Ελάχιστοι
θυμούνται το κύρος της Δικαιοσύνης πριν το 67. Η κυβέρνηση του Γεωργίου
Παπανδρέου δεν δίστασε, για το λόγο αυτόν και μόνο, να διπλασιάσει τους μισθούς
των δικαστών. Εντυπωσιασμένη από το σθένος λειτουργών της, που στάθηκαν απέναντι
στο σύστημα εξουσίας, κηρύσσοντας παραδείγματος χάριν, παρα τις πιέσεις, αθώο
τον εκδότη της "Ελευθερίας" Πάνο Κόκκα, για δήθεν συκοφαντική δυσφήμιση ενός
πανίσχυρου άνδρα της εποχής, του στρατηγού Καρδαμάκη.
Η διατήρηση στη ζωή
χρεωκοπημένων ΜΜΕ -εκδοτικών βιτρίνων, που εξακολουθούν να πλημμυρίζουν την
Κυριακάτικη αγορά με πανάκριβες προσφορές και κόστος εμφανώς μεγαλύτερο από τα
έσοδα κυκλοφορίας και διαφήμισης, θα έπρεπε ήδη να έχει κινητοποιήσει, εκτός από
την Επιτροπή Ανταγωνισμού, μιά τέτοια Δικαιοσύνη.
Ο αδικαιολόγητος και
προκλητικός πλούτος ανθρώπων με μόνο γνωστό επάγγελμα αυτό του δημοσιογράφου θα
έπρεπε ήδη να έχει απασχολήσει μιά τέτοια Δικαιοσύνη. Όπως και οι εγγυήσεις, με
τις οποίες έλαβαν κολοσσιαία δάνεια για να αποκτήσουν ζημιογόνα ΜΜΕ.
Ο
διαρκής ρόλος τέτοιων ανθρώπων στα δημόσια πράγματα ενός χρεοκοπημένου κράτους
δείχνει τον δρόμο. Δεν έχει επιστημονικά εντοπιστεί γονίδιο "ήρωα". Έχει όμως
ιστορικά αποδειχθεί πόσο κρίσιμη μπορεί να είναι σε μιά κοινωνία η συνείδηση του
καθήκοντος.
Χάρης
Οικονομόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου