Οδοιπορική ανάβαση στη κορυφή «Γκουράσα» στο βουνό Περιστέρι ή Λάκμος

Η κορυφή «Γκουράσα» στο βουνό Περιστέρι ή Λάκμος έχει υψόμετρο 2185 μέτρων, και μοιάζει να είναι η ψηλότερη κορυφή του βουνού όπως αυτό το βλέπουμε από το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων.

Η ανάβαση μας αυτή προς τη κορυφή, αρχίζει από τον χωματόδρομο που ξεκινάει λίγο πριν το χωριό Βαθύπεδο (4 χλμ πριν φτάσουμε στο χωριό).

Ο χωματόδρομος αυτός, που ανηφορίζει από τα 1250 μέτρα, τους περισσότερους μήνες του χρόνου είναι σε καλή κατάσταση αφού τον χρησιμοποιούν καθημερινά οι κτηνοτρόφοι που βόσκουν τα ζώα τους.

Η απόσταση από τη διασταύρωση ως τον αρχικό μας στόχο, τη περιοχή της «Κρούκιας» που βρίσκεται σε υψόμετρο 1700 περίπου μέτρα, είναι 5 χιλιόμετρα.

Φτάνοντας στη «Κρούκια» συναντούμε κάποια από τα μαντριά της περιοχής και στο σημείο αυτό ο δρόμος μας διακλαδώνεται. Εμείς ακολουθούμε τον αριστερό κλάδο.

Ανηφορίζουμε προς τη λακκιά και ως που να φτάσουμε στο βάθος της ακολουθούμε τον χωματόδρομο.

Η κορυφή μας βρίσκεται μπροστά και λίγο αριστερά μας.

Αφήνουμε τον δρόμο και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε την αρκετά απότομη πλαγιά. Στο σημείο αυτό δεν υπάρχει κάποιο μονοπάτι και η πορεία μας προς τη κορυφή της πλαγιάς γίνεται πάνω σε ένα απότομα ανηφορικό και πετρώδες έδαφος.

Φτάνοντας στη κορυφή της πλαγιάς ακολουθούμε τη κορυφογραμμή ως τη κορυφή «Γκουράσα».

Χρειάζεται περίπου μια ώρα για να φτάσουμε στη κορυφή από τη περιοχή της «Κρούκιας».

Aνάβαση στην κορυφή Γκοράτσα, με τον ΟρειβαΗ καταχώρηση αναφέρεται σε ανάβαση η οποία πραγματοποιήθηκε την 8/1/2012.

Ένα από τα πράγματα που προσέχει κανείς κάνοντας βόλτα τον χειμώνα στα Γιάννενα είναι μία εντυπωσιακή χιονισμένη κορυφή σε σχήμα πυραμίδας. Η κορυφή αυτή ονομάζεται Γκουράσα και βρίσκεται σε υψόμετρο 2196 m στο βουνό Περιστέρι ή Λάκμος. Είναι από τις πρώτες κορυφές της περιοχής που πιάνουν χιόνι τον χειμώνα και από τις τελευταίες που το χάνουν την άνοιξη.

Δυστυχώς, ξεκίνησα να ασχολούμαι συνειδητά με το βουνό λίγο πριν φύγω από τα Γιάννενα, έτσι δεν είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω μία ανάβαση. Την είχα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου και περίμενα την ευκαιρία, η οποία τελικά ήρθε στις 8 Ιανουαρίου 2012, στην προγραμματισμένη ανάβαση του Ε.Ο.Σ. Ιωαννίνων.

Όπως σε κάθε πορεία του Ε.Ο.Σ. Ιωαννίνων, σημείο συνάντησης ήταν η Νομαρχία όπου βρεθήκαμε νωρίς το πρωί. Από εκεί ξεκινήσαμε με γεμάτο λεωφορείο για Μεγάλη Γότιστα, χωριό που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού, κάτω από την Γκουράσα. Τελικά το λεωφορείο μας άφησε στη γέφυρα έξω από το χωριό λόγω πάγου στο οδόστρωμα.

Για τις ανάγκες της ανάβασης είχαμε χωριστεί σε δύο ομάδες. Τα μέλη της ομάδας Α έπρεπε να έχουν κατάλληλο εξοπλισμό και τεχνική κατάρτιση για την κορυφή και τα μέλη της ομάδας Β θα ακολουθούσαν μία πιο ήπια και τεχνικά εύκολη πορεία χαμηλά.

Παρά το κρύο, ο καιρός ήταν πολύ καλός με λίγα σύννεφα. Ξεκινήσαμε από την γέφυρα προς το χωριό και μετά από 15 λεπτά πορείας σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο συναντήσαμε την αρχή του μονοπατιού. Εκεί φυσικά έγινε ό,τι γίνεται σε κάθε ελληνικό ορειβατικό σύλλογο: Όλοι διασκορπίστηκαν, φεύγοντας μπροστά, αψηφώντας τις παρακλήσεις των αρχηγών της ανάβασης που είχαν γίνει λίγα λεπτά νωρίτερα να μείνουμε όλοι μαζί και να μην περάσουμε μπροστά για λόγους ασφάλειας.

Το μονοπάτι ήταν από την αρχή ανηφορικό, ενώ σύντομα άρχισε να έχει και χιόνι. Λίγο αργότερα το χιόνι έγινε πάγος και σε μία αριστερή στροφή χρειάστηκε να σταματήσαμε για να βάλουμε κραμπόν. Κάποιοι δεν είχαν κραμπόν-πιολέ, άλλοι είχαν μόνο κραμπόν, άλλοι μόνο πιολέ, άλλοι κραμπόν με μπατόν, άλλοι κραμπόν, ένα μπατόν και ένα πιολέ, και όποιον άλλο συνδυασμό μπορούσες να φανταστείς. Από αυτούς που είχαν κραμπόν-πιολέ, αυτοί που ήξεραν να τα τοποθετήσουν και να τα χρησιμοποιήσουν σωστά ήταν λίγοι. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν μου έκανε εντύπωση μιας και παρόμοια περιστατικά συναντώνται και σε άλλους ορειβατικούς συλλόγους. Πάντως ο διασκορπισμός συνεχίστηκε, με όποιον έβαζε κραμπόν να σηκώνεται και να φεύγει.

Συνεχίζοντας την ανοδική πορεία, περάσαμε αρχικά από μία βρύση και αργότερα από μία στάνη με χαρακτηριστικά μεγάλα βράχια. Δεν αργήσαμε να βρεθούμε κάτω από την βορειοδυτική πλαγιά της Γκουράσας. Εκεί κάναμε μία σύντομη στάση για να φάμε, να πιούμε λίγο νερό και να ντυθούμε καλύτερα, μιας και είχε αρχίσει να φυσάει και το κρύο είχε γίνει τσουχτερό.

Τόμαρος (Ολύτσικα)

Σε αντίθεση με τους περισσότερους που είχαν φύγει μπροστά και διάλεξαν να ανέβουν την πλαγιά από σημείο που στο τέλος ήταν αρκετά απότομο, εμείς ακολουθήσαμε μία πιο ήπια πορεία στα αριστερά, η οποία εξασφάλιζε κλίσεις το πολύ μέχρι 45 μοίρες.

Δεν αργήσαμε να βγούμε στην κορυφογραμμή με τον καιρό να έχει καθαρίσει τελείως, από όπου η θέα και η ορατότητα ήταν μαγευτική: Τόμαρος (φορτωμένος χιόνι), Μιτσικέλι, Νεμέρτσικα, Τύμφη, Σμόλικας, Βασιλίτσα, Τσουκαρέλα (Περιστέρι), Κακαρδίτσα. Αφού απολαύσαμε τη θέα και βγάλαμε φωτογραφίες, συνεχίσαμε για τα τελευταία 10 λεπτά μέχρι το κολωνάκι της κορυφής.

Πίσω το Περιστέρι, η Κακαρδίτσα και τα Τζουμέρκα.

Μετά από στάση 20 λεπτών στην κορυφή για φαί και νερό, πήραμε τελευταίοι τον δρόμο της επιστροφής. Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε την απότομη πλαγιά, με το χιόνι πότε να είναι παγωμένο και πότε μαλακό, κάνοντας το περπάτημα δύσκολο και λίγο επικίνδυνο.

Αριστερά το Μιτσικέλι και απέναντι η Τύμφη.

Από νωρίς αφήσαμε τον δρόμο που είχαμε ανέβει και ακολουθήσαμε ένα σύστημα από λούκια. Αυτό έδωσε στο εγχείρημα μία μικρή δόση περιπέτειας, ενώ ήταν μία καλή ευκαιρία για εξάσκηση στη χρήση κραμπόν.

Πλέον ήταν μεσημέρι, ο καιρός είχε ανοίξει, ο ήλιος έλαμπε ανεβάζοντας αισθητά την θερμοκρασία, η ατμόσφαιρα ήταν πεντακάθαρη, ο ουρανός καταγάλανος και εμείς κατεβαίναμε από την Γκουράσα, παίζοντας με το φως, τις σκιές και το χιόνι, βγάζοντας φωτογραφίες, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή.

Δυστυχώς την ανάβαση σημάδεψε ένα σοβαρό ατύχημα που σημειώθηκε σε δύο μέλη της ομάδας Β τα οποία γλήστρισαν σε πάγο και έπεσαν σε χαράδρα. Ο ένας κατάφερε να απεγκλωβιστεί με τη βοήθεια ορειβατών, ενώ για τη διάσωση του δεύτερου που είχε σοβαρούς τραυματισμούς χρειάστηκε η συνδρομή της ΕΜΑΚ με φορείο και ερπυστριοφόρο όχημα. Αφού μεταφέρθηκε στο χωριό αργά το βράδυ, τον παρέλαβε ασθενοφόρο με προορισμό τα Γιάννενα.

Ακολουθεί βίντεο της ανάβασης που επιμελήθηκε ο φίλος Αντώνης Βρόικος με τον οποίο ανεβήκαμε παρέα:

Δείτε τα video

www.romiazirou.blogspot.gr