής «χάιδευε» τον μύχιο πόθο εκατομμυρίων εργαζόμενων Ελλήνων, που φορολογούνται ανηλεώς και που διπλοπληρώνουν διάφορα κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία και η παιδεία. Η διαφορά όμως ανάμεσα στον Δασκαλόπουλο και τον απλό φορολογούμενο -πέρα από τον όγκο των περιουσιακών τους στοιχείων- είναι ότι ο πρώτος είχε τη δυνατότητα να μεταφέρει την έδρα του private equity fund που έχει συστήσει, με 600 εκατ. ευρώ υπό διαχείριση κεφάλαια, στο Λουξεμβούργο για να ευνοηθεί φορολογικά, ενώ αντιθέτως ο δεύτερος δεν έχει καμιά διαφυγή. Οι παρεμβάσεις του συνεχίστηκαν στο ίδιο θεωρητικό επίπεδο μέχρι και την περασμένη Δευτέρα, οπότε και στον απόηχο των ιταλικών εκλογών δήλωσε ότι «η λιτότητα αποσταθεροποιεί ευθέως το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Είναι ένα μήνυμα που πρέπει να πάρει και η Ελλάδα».

Πιθανόν ο Δασκαλόπουλος να μη θυμήθηκε ότι στη λιτότητα συνέβαλε και ο ίδιος, αφού οι τελευταίες κυβερνήσεις υιοθέτησαν τις δικές του προτάσεις για περιορισμό του εργατικού κόστους. Και όπως είναι γνωστό, τόσο οι πολιτικές ηγεσίες όσο και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες που εκπροσωπεί. μάλλον το παράκαναν, αφού, όπως διαπίστωσε και η Τράπεζα της Ελλάδος στην τελευταία της έκθεση, οι περικοπές σε μισθούς και αποδοχές είναι μεγαλύτερες από αυτές που είχαν ζητήσει οι δανειστές. Και μια και περί δανειστών ο λόγος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τους τελευταίους μήνες συζητείται ολοένα και περισσότερο η πληροφορία ότι ο Δασκαλόπουλος είναι μεταξύ των στενών συζητητών των εκπροσώπων της τρόικας στην Ελλάδα. Φήμη που, επίσημα τουλάχιστον, δεν έχει διαψευσθεί και βαραίνει το κλίμα για τον πρόεδρο του ΣΕΒ.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ-ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ 

Το τι σημαίνει «κλίμα» για τον Δασκαλόπουλο δεν μπορεί να είναι ακριβώς γνωστό. Οπως όμως ακούστηκαν οι φήμες για τη συνεργασία του με την τρόικα, άλλο τόσο ακούγονται και φήμες ότι κάποιοι από τους βιομηχάνους, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων από αυτούς που τον είχαν στηρίξει την περασμένη άνοιξη, έχουν αλλάξει γνώμη. Και πιθανόν να μην έβλεπαν με κακό μάτι μια. βελούδινη αλλαγή ηγεσίας. Λέγεται μάλιστα ότι οι περισσότεροι από αυτούς που τα έχουν. στυλώσει με τον Δασκαλόπουλο είναι αυτοί που «έμειναν πίσω». Δηλαδή, οι επιχειρηματίες που, σε αντίθεση με αυτούς που ξενιτεύτηκαν, παραμένουν στην Ελλάδα καταβάλλοντας υψηλή φορολογία και κόστος πρώτων υλών, όπως η ενέργεια. Ισως γι' αυτό και ο Δασκαλόπουλος να θυμήθηκε ξαφνικά το θέμα την περασμένη Δευτέρα, προσθέτοντας στη δήλωσή του: «Ειδικά για το πρόβλημα της αγοράς ενέργειας, περιμένουμε τη λύση». Σαν να δήλωνε ότι πήρε το μήνυμα.

www.avantipopolo.gr