Tο πολιτικό προσωπικό της χώρας δουλεύει για το καλό του, και μόνον αυτό, δυστυχώς....

Πρόβλημα: πολιτευτές που θέλουν να δώσουν δουλειές στο ελεεινό κομμάτι του ιδιωτικού τομέα, με σκοπό την έμμεση ή άμεση απόσπαση προσωπικού οφέλους (ειδικά πριν τις εκλογές).

Πρόβλημα: πολιτευτές που θέλουν να διορίσουν, ή να μοιράσουν υπερωρίες στο προσωπικό του οποίου προΐστανται στο δημόσιο, για να αποσπάσουν τα αναμενόμενα εκλογικά οφέλη

Πρόβλημα: ο διορισμός ή η τοποθέτηση κομματικών στελεχών σε θέσεις κλειδιά προκειμένου να γίνουν τα παραπάνω και να ωφεληθεί και το κόμμα.

Πρόβλημα: η διατήρηση της πολυνομίας και της γραφειοκρατίας προκειμένου το ευρύτερο πολιτικό προσωπικό, με τους παρατρεχάμενους του, να μπορεί να είναι ο μόνος ρυθμιστής των πάντων και να συνεχίσει έτσι να λαμβάνει τις απολαβές των "μεσολαβήσεων" του. Σαν τον απαγωγέα που φέρνει πορτοκαλάδα στον όμηρο του.

Πρόβλημα: η πυραμίδα του πολιτικού συστήματος, που καταλήγει σε ηγέτες και κυβερνώντες που έχουν εκλεγεί/αναδειχτεί από πολιτικό προσωπικό αυτών των χαρακτηριστικών και επιδιώξεων. 

Πρόβλημα: ως είθισται στις προσωποκεντρικές εγκληματικές οργανώσεις, η αποκέντρωση εξουσιών και η εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση και τις ανεξάρτητες αρχές είναι αξιωματικά καταδικαστέες· ουδείς θέλει να αναπτυχθούν υγιείς πυρήνες έξω από το μαντρί που με τόσο "κόπο" κατακτήθηκε μέσα από την κάθε εκλογική διαδικασία. Το αντίθετο, το πολιτικό προσωπικό όσο πιο ψηλά είναι τόσο πιο πολλή εξουσία θέλει να ασκεί, όσο κι αν κοστίζει σε χρήμα, και στη λάθος στοχοθεσία, μακρυά από κάθε πραγματικό λόγο σύστασης και ύπαρξης ενός κράτους.

Πρόβλημα: τα ΜΜΕ της χώρας είναι κατά πλειοψηφία μέρος αυτού του συστήματος. Έχουν αυτο-ευνουχιστεί και αδυνατούν να ελέγξουν ως οφείλουν.

Συμπέρασμα: με όσα ενδεικτικά αναφέρονται παραπάνω, είναι σαφές πως το πολιτικό προσωπικό της χώρας δουλεύει για το καλό του, και μόνον αυτό. Λόγω χαμηλού επιπέδου, αδυνατούν να ταυτίσουν το δικό τους καλό με αυτό της χώρας μακροπρόθεσμα, και έτσι μας οδηγούν σε βέβαιο θάνατο. 

Ναι, είναι τόσο τυφλοί - οι δικοί τους χρόνοι είναι μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό ή εκλογική διαδικασία. Αυτό είναι και ένα από τα προβλήματα των διαχρονικά πρόωρων εκλογών. Ακόμα και οι εξαιρέσεις που επιχειρούν να δουλέψουν σε άλλη βάση, αδυνατούν στο χρόνο που έχουν. Συνδυαστικά με το συγκεντρωτικό χαρακτήρα της ελληνικής διακυβέρνησης, αυτό σημαίνει πως το ελληνικό κράτος (και οι πολίτες του) είναι σε ένα διαρκές reset.

Προοδευτικός σήμερα είναι όποιος μπορεί να ταυτίσει τις φιλοδοξίες του με το μακροπρόθεσμο καλό της χώρας (όποιος πει ότι δεν έχει φιλοδοξίες είναι απλά ένας απατεώνας που κρύβει τις επιδιώξεις του). Όποιος καταλαβαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε χωρίς κανόνες. Όποιος επιθυμεί διακαώς να λυθούν τα παραπάνω προβλήματα και οι συνέπειες τους, και να αλλάξουμε πορεία. Όσοι καταλαβαίνουν γιατί χρειαζόμαστε τη Δι@γεια, την διοικητική αποκέντρωση του Καλλικράτη, την παιδεία που στήνεται γύρω από τη γνώση και τον μαθητή, τη δικαιοσύνη που δικάζει δίκαια χωρίς μεγαλοδικηγόρους και παραδικαστικά κυκλώματα, την υγεία και την πρόνοια που δεν θέλει μεσολάβηση και λάδωμα, την επιχειρηματικότητα που μπορεί να αναπτυχθεί αν αφήσει έστω και μία χαραμάδα η συμπαιγνία του σημερινού πολιτικού προσωπικού με αυτό τον ιδιωτικό τομέα (μικρό και μεγάλο - από τον συντηρητή κλιματιστικών, μέχρι τον εργολήπτη δημοσίων έργων).

Όσο το καλό του πολιτικού προσωπικού δεν ταυτίζεται με αυτό της χώρας σε βάθος χρόνου, τόσο θα μεγαλώνουν οι συμμορίες· είτε κουβαλάνε στειλιάρια και φαλτσέτες, είτε φοράνε γραβάτες και ταγιέρ. Μπορεί κάποιοι από εμάς να χανόμαστε στις διατυπώσεις των διατάξεων και να κάνουμε "φασαρία" για λεπτομέρειες που λίγοι καταλαβαίνουν λόγω έλλειψης τριβής με το αντικείμενο, αλλά μην υποτιμάτε την νοημοσύνη των πολλών. Μια χαρά καταλαβαίνουν πού το πάτε κάθε φορά και γιατί. Τέλος, μην αποκλείσετε το ενδεχόμενο να σας σιχάθηκαν και οι μέχρι σήμερα συνοδοιπόροι σας - να κουράστηκαν να φιλούν για τρίτη ή τέταρτη γενιά τις ίδιες κατουρημένες ποδιές. 

Το πρόβλημα είναι πως όσο αυτές οι "ποδιές" επιμένουν στη διατήρηση τους σε θέσεις εξουσίας, τόσο θα δυναμώνει και η πίεση για να φύγουν. Εδώ είμαστε σήμερα, και η πλειοψηφία θα κάνει ό,τι καταλαβαίνει, όσο καταλαβαίνει, για να τις ξεφορτωθεί. Το αν αυτό θα είναι ομαλό ή μη, είναι στο χέρι του σημερινού πολιτικού προσωπικού· αλλά όχι για πολύ ακόμα. Η πολιτειακή αποτυχία είναι προ των πυλών, και η επόμενη μέρα θα είναι χειρότερη για όλους.

Για τελευταία φορά, ταυτίστε το καλό σας με αυτό της χώρας, ή ετοιμαστείτε για μία κρίση που δεν θα διαχειριστείτε με κανένα ΜΜΕ, ή τριχίλιαρο. Το αίτημα θα είναι βίαιο, και θα έρχεται από παντού.

www.alexacos.blogspot.gr