Το πολιτικό «σκάπεμα» «Καινούργια η νύφ’ μας κι η τρύπα τ’ς παλιά’»

Γράφει ο Χρήστος Α.Τούμπουρος

Οι εκλογές συνιστούν, ως γνωστόν, την ύψιστη πολιτική διαδικασία κατά την οποία οι πολίτες, ασιουμπέιαστοι, ντι αζάπ, αβάντα και όχι αλακάπα, καταθέτουν ελεύθερα, όπως ακριβώς «τους σκάσει», στην κάλπη -αποτυπωμένη επί του ψηφοδελτίου- την πολιτική τους βούληση. Και έτσι άλλοι πολιτικοί «μαζεύουν τα τσιμισίρια τους και φεύγουν» κι άλλοι συνεχίζουν «να αναματσλιάν τ’ν κοπέλα μι τ’ς κόσες να βγάλουν μακριά και γερά μαλλιά». Εμφανίζονται και οι καινούργιοι. Για το πρόβλημά τους έχει μιλήσει ήδη το Δημοτικό τραγούδι. 

«Παλικαράκι μ’ όμορφο με το στριφτό μουστάκι, ως πότε νιος κι ανύπαντρος, ως πότε παλικάρι; - Όταν θα γίνουν τα κρασιά και τα καινούρια στάρια, τότε θα παντρευτώ κι εγώ να πάρω την καλή μου». (Όπου παντρειά ας βάλουμε «εναγκαλισμός με την εξουσία») 

Ελεύθερα, λοιπόν, με περίσκεψη και όχι άγρα - γούρια ο πολίτης με αναπτυγμένη πολιτική συνείδηση… και κρίση, βεβαίως βεβαίως, «προσέρχεται επί της κάλπης». Η πολιτική αυτή συνείδηση προάγεται κυρίως με την ενημέρωση προκειμένου «να ανοίξει ο πάσα ένας τα φωτερά του». 

Και για να πετύχει κάτι τέτοιο, ανοίγει την τηλεόραση. Και τι βλέπει; Επί καθημερινής βάσεως και από τηλεοράσεως να πραγματοποιείται ένα συνεχόμενο κλαφούνισμα καθώς αρμόδιοι «πολιτικοί άνδρες» ενημερώνουν το λαό -γαυγιστί-, τα των εκλογών, τα της πολιτικής ιδεολογίας και του ιδεολογικού τους προγραμματισμού ως ακολούθως. Μόλις αρθρώσει κάποιος μια λέξη καταχυμάει λεκτικά ο άλλος, παράλληλα ωρύεται ο τρίτος, για να δεχτεί την επίθεση του τέταρτου και πάει λέγοντας…. Απαξάπαντες διαμαρτύρονται ότι δεν κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν, άσχετο αν τους τηλεθεατές έπνιξαν τα ζουμιά της αποχαυνωτικής εκσπερμάτωσης, λόγω του «πολιτικού» σκαπέματος. Για την πολιτική τους ενημέρωση; «Μια καψοκαΐλα που είχαν…». «Στα λιόκια του Καράμπελα και στο χαμπέρ’ της Χάιδως».

Χρήστος Α.Τούμπουρος