Εκτενείς επεμβάσεις στην παραποτάμια βλάστηση και κυρίως σε υγιή αλλά και πιθανώς ασθενή δέντρα πλατάνου στον Γορμό στον Παρακάλαμο

Καλημέρα!

Ένα έχω να σου πω. Στο Γορμό τα τελευταία χρόνια γίνεται τεράστια αποψίλωση των δένδρων από τη μεριά των Δολιανίτικων χωραφιών. Υπάρχει από συγκεκριμένο άτομο παράνομη υλοτομία για πάνω από 20 χρόνια. Αλλά και οι καλλιεργητές με την ανοχή της δασικής κόβουν δένδρα χωρίς άδεια. Τα δένδρα γι αυτούς είναι αναλώσιμα. Δεν έχουν αντιληφτεί τη σημασία τους.

Τώρα όμως δεν είναι πια άφθονα όπως στο παρελθόν. Η αρρώστια των πλατάνων έκανε κι αυτή τη δουλειά της αλλά δεν είδα από τις υπηρεσίες καμιά σπουδαία αντιμετώπιση. Το ποτάμι έχει αλλάξει φυσιογνωμία. Η πράσινη ζούγκλα που βρίσκαμε καταφύγιο τα ζεστά καλοκαιρινά μεσημέρια δεν υπάρχει πια. Τα νερά έχουν λιγοστέψει δραματικά από τη λανθασμένη διαχείριση για το πότισμα.  Μετά όλα τα ρίχνουν στο ποτάμι, ακόμα και τα υπολλείμματα από τις σακκούλες των λιπασμάτων. Στο πέτρινο γεφύρι και όχι μόνο εμείς κολυμπούσαμε γιατί είχε μεγάλες οβύρες. Τώρα  έχει  ελάχιστο νερό και επειδή δεν τρέχει με ορμή τα νερά μένουν στάσιμα και υπάρχει  πάνω στις πέτρες μια πράσινη μάκα. Και βέβαια ούτε κουβέντα για καραβίδες και για ψάρια που κάποτε ήταν άφθονα.

Μέχρι και πέστροφες κατέβαιναν το ποτάμι. Μιλάω πάντα για το Γορμό. Αλλά τα ίδια συνέβαιναν και στον Καλαμά.

Παρ όλα αυτά τα πουλιά, οι δρυοκολάπτες, οι πελαργοί, οι κουρούνες, τα γεράκια, τα κοτσύφια το χειμώνα κι εκείνα τα απίστευτα αηδόνια φωλιάζουν ακόμα στο ποτάμι. Τα κουκάλογα τα θυμάται κανείς; Αυτά τα εξαφάνισαν οι φώλες. Δεν υπάρχουν πια ασπροπάρηδες.

Κουνάβια, ασβοί, σκίουροι, νυφίτσες και αλεπούδες είναι μόνιομοι κάτοικοι και κάπου κάπου περνούν και ζαρκάδια που πριν αφθονούσαν. Για τα αγριογούρουνα δεν έχω να προσθέσω τίποτα.

Τα βράδια οι πυγολαμπίδες ήταν τόσες πολλές που δε χρειαζόσουν άλλο φωτισμό. Έχουν εξαφανιστεί εδώ και χρόνια.

Πώς να ευαισθητοποιήσουμε τους νέους, γιατί με τους συνομήλικούς μας δε βγάζεις άκρη.

Χρειάζεται σαν φορέας να φτιάξουμε ένα περίπτερο, κάτι, το καλοκαίρι να ενημερώνονται οι μόνιμοι  κάτοικοι αλλά και οι άλλοι που έρχονται για διακοπές, με γιορτές και εκδηλώσεις για παιδιά, όπως στη Βωβούσα και στα Πεδινά,  πιθανόν συνεργαζόμενοι με την τοπική αυτοδιοίκηση. Ξέρω τι δουλειά θέλει αυτό και ξέρω πολύ καλύτερα τι αντιδράσεις ξεσηκώνονται στα χωριά μας και στα Δολιανά και στον Παρακάλαμο. Αλλά όλο και κάποιος σύμμαχος θα βρεθεί.

Είναι κρίμα να γλιτώσουμε από τα πετρέλαια και να καταστρέψουμε με τα χέρια μας αυτή τη μοναδική φύση που απολαμβάναμε τόσα χρόνια και δίνει ψωμί σε τόσο κόσμο.

Αναστασία