Η Μάχη του Σέλτσου και η τελευταία θυσία
των Σουλιωτών το 1804, που έπεσαν στον γκρεμό δίπλα από την Ιερά Μονή Σέλτσου
στην Κοιλάδα του Αχελώου είναι ένα δεύτερο Ζάλογγο, σχετικά άγνωστο στο ευρύ
κοινό. Από τους 1400 περίπου Σουλιώτες που κατέφθασαν στην Ιερά Μονή που υπήρχε
στο Σέλτσο διασώθηκαν μόνο 65.
Φέτος συμπληρώθηκαν
211 χρόνια από τo ζοφερό και ανείπωτο εκείνο διήμερο της 22/23ης - Απριλίου
του 1804 όταν συντελέστηκε το Ολοκαύτωμα των 1400 περίπου Σουλιωτών και
Ραδοβιζινών στο Σέλτσο της Βρεστενίτσας - σημερινές Πηγές Άρτας, ιστορική έδρα
του Δήμου Γ. Καραισκάκη. Μέχρι τότε άντεξαν την σκληρή τετράμηνη πολιορκία του
Αλή Πασά πού ξεκίνησε στις αρχές του 1804, λίγες μέρες μόνο αφ' ότου
εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες στο Σούλι.
Για να τιμηθεί η
ημέρα της ανείπωτης αυτής θυσίας η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας και ο Σύλλογος
γυναικών Δήμου Γ. Καραϊσκάκη «Η Λένω Μπότσαρη» με τη συνδρομή και του δήμου Γ.
Καραϊσκάκη πραγματοποίησαν μια λιτή εκδήλωση την Τετάρτη 22 Απριλίου 2015 στον
ιερό χώρο της Μονής. Πλήθος κόσμου
προσήλθε για να προσκυνήσει στο Μοναστήρι της Κοιμήσεως, αλλά και να αποδώσει
ελάχιστο φόρο τιμής στους Σουλιώτες που μαρτύρησαν. Μετά την τέλεση Θείας
Λειτουργίας και επιμνημόσυνης δέησης, έγινε ρίψη στεφάνων στο όπισθεν της μονής
φοβερό βάραθρο της Γκούρας τον «Πέτακα» όπου έπεσαν τα 250 και πλέον
γυναικόπαιδα.
Η ιστορία της Μονής
Σέλτσου
Δείτε ένα video για την Ιερά Μονή
Σέλτσου
Όλο το
χειμώνα έμειναν αποκλεισμένοι στο Σέλτσο, με λιγοστά τρόφιμα και πολεμοφόδια που
τους προμήθευαν κρυφά, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών του Λιάσκοβου και της
Βρεστένιτσας. Στις 20 Απριλίου,
έπειτα από τετράμηνη πολιορκία, οι Τούρκοι αφού εξουδετέρωσαν την αντίσταση στα
φυλάκια μπήκαν στο Μοναστήρι. Άλλοι σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ 250
γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χεριά των εχθρών έστησαν ένα νέο μεγαλύτερο
Ζάλογγο. Ο Νότης Μπότσαρης αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο Κίτσος μαζί με
τον 13χρονο Μάρκο και 10 σουλιώτες γλίτωσαν της σφαγής μέσα σε μια
σπηλιά.
Σύμφωνα με την
ιστορική έρευνα το κτηριακό συγκρότημα της Μονής αρχικά κτίστηκε τον 10ο αιώνα
και καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό στις αρχές του 15ου, για να ανεγερθεί εκ νέου
το 1697. Σήμερα σώζεται το
καθολικό της Μονής που είναι λιθόκτιστο, Αθωνικού τύπου και τριγύρω βρίσκονται
ερείπια από τα κελιά. Το εσωτερικό του ναού έχει εξαιρετικές αγιογραφίες και
τοιχογραφίες, ενώ αποτελεί το μοναδικό ενυπόγραφο έργο του ιερέα Νικόλαου από
την Άρτα. Εντυπωσιακό είναι και ξυλόγλυπτο τέμπλο με το χρυσό επίχρισμα, τις
σημαντικές εικόνες, το φυτικό και ζωικό διάκοσμο σε φόντο κυανέρυθρο.
Ο Γάλλος ιστορικός
Πουκεβίλ αναφέρει:
«Η ΦΑΛΑΓΞ [1148] ΤΩΝ
ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΙΤΣΟΥ ΚΑΙ ΝΟΤΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ -ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ- ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΣΕΛΤΣΟ. ΑΠΙΣΤΙΑΝ ΑΛΗ
ΤΡΙΜΗΝΟΝ ΑΝΙΣΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΘΥΣΙΑ. ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΦΟΔΙΑ
ΑΣΙΤΟΙ ΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΟΔΟΝ Η ΘΑΝΑΤΟΝ ΗΡΩΟΣ. ΞΙΦΗΡΕΙΣ 300
ΑΚΑΛΥΠΤΟΙ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝ ΠΛΗΝ ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ. Ο ΝΟΤΗΣ ΠΙΠΤΕΙ ΜΕ 5 ΠΛΗΓΑΣ
ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΦΟΝΕΥΟΝΤΑΙ. ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΧΟΜΕΝΑΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ
ΘΑΝΑΤΟΣ. ΥΠΕΡΔΙΑΚΟΣΙΟΙ ΚΑΙ
ΠΑΙΔΙΑ ΠΗΔΟΥΝ ΚΑΙ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ. ΧΑΛΑΣΜΟΣ ΜΟΝΟ 10 ΚΑΙ Ο ΚΙΤΣΟΣ
ΣΩΖΟΝΤΑΙ» [ΠΟΥΚΕΒΙΛ 1824 Τ. Ι.
ΣΕΛ. 207-212]
Δείτε ακόμη τα video
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου