Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Οι πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις που (δεν) κρίνουν τίποτα.


Είχα την τύχη, αλλά κυρίως την ατυχία να φοιτήσω σε ιδιωτικά σχολεία. Τύχη γιατί έμαθα ξένες γλώσσες και είχα χώρο για να παίζουμε μπασκετάκι και μπάλα, αλλά ατυχία γιατί έχασα πολύ μεγάλες στιγμές του μαθητικού κινήματος, όπως οι καταλήψεις επί υπουργείας Γεράσιμου Αρσένη.

Όπως η μεγάλη πλειοψηφία της γενιάς μου, οι γονείς μου από το δημοτικό με πίεζαν και μου έκαναν πλύση εγκεφάλου για να γίνω "1ος μαθητής" και να μπω στο Πανεπιστήμιο. Έτσι μόνο θα μπορούσα "να πάω μπροστά" "να προοδεύσω" "να γίνω άνθρωπος...

Είμαι σίγουρος πως αν η (πιθανή) απεργία των εκπαιδευτικών συνέβαινε την εποχή που έδινα εγώ πανελλήνιες ο κόσμος θα ήταν 90% εναντίον τους. Τώρα με βάση πρόσφατη δημοσκόπηση του "Βήματος", κάτω από 50% του κόσμου είναι εναντίον της απεργίας. Αυτό και μόνο δείχνει το πόσο έχουν εκφυλιστεί οι εξετάσεις, πόσο έχει παρακμάσει στο μυαλό των Ελλήνων η ιδέα ότι το Πανεπιστήμιο μπορεί πραγματικά να σου βρει λύσεις επαγγελματικά, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά κλπ...

Δυστυχώς το εκπαιδευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πολύ βαθύ - τόσο ώστε άλλαξε τον τρόπο που οι Έλληνες σκέφτονταν και ενεργούσαν. Από τότε που το ΠΑΣΟΚ ήρθε στην εξουσία, από εκεί που ο Έλληνας ήταν έμπορος, ναυτικός, μαχητής κλπ, έγινε ψευτοκαλλιεργημένος και "επιστήμονας" με κύριο σκοπό το να μπει στο δημόσιο ή να ζει σα νεο-Έλληνας που τραγούδαγε κι ο Τζιμάκος. Γίναμε τέτοιες ψωνάρες και σνομπ, ώστε κανείς δεν πήγαινε να κάνει μια τέχνη, να γίνει ψαράς, να γίνει αγρότης.

Έρχεται λοιπόν μια επιστράτευση από την Τρόικα εσωτερικού, λέγοντας ότι οι εκπαιδευτικοί "δε μπορεί να παίζουν με το μέλλον των παιδιών". Δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που έχουν δείξει άπλετη σοβαρότητα με την παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα, που τα οδήγησαν; Στη δημιουργία αμέτρητων άχρηστων σχολών και στην απόλυτη ταύτιση Πανεπιστημίου και ανεργίας των νέων.

Ας μην ξεχνάμε βέβαια και το ρόλο των μέσων ενημέρωσης, τα οποία όπως πάντα "ξεχνούν" να αναφέρουν ότι η κυβέρνηση ώθησε την κατάσταση στην απεργία. Δεν ξύπνησε μια μέρα η ΟΛΜΕ και είπε: "Δεν κάνουμε μια απεργία στις πανελλαδικές να γίνει μπούγιο;" Ίσως τα μέτρα, εκ πρώτης όψεως να μη φαίνονται τραγικά για τους καθηγητές - 2 ώρες περισσότερη διδασκαλία εβδομαδιαίως - όμως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι , ενώ ο χρόνος που ελήφθησαν φυσικά και δεν είναι τυχαίος.

Στο δια ταύτα τώρα, η πορεία της Δευτέρας (13 Μαΐου) είναι μια τεράστια ευκαιρία για το κίνημα να αντεπιτεθεί στην χουντική, δικτατορικού τύπου επιστράτευση που ο Σαμαράς και η παρέα του προσπαθούν να επιβάλλουν. Το θέμα είναι κυρίως ηθικό πλέον: αν υπερασπίζεσαι τη δημοκρατία κατεβαίνεις και συμμετέχεις στο συλλαλητήριο μαζί με τους δασκάλους, αλλιώς κάνεις για άλλη μια φορά την κότα.

Όμως η ευκαιρία έγκειται και στο ότι το χάρτινο κοινωνικό οικοδόμημα που ανήγαγε τις εξετάσεις εισαγωγής στα Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας, έχει πρακτικά καταρρεύσει, καθώς σχεδόν κανείς δεν πιστεύει πλέον σε αυτό. Τα υπόλοιπα το Δευτέρα στους δρόμους. Άντε γιατί έχει να γίνει μια σοβαρή κινητοποίηση στην Αθήνα από την επίσκεψη Μέρκελ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: