Ο Τζακ Λιου -ο άσημος Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ- κάλεσε τον
Γιάνη Βαρουφάκη να αφήσει τη ρητορεία και να δει τον προϋπολογισμό του
γραμμή-γραμμή!
Στα εβδομήντα χρόνια ανάμειξης των ΗΠΑ στα ελληνικά
πράγματα, δεν έχει ειπωθεί κάτι παρόμοιο.
Πρόκειται για μια ενέργεια που
προσβάλλει βάναυσα το λαό που λατρεύει να μιλά κυρίως για αυτά που μισεί, που
έχει γνώμη για τα πάντα, το λαό που γέννησε τη φιλοσοφία και έκτοτε δεν έχει
σταματήσει να την ανατρέφει.
Ζηλεύουν τη διασημότητα του Γιάνη, δεν
εξηγείται αλλιώς. Του ζητούν σκληρή τεχνική δουλειά, λες και είναι κανένας
παρακατιανός μαραγκός.
Πριν τον Γιάνη, η ειδικότητα του οικονομολόγου, ήταν
παρεμφερής με αυτή του αστρολόγου, με μόνη διαφορά το αναγνωρισμένο πτυχίο.
Ο Βαρουφάκης της έδωσε υπόσταση, ώρες δημοσιότητας, life style
φωτογραφίσεις.
Μιλάμε για μία διάνοια με την οποία μόνο ο Κέυνς μπορεί να
συγκριθεί (ο τελευταίος έσωσε τον καπιταλισμό με την κρατική παρέμβαση, ο Γιάνης
σκοπεύει να τον διαλύσει με την «ιδιωτική» του συνεισφορά).
Και του ζητούν
ανερυθρίαστα, τι ακριβώς;
Να γίνει λογιστής, τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι,
σύνολο εννιά και το λουρί της μάνας;
Να γίνει .Σταϊκούρας να μετρά το
πλεόνασμα;
Αφού πάμε φουλ για έλλειμμα λόγω των άκαρδων δανειστών, γιατί να
σκοτιζόμαστε με τα ταμειακά διαθέσιμα;
Η μεγαλοφυής τακτική του Γιάνη, που
έχει μπερδέψει ακόμη και τον ίδιο, συνίσταται στο να χρεοκοπεί τη χώρα Δευτέρα,
Τετάρτη, Παρασκευή, ενώ Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο να ορκίζεται ότι θα στύψει την
πέτρα, δύο αβγά Τουρκίας και τρία λεμόνια Αργεντινής για να πληρώσει το ΔΝΤ.
Τις Κυριακές πετάγεται ως την Ουάσινγκτον, για καφέ και ανταλλαγή απόψεων με
την Κριστίν.
Το θέμα είναι να μην υποκύψει στις πιέσεις των «Θεσμών», να
δίνει νούμερα και την προοπτική που αυτοί θέλουν για τη χώρα.
Να παραμείνει
ένας αγνός ιδεολόγος, ένας Ρομπέν των φτωχών (και καταφρονεμένων), ένα
ανυπέρβλητο και ακαταπόνητο πνεύμα.
Δεν θα σας περάσει, «φονιάδες» του
Γιάνη, Αμερικάνοι!
Κλείνοντας τον υπέρ του Γιάνη λόγο, οφείλουμε να
σχηματοποιήσουμε και να επισημάνουμε τη διαφορά φιλοσοφίας μεταξύ των δύο λαών,
μέσα από ιστορικά αποφθέγματα, μπας και ξυπνήσουν τα «μοσχάρια» οι Δυτικοί και
αντιληφθούν με ποιους έχουν να κάνουν.
Plato: to do is to be.
Aristotle:
to be is to do.
Frank Sinatra: do be do be do, do do be do be...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου