Ποιος είδε πράσινο δεντρί. Πρώτη εκτέλεση και ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού, με τον Σάββα Σιάτρα και την κομπανία του Θοδωρή Γεωργόπουλου.

Απολαύστε το τραγούδι (Λόγω της βροχής έκλεισαν οι προβολείς και βιντεοσκοπούσαμε στο ημίφως )

Στο τραγούδι αυτό η Λαϊκή Μούσα δημιουργεί μια υποβλητική ατμόσφαιρα, με αλλεπάλληλες αλληγορικές εικόνες, που φωτογραφίζουν το συναισθηματικό κόσμο ενός ερωτευμένου νέου που επιδιώκει να συναντήσει την κοπέλα των ονείρων του, να της εκφράσει τον έρωτά του και να της ζητήσει να συμπορευτούν στη ζωή.

Το πανύψηλο δέντρο με τα όμορφα κλαδιά, τις βαθιές ρίζες και τα άφθονα νερά που το ποτίζουν και το γιγαντώνουν, αποτελούν ένα θαυμάσιο σκηνικό όπου μπορεί να στηθεί η συνάντηση και το ειδύλλιο των δύο νέων. Το δέντρο συμβολίζει τη ζωή, τα πράσινα φύλλα, οι ρίζες και οι νερομάνες, τη ζωντανή αίσθηση και το δυνάμωμα του ερωτικού συναισθήματος. Ο ήρωας του τραγουδιού κατευθύνεται προς την πηγή της ζωής, τον έρωτα, την αγάπη και την ευτυχία. Το αντικείμενο του έρωτά του σπεύδει και αυτό προς τα εκεί. Όμως, αρχίζουν οι μεταπτώσεις, καθώς ο ήρωας μας "χάνει" το μαντήλι που θα πρόσφερε στην κοπέλα για να της αποδείξει την αγάπη του. Έτσι, το μαντήλι γίνεται σύμβολο του ανεκπλήρωτου έρωτά του. Δεν ήταν, φαίνεται, γραφτό να συναντηθούν οι δυο νέοι και να δώσουν όρκους αιώνιας πίστης και αγάπης. Ο ήρωας του τραγουδιού είναι βαθιά πονεμένος "καϋμό πόχουν τα χείλη μου", και από αυτήν την άποψη μια μελαγχολική διάθεση διαχέεται στο τραγούδι.

Όμως, όπως γίνεται συχνά στα δημοτικά τραγούδια, επιλέγεται το μοτίβο των άστοχων υποθέσεων, που αποφορτίζουν συναισθηματικά την ατμόσφαιρα και αφήνουν να διαφανεί η ενδόμυχη ελπίδα ότι το μαντήλι θα βρεθεί από κάποια νέα που θα πιει τελικά από το νερό της αγάπης, θα απαλύνει τον ερωτικό καϋμό του συντρόφου της, για να ζήσουν ευτυχισμένοι, αφού όπως όλοι γνωρίζουν "ευτυχία είναι το να αγαπάς και να αγαπιέσαι". Τα δυο πρόσωπα θα ζήσουν ευτυχισμένα και δεν πρόκειται να χάσουν ποτέ το "μαντήλι". Έτσι, το τραγούδι αποκτά καθολικότητα και διαχρονικότητα, έχει ενωτική δύναμη, συναισθηματική δυναμική και ξυπνά στον καθένα θετικές ή αρνητικές αναμνήσεις. Ανταπόκριση ή απόρριψη. Φως ή σκοτάδι. Ξεχείλισμα συναισθημάτων ή περισυλλογή και θλίψη. Το τραγούδι αυτό, επομένως, μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά, καθώς μετατρέπει το προσωπικό βίωμα σε γενικό κανόνα της ζωής, που πληγώνει αλλά είναι και ελπιδοφόρο κάνει το παρόν βασανιστικό, αφήνει όμως και παράθυρο ανοιχτό για το μέλλον.

Τραγούδι πρώτη ερμηνεία

Ποιος είδε πράσινο δεντρί

( Στα δύο και στα τρία )

Ποιος είδε πράσινο δεντρί,

μαυροματούσιω και ξανθή,

να ‘ χει και γεράναι φύλλα,

μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια,

Ρεφρεν
και στη κορφή μαλάματα ,
κορίτσια με τα κλάματα.
Λέει, στο πάτο κρύα βρύση,
ποιος τη κάνει κρίση,`
Και στη ρίζα, στη ριζούλα,
τι καημό πόχει η καρδούλα !
Ρ
Τρέχει στο νερό στη βρύση
πάει η κόρη να γιομίσει.
Τρέχω κι’ εγώ να πιώ νερό,
να ΄δω τα μάτια ης τα δυο.
Ρ
Έχασα το μαντήλι μου,
καημό πόχουν τα χείλη μου,
το νερατζοβαμμένο,
μια χαρά ήταν το καημένο.
Ρ
Αν το ‘βρει νιος να το χαρεί,
μαυροματούσιω και ξανθή
και γέρος, τυχόν να δώσει,
τότε, αυτός θα μετανιώσει.
Ρ
Μη το ‘βρει κόρη ανύπαντρη,
μαυροματούσιω και ξανθή,
γυναίκα θα την πάρω
με παπά και με κουμπάρο.
Ρ