Οδοιπορικό από το Μεγάλο Πάπιγκο στο χωριό Βιτσικό(Βίκο)

Είναι μια από τις πιο όμορφες πεζοπορικές διαδρομές που κάναμε στη περιοχή του  Ζαγορίου.

Με αφετηρία το Μεγάλο Πάπιγκο ξεκινήσαμε μια διαδρομή δυόμιση περίπου ωρών με τελικό προορισμό το χωριό Βίκος (Βιτσικό) και ενδιάμεσες στάσεις στις πηγές του Βοϊδομάτη αλλά και στη εκκλησία της Παναγίας του Βίκου.

Από το κέντρο του χωριού Μεγάλου Πάπιγκου, πίσω από την εκκλησία, ξεκάνει το κατηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στη χαράδρα του Βίκου και στις σπηλιές (μπιστηριές) του Κόκκινου Λιθαριού.

Το μονοπάτι στην αρχή είναι κοινό και για τους δυο προορισμούς αλλά γρήγορα ξεχωρίζει.

Εμείς ακολουθούμε αυτό που έχει ως τελικό προορισμό τη χαράδρα του Βίκου.

Στο πρώτο τμήμα της διαδρομή μας η βλάστηση αυξάνεται σταδιακά και ώσπου να φτάσουμε στο μικρό ρέμα γίνεται αρκετά πλούσια, όμως η καλή σήμανση του μονοπατιού διευκολύνει κατά πολύ τις προσπάθειες μας.

Το μικρό ποταμάκι που συναντάμε το περνάμε πάνω από μια όμορφη πρόχειρη γέφυρα αποτελούμενη από δυο κορμούς δέντρων και προχωράμε στην απέναντι πλευρά.

Λίγο πριν ανταμώσουμε με το μονοπάτι που ξεκινάει από το μικρό Πάπιγκο με προορισμό και αυτό τη χαράδρα, συναντάμε μια παλιά βρύση, τη βρύση του Στέφου (Στεφόβρυση).

Στη συνέχεια της διαδρομής μας σταδιακά η βλάστηση αραιώνει αλλά η ομορφιά του τοπίου συνεχίζει να μαγνητίζει το βλέμμα μας.

Το μονοπάτι κυλάει στους πρόποδες της Αστράκας, κάτω από τους περίφημους πύργους της, έχοντας απέναντι το «Κόκκινο λιθάρι» με τις πολλές σπηλιές του.

Πλησιάζοντας προς τις πηγές του Βοϊδομάτη συναντάμε μια σειρά από όρθιους βράχους που ξεπετάγονται από τη γη λες και η φύση θέλοντας να ολοκληρώσει την σπάνια ομορφιά του τοπίου παραθέτει μια σειρά φυσικών γλυπτών να κοσμούν τη περιοχή.

Οι πηγές του Βοϊδομάτη είναι και το τέλος της κατηφορικής μας διαδρομής.

Ανάμεσα στα πλατάνια και κάτω από τους βράχους ξεπετάγεται το πιο καθαρό ποτάμι της Ελλάδος με τα κρύα κρυστάλλινα νερά του.

Λίγο πιο κάτω από τις πηγές συναντάμε και τη μονή της Παναγίας του Βίκου, που είναι κτισμένη εκεί από το 1783.

Ο δρόμος για το Βιτσικό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής μας.

Μια απότομη ανηφόρα στη πλαγιά θα δοκιμάσει τις δυνάμεις μας.

Οι στάσεις για τις απαιτούμενες ανάσες γίνονται αναγκαίες και επωφελούμαστε της ευκαιρίας για να ρίξουμε μια ματιά τριγύρω μας.

Από δω η θέα είναι καταπληκτική.

Η χαράδρα του Βίκου ανοίγεται πίσω μας, απέναντι μας ορθώνεται η Αστράκα με τους Πύργους της και κάτω μας περνάει ο Βοϊδομάτης.

Το θέαμα. μοναδικό!!

Και φτάνουμε στον τελικό μας προορισμό το χωριό Βίκος.

Ένα από τα πιο μικρά χωριά του Ζαγορίου αλλά και ένα από τα πιο όμορφα.

Μια επίσκεψη μας στο «κιόσκι» που έχει στηθεί με θέα τη γύρω περιοχή, μας δίνει τη δυνατότητα να θαυμάσουμε από ψηλά το τοπίο αλλά και να δούμε το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής που κάναμε.

Δείτε τα video

www.apeirosgaia.wordpress.com