Η μελωδία του κλαρίνου μέλος της στρατιωτικής μπάντας του 628 Τάγματος Πεζικού ήταν μια τιμητική υπόκλιση, μέσω των ήχων, όλων μας για όλους εκείνους, που έγραψαν το αθάνατο έπος στα βουνά της ελληνοαλβανική μεθορίου.
Και εξέφρασε τα συναισθήματα της ψυχής των σημερινών Ελλήνων προς την ψυχή των πεσόντων, που έφερε σύστοιχη μέσα της την έννοια της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Της τιμής και της σεμνότητας. Του ήθους και της ευθύνης.
Και το μοιρολόγι αυτό δίνει τη δυνατότητα να νιώσουμε τους ήρωες. Να τους κατέχουμε. Να τους θέλουμε. Και να τους κρατήσουμε στο τεράστιο ύψος, που μας φανερώθηκαν, από τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου...
Φωτεινές σπάθες οι καρδιές τους, δείχνουν τον ορίζοντά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου