Η Κατερίνα Σχισμένου συζητάει με τον Κωνσταντίνο Ανυφαντή

1.Πώς αισθάνεστε με την πρώτη έκδοσή σας; Πώς είναι να κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο με ιστορίες τρόμου;

Oπως ένα παιδί που κάνει τα πρώτα του βήματα. Ενθουσιασμό ,χαρά και ελπίζω να μην μείνω στην πρώτη μου έκδοση. Το να κρατάς ένα βιβλίο τρόμου σε γεμίζει δέος, περιέργεια γιατί τρόμος=άγνωστο και το άγνωστο κινεί πιο πολύ το ενδιαφέρον.

2.Έχετε μια αυθόρμητη και εξαιρετική γραφή που καθηλώνει τον αναγνώστη-πώς τα καταφέρνετε;

Oι ιστορίες απευθύνονται σε όλα τα επίπεδα μόρφωσης και σε όλες τις ηλικίες. Επομένως πρέπει να είναι κατανοητές ,γλαφυρές ,να μην κουράζουν τον αναγνώστη. Σημασία έχει ο αναγνώστης να κάνει εικόνα αυτό που έχει διαβάσει. Να το ζει. Αν δεν το καταφέρω αυτό και 1000000 βιβλία να είχα πουλήσει θα ήταν απλά μια αποτυχία.

3.Ποιός ο ρόλος του μεταφυσικού στη ζωή μας; Υπάρχει η αντίπερα όχθη ή απλώς παίζει το μυαλό μας καμιά φορά με τα φυσικά φαινόμενα που τα βαφτίζει μεταφυσικά;

Αντίπερα όχθη για τους αρχαίους ήταν ο Άδης για εμάς η Κόλαση ή ο Παράδεισος. Όλοι έχουμε ανάγκη να στηριχτούμε κάπου ,να έχουμε μια ελπίδα όταν αφήσουμε τον μάταιο αυτό κόσμο. Αυτό βέβαια ... δεν θα το μάθουμε ποτέ. Έτσι αντίπερα όχθη είναι το άγνωστο ,η ελπίδα ίσως οι φοβίες μας αλλά και τα ανεκπλήρωτα όνειρα.

4.Έχετε ασχοληθεί και επιστημονικά και θα ήθελα την άποψή σας-υπάρχει ζωή μετά το φυσικό μας θάνατο επί γης; Υπάρχει παρουσία, εκδίκηση, έρωτας, πάθος, αναζήτηση, αποκατάσταση, δικαιοσύνη;

Όχι επιστημονικά δεν έχω ασχοληθεί. Αυτό προϋποθέτει ειδικό εξοπλισμό, ώρες έρευνας και εμπειρία. Πιστεύω και θέλω να ελπίζω πως σίγουρα υπάρχει ζωή. Και αν υπάρχει ζωή και συνέχεια τότε φαντάζομαι πως θα υπάρχουν χαρούμενα και όχι δυσάρεστα συναισθήματα.

5.Στις ιστορίες σας αναφέρεστε συχνά σε διάφορα μέρη, σπίτια, σανατόρια....όπου υπήρχαν βίαιοι ή και πολλοί θάνατοι. Πώς το ερμηνεύετε αυτό;

Πιστεύεται πως σε μέρη που υπήρξε βίαιος θάνατος ή ο άνθρωπος βασανίστηκε μέχρι να φύγει η ψυχή του πως τα μέρη αυτά στοιχειώνουν ,μένει η ψυχή και περιφέρεται. Σανατόρια όπου πολλοί έχασαν την ζωή τους από ανίατες ασθένειες της εποχής (φυματίωση) με πολύ πόνο,σπίτια που έγινε έγκλημα ή τόποι εκτελέσεων ακόμη και μέρη τροχαίων ατυχημάτων. Για παράδειγμα δρόμοι όπου έχουν χάσει αρκετοί οδηγοί την ζωή τους είναι ''διακοσμημένοι''με εκκλησάκια ,τρόπος ανάπαυσης της ψυχής.

6.Παίζει ρόλο ή έπαιξε η ιδιότητά σας ως αστυνομικός; Υπάρχουν αστυνομικοί συγγραφείς;

Δεν έγραψα ούτε θα έγραφα κάτι που έχει σχέση με την δουλειά μου. Δεν θα άφηνα την δουλειά μου να εισχωρήσει στην προσωπική μου ζωή. Φαντάζομαι πως ναι θα υπάρχουν και θα χαιρόμουν να τους γνωρίσω στο μέλλον.

7.Πώς το αποδέχτηκε το κοινό και ποιά τα επόμενα σχέδιά σας;

Ευτυχώς το δέχτηκε πολύ θερμά,άκουσα και ακούω πολλά θετικά σχόλια .Αυτά είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για ένα νέο συγγραφέα και τους ευχαριστώ όλους ολόθερμα.

Σχεδιάζω την συνεχεία των Σκιών όπου μέσα θα υπάρχει και μια ιστορία για την Άρτα αφού πολλοί παραπονέθηκαν πως ξέχασα τον τόπο μου. Υπάρχει ακόμη στα σκαριά ένα μυθιστόρημα τρόμου άλλα αυτό θέλει ακόμη δουλειά και θ αργήσει λίγο.

Τα μαγεμένα Τζουμέρκα...

Του Κ. Ανυφαντή...

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα βασίλειο πολύ πλούσιο που απλώνονταν από την θάλασσα του Αμβρακικού κόλπου μέχρι τα χιονοσκέπαστα Τζουμέρκα.΄Απειρες εκτάσεις με λιόδεντρα, πορτοκαλιές και αλλού λογής δέντρα καρποφορούν όλο τον χρόνο ενώ καθημερινά οι ήχοι από τα κουδούνια των αμέτρητων κοπαδιών ήταν πραγματική μουσική στα αυτιά όχι μόνο των ντόπιων αλλά και των οδοιπόρων.

Σε αυτό το πλούσιο τόπο βασιλιάς ήταν ένας σοφός άνθρωπος που γνωρίζοντας πως η αληθινή ευτυχία δεν είν'ο πλούτος είχε μοιράσει εξίσου σε όλους τους υπηκόους του γη και χρήματα.Πόλεμο δεν είχε να σκιαχτεί το βασίλειο αυτό αφού οι γείτονές του γνώριζαν την ομόνοια που επικρατούσε και ήξεραν πως η ήττα τους ήταν σίγουρη.

Θα περίμενες λοιπόν εσύ που διαβάζεις αυτή την ιστορία πώς ο γέρο βασιλιάς θα ήταν ευτυχισμένος με όλα αυτά.Ναι θα ήταν αν δεν υπήρχε το χτικιό που εδώ και αρκετά χρόνια είχε πάρει στο κρύο χώμα τις δύο  του θυγατέρες.

Την πρώτη κόρη την έχασε μόλις στα δύο της χρόνια όταν ο μαύρος ίσκιος ήρθε στον ύπνο του μωρού και το ΄πνιξε.Θρήνος μεγάλος έγινε στο παλάτι για τον χαμό του παιδιού.Ο χρόνος όμως σαν γιατρός έδιωξε τον πόνο και η άτυχη βασίλισσα έφερε στον κόσμο και άλλο παιδί που και αυτό το έρμο όμως είχε την ίδια τύχη.Δεν τα παράτησε ξανά όμως.Ορκίστηκε το τρίτο παιδί να το φυλάει καλά να μην το χάσει απ'τον κακό τον ίσκιο.Καθε βράδυ λοιπόν γκουβερνάντα κάθονταν στο προσκέφαλο του μωρού ώσπου έγινε μια όμορφη κοπέλα . Η φύλαξη απ'τον πατέρα της ήταν κάθε νύχτα ώσπου μια βραδιά πριν το μονάκριβο βλαστάρι του κλείσει τα 20 φωνές αναστάτωσαν το πλούσιο παλάτι.Ο βασιλιάς,η βασίλισσα μαζί με την συνοδεία τρεξαν έντρομοι προς την κάμαρα της μικρής κόρης.Ανοιξαν την πόρτα και αντίκρισαν την κόρη να κλαίει πάνω απ' την νεκρή της γκουβερνάντα ενώ μια σκια χάνονταν μέσα στις φλόγες του τζακιού.

Φιρμάνι τότε έβγαλε ο βασιλιάς πως το παλικάρι που θα γλίτωνε την κόρη του απ' την σκιά θα παιρνε όλο το βασίλειο του και αυτη για γυναίκα του.Αμετρητα παλικάρια πήγαν να σταθούν νύχτα στο προσκέφαλο της πριγκίπισσας για να έχει ήρεμο ύπνο και να ξορκίσουν το κακό.Απ αυτά τα μισά έφυγαν νύχτα τρέχοντας και τα άλλα μισά τα πνιξε ο σκιερός.

Μια μέρα την εμφάνιση του έκανε στην αίθουσα του θρόνου ενα παλικάρι με μια φλογέρα στο χέρι.

- Βασιλιά παντοδύναμε εγώ θα σωσω την κόρη σου την μονάκριβη,εγώ θα διώξω το κακό.

- Τόσα παλικάρια προσπάθησαν να το διώξουν αντρειωμένοι όλοι και συ ένας βοσκός θα καταφέρεις αυτό; απάντησε ο βασιλιάς.

- Αν δε το καταφέρω το κεφάλι μου ας στολίσει τους κήπους του παλατιού.Εγω ούτε θα κιοτεψω ούτε θα πεθάνω,το κακό απ' την ρίζα θα μαρανω.

Τον εμπασαν μέσα στην καμαρι της κόρης και σε λίγο το όμορφο κορίτσι το πήρε ο ύπνος.Ο βοσκός δίπλα της άγρυπνος φρουρός.Τα μεσάνυχτα όταν και το τελευταίο ξύλο είχε παραδοθεί στην φωτιά έκανε την εμφάνιση η Μόρα,ο σκιερός φύλακας του άλλου κόσμου.Το παλικάρι δεν φοβήθηκε και όταν η σκιά άρχισε να ερπεται σαν φίδι στους τοίχους του δωματίου ψάχνοντας τρόπο να πνίξει πρώτα τον προστάτη και μετά την θυγατέρα άρπαξε την φλογέρα και άρχισε να παίζει.Τοσο μελωδικός και όμορφος ήταν ο σκοπός που και σκιά η ίδια άρχισε να χορεύει ξεχνώντας το μακάβριο έργο της.

Βρήκε τότε ευκαιρία ο βοσκός και της πήρε το σκούφο που φορούσε στο κεφάλι.

- Δως μου πίσω τον σκούφο που μου πήρες καλοπαιδο και θα σε κάνω πλούσιο, ηγέτη όλης της γης.Οτι θες και ποθείς στα πόδια σου θα βρίσκεται.

- Δε στο δίνω αν δεν αφήσεις τούτη την ερμη ήσυχη.

-  Στο υπόσχομαι παλικάρι μόνο δως μου πίσω το σκούφο γιατί έρχεται η αυγή.

Το παλικάρι είδε τον ορίζοντα που άρχισε να φωτίζει.Σηκωσε το σκούφι έξω απ'το παραθυρι να το δει η αυγή.

-Δως μου τώρα το σκούφι αλλιώς πνιγω την καψερή.

- Δε στο δίνω το σκούφι θα σε κάψει η αυγή.

Το πρώτο φως της μέρας έπεσε πάνω στο σκούφο της κακιάς σκιάς και λαμπάδιασε.Ιδια τύχη είχε και η Μόρα που βγάζοντας ένα ουρλιαχτό έγινε στάχτη πριν τα μαύρα χέρια της φτάσουν στον λαιμό της βασιλοπούλας.

Ο βασιλιάς με την γυναίκα του και όλη την ακολουθία τρέξαν στο δωμάτιο.Ειδαν τα απομεινάρια της σκιάς να φλέγονται ακόμη στο πρώτο φως του ήλιου και χαρούμενος αγκάλιασε το παλικάρι. 

Τον λόγο του ο καλός βασιλιάς τον κράτησε.Του δώσε το βασίλειο του και ο ίδιος ασχολήθηκε πια με την διαπαιδαγώγηση του εγγονού του που ήρθε λίγους μήνες μετά.

Έτσι το βασίλειο δεν ξαναγνωρισε πίκρα και χαμό απ' της Μόρας το χτικιο και όλοι έζησαν καλά και ευτυχισμένοι και μειςκαλύτερα.

Ένα δείγμα της «μαύρης» γραφής του Κώστα Ανυφαντή που θα παρουσιάσει το πρώτο του βιβλίο «Σκιές της αντίπερα όχθης» την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου στην Άρτα , στην αίθουσα του ξενοδοχείου Κρόνος.... Σας περιμένουμε όλους.....

Κατερίνα Σχισμένου