Γράφει ο Χρήστος Αρ. Παπακίτσος
Η φιλοσοφική
και παιδαγωγική προτροπή του Πλάτωνος «μουσικήν
ποίει και εργάζου» βρήκε στην Άρτα την έκφρασή της. Μύστες της, ιερουργοί
και θεράποντες αναδείχθηκαν οι Κυρίες και οι Κύριοι που απαρτίζουν τη μεγάλη «Αρτινή Παρέα», μια προικισμένη από τη
φύση Ερασιτεχνική Χορωδία, που δεν άκουσα
και πολλές επαγγελματικές να την ξεπερνούν στο ύψος της! Και αυτό, γιατί η
«Αρτινή Παρέα» δεν καλλιεργεί τη «μουσική για τη μουσική», ούτε για επιβίωση,
αλλά για να την προσφέρει απλόχερα στον άνθρωπο, να τον απογειώσει μελωδικά και
να τον ταξιδεύσει «διαγαλαξιακά» από το
σκοτάδι στο φως, από το επίγειο «σπήλαιο
του δεσμώτη» τους ανοιχτούς και αιθέριους ουρανούς, που του διευρύνουν το νου,
του εξαγνίζουν την ψυχή και του καταυγάζουν τις ξεθωριασμένες μνήμες του.
Όλες και όλοι της
ΠΑΡΕΑΣ συνέχονται σ’ αυτήν με ισχυρό μαγνήτη τον ένθεο ζήλο και την απέραντη
αγάπη τους προς το καλό και ανόθευτο ελληνικό τραγούδι. Όλοι τους, θαυμαστές και μεταλαμπαδευτές της καλλιτεχνικής
δημιουργίας των αξεπέραστων Ελλήνων Μουσουργών και τραγουδοποιών, συντηρούν τη
γνησιότητά της και τη διατηρούν αρυτίδωτη και πάντα εύχυμη και δροσερή,
ανέγγιχτη από το διάβα του χρόνου.
Αυτή η «ΑΡΤΙΝΗ ΠΑΡΕΑ» ήρθε στην Αθήνα, βρήκε όλους εμάς
τους Αρτινούς, τους Ηπειρώτες, αλλά και τους φίλους της, μας κάλεσε κοντά της
και την Κυριακή 26 Μαΐου 2013, μας
ανέβασε στη μελωδική «σκάλα» των Αγγέλων και από εκεί, εκστασιασμένους και σαγηνευμένους,
μας οδήγησε στους αιθέριους μουσικούς παραδείσους, όπου καλλικέλαδοι ψάλτες-υμνητές
της ζωής και της φύσης μάς συνεπήραν, μας μάγεψαν και μας έκαναν να ζήσουμε για
περισσότερο από δυο ώρες εκεί που στο Σύμπαν ενώνεται με τα πιο λεπτά ανθρώπινα
συναισθήματα και φτιάχνει ένα πρωτόγνωρο παραδεισένιο κόσμο, απαλλαγμένο από τη
θλίψη και τους στεναγμούς της σημερινής ερεβώδους επίγειας πραγματικότητας. Μας
πήγαν σ’ έναν κόσμο εξαϋλωμένο και μυροβόλο, όπου ακόμα και οι βαριεστημένες ψυχές
βρήκαν το κουράγιο και κολύμπησαν σε απέραντες γαληνεμένες θάλασσες και άκουσαν
το γλυκό νανούρισμα και δέχτηκαν το απαλό χάδι των εξαίσιων παλιών και νέων
μελωδιών, που ήταν όλες θεϊκές, όλες ελληνικές!
Όλες και όλοι της ΠΑΡΕΑΣ, οι τριάντα περίπου εραστές και
εκφραστές του καλού ελληνικού τραγουδιού, με τη σιγουριά που δίνει η ωριμότητα
και η υπευθυνότητα, κατέπληξαν με την άρτια φωνητική και την ενόργανη μουσική
τους πληρότητα, αλλά και με την άριστη επιλογή του ρεπερτορίου τους!
Συντονιστής της ανεπανάληπτης αυτής μουσικής πανδαισίας
που απολαύσαμε, αλλά και πλοηγός, πιλότος και ξεναγός μας στο ονειρώδες αυτό
ταξίδι ήταν ο συντοπίτης μας (από τα Άγναντα) ένθεος κιθαρωδός Τάκης Κρεμπούνης.
Την κατάμεστη αίθουσα της «Στέγης Ρουμελιωτών» τη δονούσαν τα αδιάκοπα και ενθουσιώδη
χειροκροτήματα των εκατοντάδων ακροατών, που απολάμβαναν στο έπακρο τη σπάνια,
την ουρανόσταλτη καλαισθητική συγκίνηση.
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του καταξιωμένου Γιαννιώτη μουσικοσυνθέτη
και τραγουδοποιού Τάκη Μουσαφίρη που,
στο τέλος της εκδήλωσης, σηκώθηκε από τη θέση του και κατασυγκινημένος είπε: «Απόψε, κυρίες και κύριοι, εγώ αν και μια ζωή
βρίσκομαι επαγγελματικά μέσα στη μουσική και το τραγούδι, συγκλονίστηκα! Δεν μπορώ να κρύψω την έκπληξή
μου, τον ενθουσιασμό και τη συγκίνηση μου…
Αυτό που ένιωσα απόψε δεν το έχω ξανανιώσει! Ήταν σαν να έτρωγα ζεστό ψωμί
ζυμωμένο με τα χέρια της μάνας μου. Συγχαρητήρια» !!!
Όσα συγχαρητήρια και να δώσει κανείς στα Μέλη της «Αρτινής Παρέας» και στον Δήμαρχο
Αρταίων κ. Ιω. Παπαλέξη, που συνδιοργάνωαν αυτή την
καταπληκτική εκδήλωση, θα είναι λίγα. Είμαι βέβαιος ότι όλοι οι τυχεροί που
ήταν εκεί τους ευχαριστούν και εύχονται και σε άλλα, τόσο ωραία, θαυμαστά,
εξαγνισμένα και εξαϋλωμένα έργα
πνευματικού πολιτισμού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου