Του εκπαιδευτικού Λευτέρη
Γείτονα, ιδιοκτήτη των ''Εκπαιδευτηρίων Γείτονα''
Το θέμα, το οποίο κρίνω σκόπιμο να προβάλω σήμερα, είναι «η αποκάλυψις» ή «η φανέρωσις» ενός εφήβου της Πολίτσιανης που έχει αποφασίσει να παραμείνει ακρίτας και να φυλάξει Θερμοπύλες, «ποτέ από το χρέος μη κινών.». Κι αλήθεια γιατί να θέλει να φύγει αφού όλη η γραμμή του μέσα Πωγωνίου, είναι μια γραμμή ευεργετισμού και δημιουργίας, ένα όριο έμπνευσης και πίστης στον άνθρωπο.
Η Πολίτσιανη στις 13-08-2014 είχε φορέσει τα καλά της και οι νέοι στην πλατεία του χωριού μέσα σ' ένα μοναδικό σκηνικό παραδοσιακών σπιτιών και αρμονικής σύζευξης σκιάς και φωτός περίμεναν τους καλεσμένους τους δίπλα στους πρεσβύτερους. Τα μικρότερα παιδιά έπαιζαν, άκουγαν και μας έστελναν χαμόγελα φιλίας. Φωνές μελωδικές πλημμύριζαν το χωριό κι από παντού κατηφόριζαν άνθρωποι ντυμένοι στα καλά τους. Ανάμεσα στους ενήλικες που μας υποδέχτηκαν ήταν ο αντιπρόεδρος του Αλβανικού Κοινοβουλίου κ. Βαγγέλης Ντούλε και ο έπαρχος Πωγωνίου της Β. Ηπείρου Θανάσης Κύρου.
Δίπλα στους πρεσβύτερους που μας υποδέχτηκαν ήταν και μια μικρή και εύοσμη ανθοδέσμη εφήβων. Αυτή με τράβηξε σαν μαγνήτης γιατί σκέφτηκα ότι αποτελεί το σημείο αναφοράς του μέλλοντος της Πολίτσιανης. Αφού τους χαιρέτησα ρώτησα: Ποιοι από σας είστε μόνιμοι κάτοικοι της Πολίτσιανης; Ένας εικοσάχρονος χαμογέλασε ευγενικά και απάντησε:
- Εγώ.
- Σπουδάζεις κάπου;
- Ναι, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Αργυροκάστρου.
- Και τι σκέφτεσαι να κάνεις, όταν αποφοιτήσεις;
- Θα γυρίσω στην Πολίτσιανη και θ' ασχοληθώ με τη γη και το ξυλουργείο του πατέρα μου. Θέλω να ζήσω εδώ. Αγαπώ τον τόπο μου και νοιώθω ότι μπορεί να με κάνει ευτυχισμένο.
Μόνο που δεν γονάτισα να προσκυνήσω στην αποφασιστικότητά του, τη λεβεντιά του και το σεβασμό του στο γενέθλιο τόπο του.
Όταν στο Πνευματικό κέντρο του χωριού μίλησα για την αλληλεγγύη αναφέρθηκα στο διάλογο που είχα με τον Δημήτρη Κύρου. Εξέφρασα το θαυμασμό μου, τον ενθουσιασμό μου και την ευγνωμοσύνη μου στον έφηβο της Πολίτσιανης.
Όταν ολοκληρώθηκε το Πρόγραμμα και ανταλλάξαμε τις ευχαριστίες μας για τη μεγάλη τιμή που μου έκαναν να μας ακούσουν, ο Έπαρχος της επαρχίας Πωγωνίου Β. Ηπείρου μου είπε φανερά συγκινημένος:
- Ο Δημήτρης είναι υιός μου. Αυτός θα σας γυρίσει τώρα στους Δρυμάδες.
Έτσι είχα την ευκαιρία μαζί με τον Αντώνη Φούσα και το Δήμαρχο Πωγωνίου Κώστα Καψάλη για μια ολόκληρη ώρα να συνομιλήσω με το Δημήτρη Κύρου. Μου δόθηκε η δυνατότητα να τον ψαύσω. Να ψαύσω όχι μόνο την ψυχή του, αλλά και το χώμα της γης που τον γέννησε και τον μεγάλωσε. Από τις απαντήσεις του Δημήτρη στις ερωτήσεις μας, φάνηκε καθαρά ότι οι σκέψεις και τα οράματά του θεμελιώνουν την ηθική του χρέους και της αφοσίωσης στην πατρίδα. Οι στοχασμοί του Πολιτσιανιώτη εφήβου δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ν' ανακαλύψει κάποιος τι μπορεί να του προσφέρει η γη στην οποία είχε την τύχη να γεννηθεί.
Ο Δημήτρης Κύρου, με οδηγό τα σημεία που οργανώνουν μια δημιουργική προοπτική, όπως γεωμορφολογία, κλίμα, χλωρίδα, πανίδα, αρχιτεκτονική παράδοση, ιστορία, πολιτισμός, πολυφωνικό τραγούδι που αντανακλά τον υψηλό δείκτη συλλογικότητας και ευεργετισμός που απηχεί τη βαθιά πίστη στον άνθρωπο, πορεύεται σήμερα με στοχασμό και όνειρο και διαβάζει τα μηνύματα που είναι γραμμένα στη νοτιοδυτική πλευρά της Νεμέρτσικας και στη βορειοδυτική του Πλατυβουνίου. Ο Δημήτρης Κύρου δεν ζει σ' έναν νεκρό πολιτισμό, ούτε ξεφυλλίζει τον κόσμο μέσα από ένα άλμπουμ. Δραστηριοποιείται με γνώμονα τον Ελληνικό τρόπο ζωής, όπως αυτός διαμορφώθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια και συνεχίζει να πορεύεται μέχρι σήμερα: «Αρχά Ελλάδος από Ωρυκίας. Ήπειρος αρχέγονος Ελλάς».
Δραστηριοποιείται με γνώμονα την ειρηνική συνύπαρξη Ελλήνων και Αλβανών και προσδοκά μια αμοιβαιότητα η οποία θα αναδείξει όχι μόνο τη φιλότητα μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών, αλλά και το σεβασμό στη διαφορετικότητα.
Σε όλο το τοπίο ήταν διάχυτη μια πολύσημη σιωπή. Κι αυτή η πολύσημη σιωπή ήταν πηγή έμπνευσης και δεξαμενή στοχασμού. Ήταν μια διαβεβαίωση ότι ο τόπος με τους κατάλληλους ανθρώπους, τους ανθρώπους που πιστεύουν σ' αυτόν και τον λατρεύουν θα ξαναβρεί την ανάσα του, θα αναστηθεί και θ' αρχίσει πάλι να ξαναχτίζεται, να τρέφει και να κρατά τον κόσμο του στην ποδιά του.
Του Κύρου η «ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ» σηματοδοτεί τη θεμελίωση και την οικοδόμηση ανθρώπων που μπορούν να σμιλέψουν πάνω στους ακατέργαστους όγκους της Ηπειρωτικής Πέτρας τη μορφή της ειρηνικής συνύπαρξης και δημιουργικής απεικόνισης ενός τρόπου ζωής όπου θα μεγαλουργούν Έλληνες και Αλβανοί μουσουλμάνοι, καθολικοί και Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Και καταλήγω στο συμπέρασμα αυτό, διότι όταν ο Δημήτρης Κύρος ερωτήθηκε για το μίσος και το ρατσισμό στη Β. Ήπειρο και την Αλβανία γενικά, απάντησε: Εγώ προσωπικά και πολλοί φίλοι μου Έλληνες και Αλβανοί πιστεύουμε ότι έχουμε τη πνευματική συγκρότηση και το μεγαλείο της ψυχής να συνεργαστούμε και να οδηγήσουμε τη χώρα μας στην οικονομική ανάπτυξη και στην κοινωνική ευημερία. Αγαπάμε και σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Μπορούμε να ζήσουμε μαζί και να μεγαλουργήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου