Με τις καθιερωμένες εκδηλώσεις τιμήθηκε και φέτος η μνήμη των πεσόντων Σουλιωτών στο Μοναστήρι του Σέλτσου.
Στο δεύτερο Ζάλογγο
της Ηπείρου. Εκεί όπου 250 γυναικόπαιδα,
που είχαν φύγει από το Σούλι, έπεσαν στο
βάραθρο για να γλυτώσουν από τους
Τούρκους.
Για την θυσία τους,
στο ίδιο βάραθρο έπεσαν δάφνινα στεφάνια
από τις τοπικές αρχές και ακολούθησαν
χαιρετισμοί.
Όταν
με την συνθήκη της 12ης Δεκεμβρίου του
1803, το Σούλι παραδόθηκε στον Αλή Πασά,
οι Σουλιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν
τον τόπο τους, για να μην παραδοθούν
στους Τούρκους. Με αρχηγούς τον Κίτσο
και Νότη Μπότσαρη, 1.148 Σουλιώτες τα
Χριστούγεννα του 1803 έφτασαν στην Μονή
του Σέλτσου, όπου λόγω της τοποθεσίας
αποτελούσε ένα φυσικό οχυρό. Είκοσι
ημέρες αργότερα στις 12 Γενάρη του 1804,
άρχισε η στενή πολιορκία τους από 8000
στρατιώτες του Αλή Πασά. Με σοβαρές
απώλειες στο εχθρικό στράτευμα, οι
Σουλιώτες κατάφεραν να τους αποκρούσουν.
Όλο
το χειμώνα έμειναν αποκλεισμένοι στο
Σέλτσο, με λιγοστά τρόφιμα και πολεμοφόδια
που τους προμήθευαν κρυφά, οι κάτοικοι
των γύρω περιοχών του Λιάσκοβου και της
Βρεστενίτσας. Στις 20 Απριλίου, έπειτα
από τετράμηνη πολιορκία, οι Τούρκοι
αφού εξουδετέρωσαν την αντίσταση στα
φυλάκια μπήκαν στο Μοναστήρι. Άλλοι
σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ
250 γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα
χεριά των εχθρών έστησαν ένα νέο
μεγαλύτερο Ζάλογγο. Ο Νότης Μπότσαρης
αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο
Κίτσος μαζί με τον 13χρονο Μάρκο και 10 Σουλιώτες γλίτωσαν της σφαγής μέσα σε
μια σπηλιά.
Το
κτιριακό συγκρότημα της Μονής αρχικά
κτίστηκε τον 10ο αιώνα και καταστράφηκε
από μεγάλο σεισμό στις αρχές του 15ου,
για να ανεγερθεί εκ νέου το 1697. Σήμερα
σώζεται το καθολικό της Μονής που είναι
λιθόκτιστο, Αθωνικού τύπου και κάποια
από τα κελιά. Το εσωτερικό του ναού έχει
εξαιρετικές αγιογραφίες και τοιχογραφίες
και αποτελεί έργο του ιερέα Νικόλαου
από την Άρτα. Εντυπωσιακό είναι και το
ξυλόγλυπτο τέμπλο. Σήμερα, το Σέλτσο
αποτελεί Μετόχι της Ιεράς Μονής
Ροβέλιστας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου