Ποιος είναι ο Αργύρης Σφουντούρης, ο επιζών της σφαγής του Διστόμου που συγκλόνισε την Ελλάδα και τη Γερμανία. Δείτε την ιστορία του, μέσα από το ντοκυμαντέρ ''Ένα τραγούδι για τον Αργύρη...''

Δείτε την ιστορία του μαρτυρικού Διστόμου, μέσα από το ντοκυμαντέρ ''Ένα τραγούδι για τον Αργύρη...''

Συγκλόνισε όλη την Ελλάδα αλλά και τη Γερμανία η ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη, του επιζώντα από τη σφαγή στο Δίστομο που εμφανίστηκε στην εκπομπή του ZDF και προκάλεσε πάταγο.

Η ζωή του είναι τόσο ενδιαφέρουσα που έγινε ντοκιμαντέρ από τον Stefan Haupt, υπό τον τίτλο "Ενα τραγούδι για τον Αργύρη". Απέσπασε μάλιστα το βραβείο κοινού στο 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο και έχει 3 μεγαλύτερες αδελφές. Αυτός είναι το στερνοπούλι της οικογένειας. Στις 10 Ιουνίου του 1944 χτυπάει το χωριό μια απρόσμενη συμφορά. Στρατιώτες μιας γερμανικής ειδικής μεραρχίας των Ες-Ες επιτίθεται στο Δίστομο ως εκδίκηση για το θάνατο μερικών συμπατριωτών τους σε μία μάχη με Έλληνες αντάρτες κοντά στο διπλανό χωριό.

Οι Γερμανοί στρατιώτες σκοτώνουν πρώτα 12 αγρότες και μετά σφάζουν ολόκληρο τον πληθυσμό του χωριού. Σκοτώνουν πάνω από 200 κατοίκους, βρέφη, παιδιά, εγκύους γυναίκες, ακόμη και τους ηλικιωμένους. Ο μικρός Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Η σφαγή, που γίνεται μόλις τέσσερις μέρες μετά την εισβολή των συμμάχων στη Νορμανδία, στις 6 Ιουνίου του 1944, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες των ναζί.

"Είμασταν κρυμμένοι μέσα στο σπίτι με τις αδελφές μου και τον πατέρα μου. Οταν πήγαμε να φύγουμε για να μη μας κάψουν οι Γερμανοί, έπιασαν τον πατέρα μου και τον εκτέλεσαν λίγα μέτρα πέρα από το σπίτι. Εγώ και οι αδελφές μου σωθήκαμε επειδή ένας απο τους καλούς Γερμανούς μας έκανε νόημα να μην βγούμε από το σπίτι", λέει ο Σφουντούρης.

Ορφανοτροφείο

Στη συνέχεια ο μικρός Αργύρης καταλήγει μαζί με τις αδελφές του σε ένα ορφανοτροφείο του Πειραιά μαζί με περισσότερα από χίλια ακόμη ορφανά του πολέμου. Λόγω της ευάλωτης υγείας του μεταφέρεται σε ένα μικρότερο ορφανοτροφείο της Αθήνας, στην Εκάλη. Στην ηλικία των οχτώμισι ετών καταλήγει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι του Τρόγκεν, μέσω μιας αποστολής του Ερυθρού Σταυρού.

Μεγαλώνει διαβάζοντας διαρκώς και μόλις τελειώνει το λύκειο στο Τρόγκεν πηγαίνει στη Ζυρίχη όπου σπουδάζει στο Πολυτεχνείο (ΕΤΗ) μαθηματικά, πυρηνική φυσική και αστροφυσική. Κατα τη διάρκεια της μαύρης επταετίας στην Ελλάδα μπαίνει στη μαύρη λίστα της Χούντας καθώς δεν σταματά να αρθρογραφεί υπέρ της ελευθερίας.

Το 1994, με αφορμή την 50η επέτειο της σφαγής του Διστόμου ο Αργύρης Σφουντούρης διοργανώνει σε συνεργασία με την κοινότητα του Διστόμου στο Ευρωπαϊκό κέντρο πολιτισμού στους Δελφούς ένα "Συνέδριο για την Ειρήνη".

Το 1995 μαζί με τις τρεις αδελφές του καταθέτει αγωγή στη Γερμανία. Μαζί του καταθέτουν αγωγή και ακόμη 290 Ελληνες ζημιωθέντες, συγγενείς και επίγονοι από το Δίστομο. Εκτοτε ο κύριος Σφουντούρης αγωνίζεται για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.

Ετσι βρέθηκε και καλεσμένος στη σατιρική εκπομπή του ZDF όπου αποθεώθηκε!

Συγκίνηση

"Ηταν πολύ συγκινητική στιγμή" λέει ο κύριος Αργύρης και προσθέτει "δεν περίμενα να κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Είναι πολύ σημαντικό μετά από 70 χρόνια που δεν ακούγαμε τίποτα από τη Γερμανία, να μιλάνε για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Είναι πρωτοφανές, κακά τα ψέμματα. Αυτός ήταν ο λογος που δέχθηκα να πάω. Το θέμα των αποζημιώσεων έχει σοκάρει τους Γερμανούς γιατί οι περισσότεροι δεν είχαν ιδέα. Και όταν η κυβέρνηση τους είπε οτι το θέμα το έλυσε ο χρόνος, ορισμένοι σκεφτόμενοι άνθρωποι εξοργίστηκαν. Από αυτή την άποψη ήταν πολύ ψυχρή η στάση της γερμανικής κυβέρνησης με το "διατάζω και αποφασίζω".

Μόλις είπα εγώ, ότι είμαι αυτό το παιδί της φωτογραφίας, χειροκρότησαν όλοι γιατί συγκινήθηκαν. Γιατί κατάλαβαν οτι η σάτυρα αγγίζει την πραγματικότητα. Κατάλαβαν οτι εγώ τα έζησα αυτά. Και εμένα παραλίγο να με πάρουν τα δάκρυα. Δεν ήξερα τι να κάνω εκείνη τη στιγμή. Τα χειροκροτήματα ήταν τόσο ζεστά και ζωντανά που είπα "έγιναν άνθρωποι όλοι οι Γερμανοί".

Για εμένα είναι πολύ σημαντικό που άνοιξε η αυτή η συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Εχω κάνει μεγάλο αγώνα με πολύ κόπο για να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια στη Γερμανία. Πρώτη φορά ελπίζω οτι θα υπάρξει έντονη μεταλλαγή στη γερμανική κοινωνία, εως τώρα δεν τολμούσα να ελπίζω γιατι έβλεπα αποστροφή παρά συμπάθεια.

Εγώ πιστεύω οτι οι Γερμανοί είναι τόσο σκληρός λαός γιατί ποτέ δεν συζήτησαν για αυτά που έκαναν στον πόλεμο. Γι΄αυτό και είναι τόσο σκληροί με την Ελλάδα".

Δείτε σε video μιά ραδιοφωνική συνέντευξη

 www.romiazirou.blogspot.gr