Έγραψαν βιβλίο οι "Τσάμηδες", που αρνούνται τη συνεργασία με τους Ναζί και τα εγκλήματα!!!

Κυκλοφόρησε βιβλίο του Hektor Sejko (Έκτορα Σέικο), που παρουσίασε ο πρόεδρος του "Τσάμικου" κόμματος Σπετίμ Ιντρίζι, με τον τίτλο "Αντιφασιστικό Συνέδριο των Τσάμηδων", όπου παραποιείται βάναυσα και βεβηλώνεται η ιστορική αλήθεια, με τον αβάσιμο ισχυρισμό  ότι στη Θεσπρωτία οι Μουσουλμάνοι "Τσάμηδες"  δε συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και δεν έκαναν εγκλήματα! Χρειάζεται θράσος   να υποστηρίζει κανείς ότι "οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες  δεν έγιναν οποιαδήποτε ημέρα συνεργάτες των εισβολέων Ναζί-Φασιστών και θυσιάστηκαν ηρωικά για να σταματήσει η επέλαση του Χίτλερ στη γη τους και όχι μόνο"!!! Μάλιστα ο συγγραφέας τολμά να γράψει ότι "τα στοιχεία, που παραθέτει", δεν στηρίζεται σε καμία απολύτως πηγή, μόνο ψέματα χρησιμοποιεί ως επιχειρήματα, "ακυρώνουν τις δίκες των Ιωαννίνων", όπου, ορθά, οι "Τσάμηδες" καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου. Η καλύτερη απάντηση στα μυθεύματα του συγγραφέα είναι η εφημερίδα των Τιράνων "Bashkimi i Kombit", όπου στις 14.3.1944 δημοσιεύθηκαν οι κοινές ενέργειες των "Τσάμηδων" με τους Ναζί, που είχαν ως τραγικό αποτέλεσμα εκατοντάδες δολοφονίες, την πυρπόληση χιλιάδων σπιτιών κ.λπ.

 Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, οι "Τσάμηδες"  συναισθανόμενοι τις συνέπειες από την συμπεριφορά τους στη διάρκεια της Κατοχής, αναζήτησαν  προστασία στην Αλβανία,   και 18.000 άτομα, εγκατέλειψαν την  Ελλάδα, ενώ με βάση  τα στοιχεία της απογραφής στις 7/4/1951, είχαν παραμείνει  στην Ελλάδα  123 "Τσάμηδες¨, που δεν είχαν συμμετάσχει στις εγκληματικές ενέργειες και δεν είχαν τίποτε να φοβηθούν.  Οι "Τσάμηδες" κατηγορήθηκαν για αξιόποινες πράξεις και για συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις. Το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων των Ιωαννίνων, εκδίδει μέχρι το 1948, χίλιες επτακόσιες  και πλέον καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος των Τσάμηδων, με ποινή για πολλούς εξ' αυτών το θάνατο. Ακολούθως πραγματοποιήθηκε η  απαλλοτρίωση και διανομή των περιουσιών των "Τσάμηδων", η οποία επεβλήθη από την ανάγκη εποικισμού των περιοχών, ενώ υλοποιήθηκε και η διαδικασία για την αφαίρεση της ιθαγένειας. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Αλβανίας από τους  Χότζα και Αλία το ζήτημα των Τσάμηδων πέρασε ουσιαστικά στο  περιθώριο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ο Χότζα αντιμετώπισε στην αρχή τους Τσάμηδες, που κατέφυγαν στην Αλβανία με δυσπιστία, αφού  θεωρήθηκαν συνεργάτες των Ιταλών και γι΄ αυτό ένα μέρος τους μετακινήθηκε προς τα βόρεια της χώρας, στο Δυρράχιο, στο Φίερι και την Αυλώνα. 

http://katoci.blogspot.com