Αηδονιά
Η Αηδονιά (Τοπική Κοινότητα Αηδονιάς - Δημοτική
Ενότητα ΦΑΝΑΡΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΠΑΡΓΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΠΡΕΒΕΖΑΣ
που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της
Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα "Καλλικράτης".
Η επίσημη ονομασία
είναι "η Αηδονιά". Έδρα του δήμου είναι το Καναλλάκι και ανήκει στο γεωγραφικό
διαμέρισμα Ηπείρου.
Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο
"Καποδίστριας", μέχρι το 2010, η Αηδονιά ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αηδονιάς,
του πρώην Δήμου ΦΑΝΑΡΙΟΥ του Νομού ΠΡΕΒΕΖΗΣ.
Η Αηδονιά έχει υψόμετρο 424
μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 39,2019505786 και
γεωγραφικό μήκος 20,6123714672.
Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στην Αηδονιά
θα βρείτε εδώ.
Η
Αηδονιά είναι ενα παραδοσιακό χωριό που κόβει την ανασα σε όλους, απο το
περιβάλλον του. Η Αηδονιά φημίζεται για την φυσική
της ομορφιά και συναρπάζει τους επισκεπτες της περιοχής απο τα βραχώδη όρη,τα
άφθονα γαργαρα νερά, και γενικά το αμολυντο φυσικό περιβάλλον σας κάνει να
αισθανθείτε οτι ο χρόνος έχει σταματήσει. Το μέσο υψόμετρο του χωριου ειναι
465μ. Οι μόνιμοι κάτοικοι περιπου στους 110.
Αναφορά της Αηδονιάς στο:
Δοκίμιον Ιστορικόν περί
Άρτης και Πρέβέζης. Εν Αθήναις 1884 Μητροπολίτου: Σεραφείμ Ξενοπούλου του
Βυζαντίου
Κεφάλαιο Λ'.
Περί των χωρίων του τμήματος
Τσαμοχωρίων
Παράγραφος Ε', σελίδα 249
Φθύνα ή Φυτίνα, εν ω οικούσιν
οικογένειαι 18 εκκλησιαζόμεναι εν τη αυτόθι Εκκλησία της Αποτομής του Προδρόμου,
διατηρούσαι εν τω προσώπω του ιερέως και παιδαγωγείον, εν ω φοιτώσι 15 σχεδόν
παίδες.
Λαϊκός θρύλος για την
Αγία Σωτήρα από το βιβλίο του Μακαριστού Πρωτοπρεσβύτερου Δημητρίου Μπούσιου
"Ιερές ιστορίες από την Μητρόπολη μας", Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και
Πρεβέζης, Πρέβεζα 1997
Η Αγία Σωτήρα
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ένας
άνθρωπος από τα μέρη της Άρτας βρέθηκε φυλακισμένος σε μια σπηλιά, στο βουνό
επάνω από την Αηδονιά.
Κλεισμένος και δεμένος μέσα στη σπηλιά, καλούσε τον
Σωτήρα και Ελευθερωτή μας Κύριον Ιησούν να τον ελευθερώσει από τη δύσκολη θέση,
που βρισκόταν. Και έκαμε τάμα, να κάμει τη σπηλιά Εκκλησία προς τιμήν Του.
Ο
Κύριος άκουσε την προσευχή του. Αποκοίμισε τους φρουρούς του. Και έτσι ο
φυλακισμένος λύθηκε. Και τους το έσκασε! Και επήγε σπίτι του.
Και όπως το
κάνουν πολλοί, έτσι και αυτός μόλις αισθάνθηκε ότι ήταν εκτός κινδύνου, ξέχασε
το τάμα του.
Μα δεν το ξέχασε ο Χριστός. Και ένα βράδυ, παρουσιάστηκε στον
ύπνο του και του το εθύμισε:
- Δεν μου έταξες, ότι θα μου κάμεις την σπηλιά
Εκκλησία; Περιμένω!
Ψέλλισε τρομαγμένος:
- Δεν θυμάμαι που είναι η σπηλιά,
Κύριε!
Και τότε φάνηκε ένα τόξο φωτεινό. Που ξεκινούσε από το σπίτι του και η
άλλη άκρη του έφθασε στο βουνό της Αηδονιάς, και του έδειξε τη σπηλιά!
Το
πρωί σηκώθηκε ο καλός μας άνθρωπος και επήγε στην Αηδονιά και διαμόρφωσε τη
σπηλιά σε Εκκλησία, όπως είναι σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου