Για να πάει μπροστά ο τόπος και ειδικότερα ο δήμος
και το κοινό καλό όλων των δημοτών, οφείλουμε να βρούμε τρόπους για να
λειτουργήσουμε σαν ενιαίος δήμος, ο οποίος εξυπηρετεί όλους τους δημότες
του "Ο άλλος δρόμος'', ο δρόμος της
συνένωσης.
Ένα επακόλουθο των συνεπειών του "Καλλικράτη",
ήταν και η συνένωση - συρρίκνωση των δήμων. Μία από αυτές τις συνενώσεις ήταν
και αυτή του Δήμου Φαναρίου με το Δήμο Πάργας. Δύο δήμοι που μέχρι εκείνη τη
στιγμή ήταν διαφορετικοί από άποψη προφίλ, απασχόλησης, γεωγραφικής θέσης,
ιδιαιτεροτήτων και άλλων χαρακτηριστικών, ενώθηκαν.
Δημιουργήθηκε λοιπόν
ένας ενιαίος δήμος ο οποίος ήταν και εξακολουθεί να είναι ενιαίος μόνο στα
χαρτιά. Και αυτό διότι δεν ήταν στην πολιτική της δημοτικής αρχής και του
δημάρχου να παλέψει γι' αυτήν τη συνένωση, τη νέα οντότητα της αυτοδιοίκησης που
δημιουργήθηκε. Ίσως επειδή και ο ίδιος ο δήμαρχος να μην ένοιωσε ποτέ "Παργινός"
ή τουλάχιστον δημοτικός άρχοντας και των Παργινών. Εξαρχής μάλιστα θεώρησε
μεγάλο βάρος για τον ενιαίο δήμο "το χρέος" που επωμίστηκε από το Δήμο
Πάργας.
Από την άλλη πλευρά, μιας και η αλήθεια ποτέ δεν έχει μια όψη, και οι
Παργινοί δεν είδαν με καλό μάτι τη συνένωση του δήμου τους με το Δήμο
Φαναρίου.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο δήμος μας εξακολουθεί, κατά μία
έννοια, να είναι ένας διχασμένος δήμος, όπου η μία πλευρά θεωρεί ότι ζημιώνεται
από την άλλη.
Πιστεύω πως για να πάει μπροστά ο τόπος και ειδικότερα ο
δήμος και το κοινό καλό όλων των δημοτών, οφείλουμε να βρούμε τρόπους για να
λειτουργήσουμε σαν ενιαίος δήμος, ο οποίος εξυπηρετεί όλους τους δημότες του.
Και αυτοί οι τρόποι υπάρχουν και είναι πολλοί.
Το πιο βασικό είναι να
αλλάξουμε τη μέχρι τώρα νοοτροπία που έχουμε και να προσανατολιστούμε σε άλλη
κατεύθυνση. Αυτήν της συνεργασίας για το κοινό όφελος. Την κατεύθυνση που θα
βοηθήσει το δήμο ως ενιαία οντότητα και δε θα βάζει εμπόδια στη λειτουργία
του.
Για παράδειγμα, μπορούμε να ακολουθήσουμε μια κατεύθυνση που
κερδίζει έδαφος και στην Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπου σε πάρα
πολλές πόλεις και χωριά οι ντόπιοι αξιοποιούν πρώτες ύλες και τρόφιμα που
προέρχονται από μια ακτίνα που δεν ξεπερνάει τα εξήντα χιλιόμετρα από την έδρα
τους.
Με αυτόν τον τρόπο τα νοικοκυριά αλλά και οι επιχειρήσεις
αξιοποιούν προϊόντα που παράγει ο τόπος τους, ενισχύουν την τοπική παραγωγή,
αποφεύγουν τις άσκοπες και επιβαρυντικές για το περιβάλλον μετακινήσεις και
μεταφορές από μακρινές αποστάσεις, μειώνουν το κόστος των προϊόντων και τις
εισαγωγές, παρακάμπτουν τους πολλαπλούς ενδιάμεσους και μεσάζοντες που
συμβάλλουν στην αύξηση του κόστους των αγαθών. Παράλληλα, προσπαθούν να κάνουν
τα προϊόντα τους πιο ανταγωνιστικά βελτιώνοντας την ποιότητά τους ή επιλέγοντας
βιολογικές καλλιέργειες.
Αν στο πλαίσιο του δικού μας δήμου κινηθούμε σε
μια τέτοια κατεύθυνση θα μπορέσουμε να διασυνδέσουμε τον τουρισμό με την ντόπια
γεωργία, τον αγροτικό κόσμο με τον κόσμο του τουρισμού, τους παραγωγούς με τους
εστιάτορες και ξενοδόχους, βελτιώνοντας ταυτόχρονα και τους δύο τομείς της
τοπικής οικονομίας. Αρκεί να μπούμε στη λογική ότι οι τουρίστες και επισκέπτες
που φτάνουν στην Πάργα δεν αναζητούν μόνο τον ήλιο και τη θάλασσα, αλλά και την
τοπική κουζίνα, τα ντόπια προϊόντα και την τοπική κουλτούρα.
Στη λογική πως είναι πιο ωφέλιμο για τον τόπο
και τους δημότες του, αλλά και πιο συμφέρον από οικονομική άποψη, να
καλλιεργούμε λαχανικά και κηπευτικά, παρά να καλλιεργούμε καλαμπόκι, που σε
τελευταία ανάλυση είναι ασύμφορο με βάση τις στρεμματικές αποδόσεις. Και αυτό
μπορεί να μας οδηγήσει και πιο πέρα: στη λογική της καλλιέργειας και της
διάσωσης των τοπικών ποικιλιών που εγκλιματίζονται πιο εύκολα στον τόπο τους,
δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε φυτοφάρμακα και λιπάσματα και επομένως σχετικά
εύκολα μπορούν να γίνουν βιολογικές καλλιέργειες.
Και επίσης στη λογική
της δημιουργίας τοπικών συνεταιρισμών που θα παράγουν μόνοι τους γάλα, τυρί και
γιαούρτι και στη λογική της αξιοποίησης των ντόπιων κτηνοτροφικών προϊόντων.
Όλα τα παραπάνω, μπορούν να συμβάλλουν στο να παράγουμε και να
διαθέτουμε όχι μόνο φθηνότερα, αλλά και υψηλότερης ποιότητας ντόπια προϊόντα.
Επίσης θα συμβάλλουν στην αλληλεξάρτηση και συμπληρωματικότητα του ενός κλάδου
από τον άλλο, και εντέλει του ενός μέρους του δήμου από το άλλο. Η δημοτική αρχή
μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια κατεύθυνση με πολλούς τρόπους.
Για
παράδειγμα με την προβολή της τοπικής κουζίνας και των ντόπιων προϊόντων στα
τουριστικά προγράμματα, με την ενίσχυση και παροχή τεχνογνωσίας για τη
δημιουργία συνεταιρισμών, με την ενημέρωση των αγροτών, ειδικά των νέων, για τις
νέες εναλλακτικές καλλιέργειες, με την παροχή κινήτρων ώστε να χρησιμοποιούνται
και να προβάλλονται όσο το δυνατόν περισσότερο τα τοπικά προϊόντα, με λαϊκές
αγορές που θα είναι ελεγχόμενες και πιο διευρυμένες, με απώτερο σκοπό την
πραγματική ένωση και συνεργασία των δημοτών για το κοινό όφελος. Όφελος του
τόπου και των πολιτών.
Γιώργος Βουγιούκας
Δημότης Πάργας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου