Υπουργός να γίνεις, γιε μου

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πια πως η καλύτερη δουλειά στην χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι να είσαι πολιτικός. Κατά προτίμηση, εκλεγμένος.

Το ακόμα καλύτερο είναι να είσαι υπουργός.

Το να είσαι υπουργός στην Ελλάδα ήταν πολύ καλή φάση εδώ και πολλά χρόνια, αλλά πια έχει απογειωθεί.

Με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, το υπουργιλίκι ήταν πολύ χαλαρό αλλά τώρα πια έχουν προστεθεί και τα Μνημόνια, οπότε έχουν εξαφανιστεί εντελώς οι όποιες ευθύνες.

Αν σε πιέσουν για κάποιο νομοσχέδιο που έφερες στη Βουλή, λες «εγώ είμαι κατά αλλά με υποχρεώνει το Μνημόνιο».

Αν σε πιέσουν και άλλο -ρωτώντας σε για δεν παραιτείσαι και τα ψηφίζεις όλα, αφού διαφωνείς-, βγάζεις ένα λόγο για το πόσο πιστεύεις πως θα αλλάξεις την Ελλάδα, ενώ ρίχνεις και τις ευθύνες, γενικά και αόριστα, στους προηγούμενους, ώστε να σε αφήσουν στην ησυχία σου.

Υπουργός στη σημερινή Ελλάδα σημαίνει πως δεν έχεις καμία ευθύνη.

Χώρια που με τη χώρα σε εποπτεία μέχρι το 2060 -τουλάχιστον-, το υπουργιλίκι είναι και η δουλειά του μέλλοντος.

Καλά λεφτά, τυχερά, ταξίδια και καθόλου άγχος.

Το να είσαι υπουργός στην Ελλάδα σημαίνει αυτομάτως πως δεν έχεις καμία ευθύνη. Για τίποτα.

Γι’ αυτό είναι περιζήτητες οι υπουργικές καρέκλες.

Επίσης, γι’ αυτό σκοτώνονται για το ποιο κόμμα θα κυβερνήσει στο προτεκτοράτο.

Καρέκλα, μάσα και ανεμελιά.

Και έχεις ένα κάρο ξεπουλημένους δημοσιογράφους να ασχολούνται με το γιατί έγινε υπουργός ο Κουβέλης και όχι κάποιος άλλο.

Λες και έχει κάποια σημασία στο προτεκτοράτο το ποιος θα είναι υπουργός.

Και άδειες να μείνουν οι υπουργικές καρέκλες, δεν θα αλλάξει τίποτα.

Θα συνεχιστούν όλα κανονικά.

Βέβαια, έχει σημασία για πολλούς δημοσιογράφους -και κυρίως για τα αφεντικά τους- το ποιος θα είναι υπουργός.

Γιατί αυτός θα μοιράσει τη μάσα.

Διεφθαρμένοι πολιτικοί, διεφθαρμένοι δικαστές, διεφθαρμένοι αστυνομικοί και πολίτες που μάλλον κι αυτοί είναι σάπιοι, για να ανέχονται όλους αυτούς.

Η Ελλάδα όλο και πιο πολύ θυμίζει τις μπανανίες της Λατινικής Αμερικής των προηγούμενων δεκαετιών.

Ένα μεγάλο καρτέλ κοκαΐνής λείπει μόνο από τη σημερινή Ελλάδα.

Αν το αποκτήσουμε κι αυτό, θα γίνει η Ελλάδα πολύ ενδιαφέρουσα χώρα.

Και σίριαλ στο Netflix.

pitsirikos.net