Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Οι τρεις άξονες της ''νέας'', παμπάλαιας δεξιάς.

Οι τρεις άξονες της ''νέας'', παμπάλαιας δεξιάς

Αναμφίβολα τους τελευταίους μήνες, το συστημικό σχέδιο συγκρότησης μιας μεγάλης, ενιαίας δεξιάς παράταξης, μετά την κατακρήμνιση που είχε προκαλέσει η μνημονιακή στροφή Σαμαρά στις εκλογές της 6ης Μάη έχει τεθεί ξανά σε τροχιά. Υπό την ισχυρή καθοδήγηση του Βερολίνου και με την απαραίτητη οικονομική ενίσχυση προς τον εγχώριο παρασιτισμό, το σχέδιο της μακρόχρονης δεξιάς κυριαρχίας εξελίσσεται.

Η απόπειρα δεξιάς κυριαρχίας χτίζεται σε τρεις άξονες, που ως πολιτική στρατηγική δε διαφέρουν και πολύ από τη μετεμφυλιακή δεξιά της δεκαετίας του '50.

Πρώτον, ο αντί- αριστερός λόγος. Για όλα τα δεινά της χώρας φταίνε η αριστερή ιδεολογική ηγεμονία της μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ του '80 και σήμερα η αριστερά πάσης φύσεως. Μέσα από μια στρεβλή ανάγνωση της ιστορίας που αφαιρεί τις καταστροφικές ευθύνες της ελληνικής δεξιάς για τις μεγάλες τραγωδίες του ελληνισμού, χάρη επίσης στην αντί- πασοκ και αντί- αριστερή ρητορική που αναπτύχθηκε και μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ως εχθρός στοχοποιείται ο κάθε αριστερός και αριστερή, το όποιο σχήμα ή κόμμα αρνείται να αποδεχτεί το δρόμο του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού. Άλλοτε στο πλαίσιο του δήθεν αντί- λαϊκισμού και άλλοτε με ανυπόστατες, βρώμικες κατηγορίες που προσπαθούν να εμπλέξουν την αριστερά σε ευτελείς, τραμπούκικες και αντικειμενικά προβοκατόρικες μορφές βίας, η δεξιά του Σαμαρά επιδιώκει να στοχοποιήσει την αριστερά ως εχθρό της κοινωνίας και δη των μικρό- μεσοαστικών στρωμάτων. Νομιμοποιεί έτσι προκαταβολικά κάθε επίθεση στην αριστερά και στα στελέχη της, είτε πρόκειται για επιθέσεις τύπου Χρυσής Αυγής, είτε για κινήσεις του (παρά) κρατικού μηχανισμού.

Δεύτερον, ο αντί- μεταναστευτικός λόγος. Στο πλαίσιο τόσο της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του ίδιου του πρωθυπουργού και της ομάδας του, όσο και της προσπάθειάς του να προσεταριστεί την ακροδεξιά υιοθετεί τον αντί- μεταναστευτικό της λόγο έστω σε ελαφρώς πιο "καθωσπρέπει" εκδοχή. Τα περιστατικά βίας κατά μεταναστών ή και τουριστών θάβονται από τα ΜΜΕ και επιβραβεύονται έμμεσα ή και άμεσα από την κυβέρνηση, ενώ παράλληλα όλο το κύκλωμα εμπορίας ανθρώπων και εκμετάλλευσής τους- εις βάρος φυσικά τόσο των ιδίων όσο και των Ελλήνων πολιτών- μένει ανέγγιχτο, στο πλαίσιο της "σκληρής" αντιμετώπισης του μεταναστευτικού.

Τρίτον, η εμμονή στον υπαρκτό νεοφιλελευθερισμό ή για να είμαστε πιο σαφείς στην εμπέδωση των βίαιων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Αναδιαρθρώσεων από τις οποίες μια κλειστή ολιγαρχική κάστα θα βγει ενισχυμένη, η πλειοψηφία φτωχοποιημένη και απαξιωμένη, ενώ η εθνική οικονομία ακόμα πιο εξαρτημένη, από αποικιοκρατικού τύπου δεσμά. Όλα αυτά υπό το μανδύα ενός ευρωπαϊκού προσανατολισμού, όπως ακριβώς μερικές δεκαετίες πριν, η εξάρτηση από τον αμερικανικό παράγοντα αναστήλωσε και ενίσχυσε τα τζάκια που λεηλάτησαν την ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Αυτή είναι η δεξιά που εμπιστεύεται το κατεστημένο της χώρας να μας κυβερνά. Καιρός λοιπόν είναι και η αριστερά να δει καθαρά τον αντίπαλό της και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, επιλέγοντας που και με ποιό τρόπο θα χτυπηθεί μαζί της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: