Η
ανθρώπινη θέληση για δημιουργία δεν γνωρίζει ούτε φυσικά σύνορα ούτε υπόκειται
στους νόμους της Φύσης…
Ο απαστράπτων ουρανοξύστης Capital Gate στο Αμπού Ντάμπι γέρνει. Και μάλιστα γέρνει πολύ! Απομένεις να θαυμάζεις την κατασκευαστική του δεινότητα, που μοιάζει να αψηφά κάθε φυσικό νόμο.
Το νέο σύμβολο του Αμπού Ντάμπι δεν είναι ωστόσο το μόνο αρχιτεκτόνημα που κόβει την ανάσα. Υπάρχουν στον κόσμο ανθρώπινες κατασκευές που σε αφήνουν να απορείς για το πώς στέκονται όρθιες!
Ας πάμε μια βόλτα λοιπόν στον πλανήτη για να δούμε οικοδομήματα που ζουν στα άκρα. Κυριολεκτικά…
Μπορεί η περίφημη κλίση του Πύργου της Πίζας να πρόκειται για ατύχημα, στην περίπτωση του ουρανοξύστη του Αμπού Ντάμπι πάντως δεν είναι. Ο ουρανοξύστης εξαφάνισε από τον χάρτη το «ξαδερφάκι» του από την Τοσκάνη με πάσα επισημότητα: κατέχει και επισήμως το ρεκόρ Guinness για τη μεγαλύτερη κλίση σε κτίριο που έφτιαξε ποτέ άνθρωπος. Ο πύργος των 35 ορόφων αψηφά τη βαρύτητα και γέρνει κατά 18 ολόκληρες μοίρες, πέντε φορές περισσότερο από την ιταλική του έμπνευση. Το Capital Gate έβαλε μεμιάς το Αμπού Ντάμπι στον παγκόσμιο αρχιτεκτονικό χάρτη, καθώς το κατασκευαστικό του επίτευγμα είναι κολοσσιαίο: πάνω από 15.000 κυβικά μέτρα τσιμέντου, ενισχυμένα με 10.000 τόνους χάλυβα, χρειάστηκαν για να στηριχθεί η κατασκευή που είναι σχεδιασμένη να καταστρατηγεί κάθε έννοια συμμετρίας…
Ο Πύργος της Πίζας έπρεπε κανονικά να στέκεται ευθυτενής και κατακόρυφος, ένα μνημείο στην εμπορική μεγαλοπρέπεια της πόλης κατά τον 12ο αιώνα. Χτισμένος ωστόσο πάνω σε μαλακό πηλό, ο πύργος άρχισε να γέρνει λίγα μόλις χρόνια από την έναρξη της κατασκευής του. Κατά την ολοκλήρωσή του το 1350, ο πύργος είχε ήδη κλίση κατά 1,37 μέτρα, ενώ όσο ο χρόνος περνούσε η κλίση του 16.000 τόνων πύργου έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Το 1990, ο Πύργος της Πίζας έφτασε να γέρνει κατά 3,96 μέτρα εκτός κέντρου, γεγονός που απαιτούσε δραστικά μέτρα για να αποτραπεί το γκρέμισμά του: πάνω από 909 τόνοι οχυρωματικών έργων χρειάστηκαν για να τον κρατήσουν στην κεκλιμένη του θέση!
Όταν η ένωση Het Oosten Housing Association του Άμστερνταμ παρήγγειλε 100 κοιτώνες για τους ηλικιωμένους της πόλης, η ολλανδική αρχιτεκτονική φίρμα MVRDV βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Μόνο 87 διαμερίσματα μπορούσαν να χτιστούν στο οικόπεδο, χωρίς να παραβούν τους νόμους, έπρεπε οπότε να επιστρατευτεί η φαντασία του αρχιτέκτονα. «Κόλλησαν» λοιπόν τα εναπομείναντα 13 διαμερίσματα στη βορινή πρόσοψη του κύριου κτίσματος και έφτιαξαν ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα συγκροτήματα κατοικιών στον κόσμο. Οι μικρές σουίτες μοιάζουν με συρταριέρα (με κάποια από τα συρτάρια να μένουν ανοιχτά!), σε έναν από τους πλέον ευφάνταστους -και λειτουργικούς- αρχιτεκτονικούς σχεδιασμούς. Και παρά το γεγονός ότι το κτίσμα αψηφά τη βαρύτητα και πήρε τρία χρόνια για να κατασκευαστεί (1994-1997), αποπερατώθηκε με ευκολία και ιδιαίτερα χαμηλό κόστος…
Σκαρφαλωμένα στις κορφές των βράχων, μια συστάδα από μεσαιωνικά μοναστήρια δεσπόζουν στα Μετέωρα. Μέχρι και 100 χρόνια πριν, ο μόνος τρόπος για να φτάσει κάποιος στις δυσπρόσιτες μονές ήταν με καλάθι ή μέσω ανεμόσκαλας (ή, όπως ο θρύλος το θέλει, οι μοναχοί προσέγγιζαν τις μονές από τις πλάτες ενός αετού!). Τα ερμητικά μοναστήρια χτίστηκαν πέτρα την πέτρα στις κορφές των απόκρημνων βράχων ως τρόπος προστασίας από τις ληστρικές επιδρομές. Από τα 24 μοναστήρια, μόνο 6 είναι σήμερα ενεργά, ενώ πλέον οι μοναχοί δεν χρειάζονται καλάθια και ανεμόσκαλες, ανεβαίνουν απλώς τα σκαλοπάτια…
Οι παλιές πύλες της ισπανικής πρωτεύουσας, οι Puerta de Alcalá και Puerta de Toledo, χτίστηκαν στα τέλη του 18ου-αρχές 19ου αιώνα για να σηματοδοτήσουν τα ανατολικά και δυτικά αντίστοιχα σύνορα της πόλης. Η σύγχρονη «ξαδέρφη» τους ωστόσο κατασκευάστηκε το 1996 για να αντικατοπτρίσει την εξέλιξη της πόλης σε μια μοντέρνα μητρόπολη. Η «Πύλη της Ευρώπης», σε αντίθεση με τις γρανιτένιες προκατόχους της, λειτουργεί ως χώρος εταιρικών γραφείων. Οι δύο κεκλιμένοι πύργοι των 26 ορόφων από χάλυβα και γυαλί «υπαινίσσονται» το σχήμα της αψίδας και γέρνουν κατά 15 ολόκληρες μοίρες. Και ήταν πράγματι το πρώτο κτίριο γραφείων του κόσμου που έγερνε!
Στα βάθη της Ρωσίας, το μικρό αρκτικό λιμάνι Archangel είναι το σπίτι των ψαράδων της περιοχής, των ξυλοκόπων και του Nikolai Petrovich Sutyagin, ρώσου επιχειρηματία με ύποπτο παρελθόν. Ο Sutyagin, ο πλουσιότερος άλλοτε πολίτης της Archangel, ξεκίνησε να κατασκευάζει το ιδιόρρυθμο αυτό σπίτι το 1992 και το κράτησε για 15 χρόνια στην κατοχή του. Χρόνο με τον χρόνο το οικοδόμημα ψήλωνε και τελικά, όταν ολοκληρώθηκε ο φαντασμαγορικός αυτός σωρός από ξύλα, μετρούσε ήδη 13 ορόφους. Ήταν αναμφίβολα από τις ψηλότερες ξύλινες κατασκευές του κόσμου και διέθετε κάποτε λουτρά που εκτείνονταν σε 5 ορόφους. Ο Sutyagin θα καταδικαζόταν εντέλει και θα περνούσε 4 χρόνια στη φυλακή, ενώ το 2008 οι Αρχές της πόλης, θεωρώντας ότι το ξύλινο οικοδόμημα αποτελούσε κίνδυνο για πυρκαγιά που θα μπορούσε να απειλήσει όλη τη γειτονιά, αποφάσισαν να το γκρεμίσουν. Έτσι και έγινε την επόμενη χρονιά…
Ολοκληρώθηκε το 1971 και δέσποζε πάνω από την κακόφημη συνοικία της πόλης St. Pauli για πάνω από 3 δεκαετίες. Το μοντέρνο οικοδόμημα, που στέγαζε τη ζυθοποιία Astra Βeer, έγινε μονομιάς το σύμβολο της πόλης, μέχρι να μετακομίσει τελικά η ζυθοποιία σε άλλη έδρα και να περιπέσει ο πύργος σε αχρηστία. Το οικοδόμημα που αψηφούσε τη βαρύτητα γκρεμίστηκε τελικά το 2005 και στη θέση του χτίστηκε ένας άλλος πύργος, που παρά το γεγονός ότι κράτησε το ιστορικό όνομα Astra Tower, δεν μοιάζει σε τίποτα με τον πολυθρύλητο προκάτοχό του…
Το Takasugi-an του ιάπωνα αρχιτέκτονα Terunobu Fujimori είναι ένα παραδοσιακό κτίριο που φιλοξενεί την ιεροτελεστία του τσαγιού, με τον σχεδιασμό του να ενσταλάζει την απλότητα και την ηρεμία. Το Takasugi-an, που μεταφράζεται σε κάτι σαν «το σπίτι του τσαγιού που είναι πολύ ψηλά» είναι ουσιαστικά ένα δωμάτιο σκαρφαλωμένο στην κορυφή ενός δέντρου. Δύο κορμοί κρατάνε στη θέση του το εκπληκτικό δεντρόσπιτο, που προσφέρει τσάι και… διαλογισμό.
Σκαρφαλωμένο στον καταπράσινο βράχο στους πρόποδες των Άλπεων, το Κάστρο του Λιχτενστάιν χτίστηκε από το 1840-’42 από τον κόμη Wilhelm του Württemberg, ανεξάρτητο τότε βασίλειο στα νότια της σημερινής Γερμανίας. Η έμπνευση του Wilhelm προήλθε από τη δημοφιλή νουβέλα της εποχής «Lichtenstein», με ιππότες και ρομαντισμό και Μεσαίωνα. Η νεο-γοτθική ακρόπολη, απόρθητη στην εποχή της, λειτουργεί σήμερα ως δημοφιλές μέρος για τέλεση γάμων…
Το Xuan Kong Si, ή «Κρεμαστός Ναός», δεν είναι τόσο ότι κρέμεται όσο ότι είναι προσαρμοσμένο στην τραχιά επιφάνεια του βουνού Hengshan! Το λατρευτικό συγκρότημα, αποτελούμενο από μια συστάδα από παγόδες, στέκεται στη θέση του σαν από θαύμα: ξύλινοι δοκοί έχουν προσαρμοστεί σε τρύπες που έχουν ανοιχτεί πάνω στην πέτρα. Κείται σε ύψος 75 μέτρων από το έδαφος και με κάποιον μαγικό τρόπο παραμένει στη θέση του για περισσότερο από 1.400 χρόνια. Αρχιτέκτονες και μηχανικοί από τα πέρατα του κόσμου επισκέπτονται μάλιστα κάθε χρόνο τον ναό για να θαυμάσουν την κατασκευαστική του δεινότητα…
www.newsbeast.gr
Ο απαστράπτων ουρανοξύστης Capital Gate στο Αμπού Ντάμπι γέρνει. Και μάλιστα γέρνει πολύ! Απομένεις να θαυμάζεις την κατασκευαστική του δεινότητα, που μοιάζει να αψηφά κάθε φυσικό νόμο.
Το νέο σύμβολο του Αμπού Ντάμπι δεν είναι ωστόσο το μόνο αρχιτεκτόνημα που κόβει την ανάσα. Υπάρχουν στον κόσμο ανθρώπινες κατασκευές που σε αφήνουν να απορείς για το πώς στέκονται όρθιες!
Ας πάμε μια βόλτα λοιπόν στον πλανήτη για να δούμε οικοδομήματα που ζουν στα άκρα. Κυριολεκτικά…
Μπορεί η περίφημη κλίση του Πύργου της Πίζας να πρόκειται για ατύχημα, στην περίπτωση του ουρανοξύστη του Αμπού Ντάμπι πάντως δεν είναι. Ο ουρανοξύστης εξαφάνισε από τον χάρτη το «ξαδερφάκι» του από την Τοσκάνη με πάσα επισημότητα: κατέχει και επισήμως το ρεκόρ Guinness για τη μεγαλύτερη κλίση σε κτίριο που έφτιαξε ποτέ άνθρωπος. Ο πύργος των 35 ορόφων αψηφά τη βαρύτητα και γέρνει κατά 18 ολόκληρες μοίρες, πέντε φορές περισσότερο από την ιταλική του έμπνευση. Το Capital Gate έβαλε μεμιάς το Αμπού Ντάμπι στον παγκόσμιο αρχιτεκτονικό χάρτη, καθώς το κατασκευαστικό του επίτευγμα είναι κολοσσιαίο: πάνω από 15.000 κυβικά μέτρα τσιμέντου, ενισχυμένα με 10.000 τόνους χάλυβα, χρειάστηκαν για να στηριχθεί η κατασκευή που είναι σχεδιασμένη να καταστρατηγεί κάθε έννοια συμμετρίας…
Ο Πύργος της Πίζας έπρεπε κανονικά να στέκεται ευθυτενής και κατακόρυφος, ένα μνημείο στην εμπορική μεγαλοπρέπεια της πόλης κατά τον 12ο αιώνα. Χτισμένος ωστόσο πάνω σε μαλακό πηλό, ο πύργος άρχισε να γέρνει λίγα μόλις χρόνια από την έναρξη της κατασκευής του. Κατά την ολοκλήρωσή του το 1350, ο πύργος είχε ήδη κλίση κατά 1,37 μέτρα, ενώ όσο ο χρόνος περνούσε η κλίση του 16.000 τόνων πύργου έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Το 1990, ο Πύργος της Πίζας έφτασε να γέρνει κατά 3,96 μέτρα εκτός κέντρου, γεγονός που απαιτούσε δραστικά μέτρα για να αποτραπεί το γκρέμισμά του: πάνω από 909 τόνοι οχυρωματικών έργων χρειάστηκαν για να τον κρατήσουν στην κεκλιμένη του θέση!
Όταν η ένωση Het Oosten Housing Association του Άμστερνταμ παρήγγειλε 100 κοιτώνες για τους ηλικιωμένους της πόλης, η ολλανδική αρχιτεκτονική φίρμα MVRDV βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Μόνο 87 διαμερίσματα μπορούσαν να χτιστούν στο οικόπεδο, χωρίς να παραβούν τους νόμους, έπρεπε οπότε να επιστρατευτεί η φαντασία του αρχιτέκτονα. «Κόλλησαν» λοιπόν τα εναπομείναντα 13 διαμερίσματα στη βορινή πρόσοψη του κύριου κτίσματος και έφτιαξαν ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα συγκροτήματα κατοικιών στον κόσμο. Οι μικρές σουίτες μοιάζουν με συρταριέρα (με κάποια από τα συρτάρια να μένουν ανοιχτά!), σε έναν από τους πλέον ευφάνταστους -και λειτουργικούς- αρχιτεκτονικούς σχεδιασμούς. Και παρά το γεγονός ότι το κτίσμα αψηφά τη βαρύτητα και πήρε τρία χρόνια για να κατασκευαστεί (1994-1997), αποπερατώθηκε με ευκολία και ιδιαίτερα χαμηλό κόστος…
Σκαρφαλωμένα στις κορφές των βράχων, μια συστάδα από μεσαιωνικά μοναστήρια δεσπόζουν στα Μετέωρα. Μέχρι και 100 χρόνια πριν, ο μόνος τρόπος για να φτάσει κάποιος στις δυσπρόσιτες μονές ήταν με καλάθι ή μέσω ανεμόσκαλας (ή, όπως ο θρύλος το θέλει, οι μοναχοί προσέγγιζαν τις μονές από τις πλάτες ενός αετού!). Τα ερμητικά μοναστήρια χτίστηκαν πέτρα την πέτρα στις κορφές των απόκρημνων βράχων ως τρόπος προστασίας από τις ληστρικές επιδρομές. Από τα 24 μοναστήρια, μόνο 6 είναι σήμερα ενεργά, ενώ πλέον οι μοναχοί δεν χρειάζονται καλάθια και ανεμόσκαλες, ανεβαίνουν απλώς τα σκαλοπάτια…
Οι παλιές πύλες της ισπανικής πρωτεύουσας, οι Puerta de Alcalá και Puerta de Toledo, χτίστηκαν στα τέλη του 18ου-αρχές 19ου αιώνα για να σηματοδοτήσουν τα ανατολικά και δυτικά αντίστοιχα σύνορα της πόλης. Η σύγχρονη «ξαδέρφη» τους ωστόσο κατασκευάστηκε το 1996 για να αντικατοπτρίσει την εξέλιξη της πόλης σε μια μοντέρνα μητρόπολη. Η «Πύλη της Ευρώπης», σε αντίθεση με τις γρανιτένιες προκατόχους της, λειτουργεί ως χώρος εταιρικών γραφείων. Οι δύο κεκλιμένοι πύργοι των 26 ορόφων από χάλυβα και γυαλί «υπαινίσσονται» το σχήμα της αψίδας και γέρνουν κατά 15 ολόκληρες μοίρες. Και ήταν πράγματι το πρώτο κτίριο γραφείων του κόσμου που έγερνε!
Στα βάθη της Ρωσίας, το μικρό αρκτικό λιμάνι Archangel είναι το σπίτι των ψαράδων της περιοχής, των ξυλοκόπων και του Nikolai Petrovich Sutyagin, ρώσου επιχειρηματία με ύποπτο παρελθόν. Ο Sutyagin, ο πλουσιότερος άλλοτε πολίτης της Archangel, ξεκίνησε να κατασκευάζει το ιδιόρρυθμο αυτό σπίτι το 1992 και το κράτησε για 15 χρόνια στην κατοχή του. Χρόνο με τον χρόνο το οικοδόμημα ψήλωνε και τελικά, όταν ολοκληρώθηκε ο φαντασμαγορικός αυτός σωρός από ξύλα, μετρούσε ήδη 13 ορόφους. Ήταν αναμφίβολα από τις ψηλότερες ξύλινες κατασκευές του κόσμου και διέθετε κάποτε λουτρά που εκτείνονταν σε 5 ορόφους. Ο Sutyagin θα καταδικαζόταν εντέλει και θα περνούσε 4 χρόνια στη φυλακή, ενώ το 2008 οι Αρχές της πόλης, θεωρώντας ότι το ξύλινο οικοδόμημα αποτελούσε κίνδυνο για πυρκαγιά που θα μπορούσε να απειλήσει όλη τη γειτονιά, αποφάσισαν να το γκρεμίσουν. Έτσι και έγινε την επόμενη χρονιά…
Ολοκληρώθηκε το 1971 και δέσποζε πάνω από την κακόφημη συνοικία της πόλης St. Pauli για πάνω από 3 δεκαετίες. Το μοντέρνο οικοδόμημα, που στέγαζε τη ζυθοποιία Astra Βeer, έγινε μονομιάς το σύμβολο της πόλης, μέχρι να μετακομίσει τελικά η ζυθοποιία σε άλλη έδρα και να περιπέσει ο πύργος σε αχρηστία. Το οικοδόμημα που αψηφούσε τη βαρύτητα γκρεμίστηκε τελικά το 2005 και στη θέση του χτίστηκε ένας άλλος πύργος, που παρά το γεγονός ότι κράτησε το ιστορικό όνομα Astra Tower, δεν μοιάζει σε τίποτα με τον πολυθρύλητο προκάτοχό του…
Το Takasugi-an του ιάπωνα αρχιτέκτονα Terunobu Fujimori είναι ένα παραδοσιακό κτίριο που φιλοξενεί την ιεροτελεστία του τσαγιού, με τον σχεδιασμό του να ενσταλάζει την απλότητα και την ηρεμία. Το Takasugi-an, που μεταφράζεται σε κάτι σαν «το σπίτι του τσαγιού που είναι πολύ ψηλά» είναι ουσιαστικά ένα δωμάτιο σκαρφαλωμένο στην κορυφή ενός δέντρου. Δύο κορμοί κρατάνε στη θέση του το εκπληκτικό δεντρόσπιτο, που προσφέρει τσάι και… διαλογισμό.
Σκαρφαλωμένο στον καταπράσινο βράχο στους πρόποδες των Άλπεων, το Κάστρο του Λιχτενστάιν χτίστηκε από το 1840-’42 από τον κόμη Wilhelm του Württemberg, ανεξάρτητο τότε βασίλειο στα νότια της σημερινής Γερμανίας. Η έμπνευση του Wilhelm προήλθε από τη δημοφιλή νουβέλα της εποχής «Lichtenstein», με ιππότες και ρομαντισμό και Μεσαίωνα. Η νεο-γοτθική ακρόπολη, απόρθητη στην εποχή της, λειτουργεί σήμερα ως δημοφιλές μέρος για τέλεση γάμων…
Το Xuan Kong Si, ή «Κρεμαστός Ναός», δεν είναι τόσο ότι κρέμεται όσο ότι είναι προσαρμοσμένο στην τραχιά επιφάνεια του βουνού Hengshan! Το λατρευτικό συγκρότημα, αποτελούμενο από μια συστάδα από παγόδες, στέκεται στη θέση του σαν από θαύμα: ξύλινοι δοκοί έχουν προσαρμοστεί σε τρύπες που έχουν ανοιχτεί πάνω στην πέτρα. Κείται σε ύψος 75 μέτρων από το έδαφος και με κάποιον μαγικό τρόπο παραμένει στη θέση του για περισσότερο από 1.400 χρόνια. Αρχιτέκτονες και μηχανικοί από τα πέρατα του κόσμου επισκέπτονται μάλιστα κάθε χρόνο τον ναό για να θαυμάσουν την κατασκευαστική του δεινότητα…
www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου