Αγναντεύοντας από τον Κοκκινόλακο την κοιλάδα του Αχελώου. Η απεραντοσύνη της φύσης!!!!

 

ΤΟΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΖΕΙΣ ΤΟΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ 

Αφορμή για το αφιέρωμα αυτό  οι καταπληκτικές φωτογραφίες απο τον Κοκκινόλακο της Κυριακούλας Σ.  Κακάβα, αρχειακό υλικό και το βίντεο του συμπατριώτη μας  Δημήτρη Σταμούλη΄΄ΣΤΗ ΣΚΕΠΗ του ΑΧΕΛΩΟΥ

         Τοπία όμορφα-βουνά πελώρια. Μάγεμα φύσης κι΄όνειρο! Θέα απέραντη από τον Κοκκινόλακο και τα Κανάλια πάνω από τις Πηγές Αρτας.Ομορφος τόπος μοναδικός. Όποιος δεν το ζήσει και τον περπατήσει δεν μπορεί να το καταλάβει. Εκεί αμολάς σαΐτα το μυαλό σου και αλαργεύει ο νους .Χάνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα . Πού να πρωτοκοιτάξεις .Δεν το χορταίνεις. Σκέπη της Κοιλάδας του Αχελώου τα βουνά μας με μια πρωτόγνωρη άγρια φυσική ομορφιά απείρου κάλλους που φτάνει μέχρι εκεί που βλέπεις και μέχρι εκεί που δεν βλέπεις. Τυχερή η Κυριακούλα η χωριανή μας, που τα σεργιάνισε και μας τα χάρισε.

      Μπροστά σου απλώνεται το στολίδι μας το χωριό μας με τους οκτώ συνοικισμούς του. Απέραντο μέσα στην μεγαλοσύνη του τοπίου από τη Χαρακούλα και τη Γκούρα του Σέλτσου μέχρι τα Μηλιανά και την Ελάτη που συνορεύουμε.. Με την ματιά σου το αγκαλιάζεις όλο. Στα πόδια του χωριού μας κυλάει ο Θεοπόταμος Αχελώος καθώς τραβάει για το Βάλτο και το Αγρίνιο ,για να φτάσει στο Ιόνιο . Έχει πολύ ακόμη δρόμο αλλά και αυτόν τον κόβουν τα φράγματα. Άλλα σαπίζουν και άλλα ετοιμάζονται…. Πόσα άλλα θα χωρέσει αυτός ο ποταμός .Λίμνη θα λέγεται πλέον. Όχι ποταμός….. Στα ψηλώματα,στις κορυφές του Γάβρογου δειλά –δειλά φύτρωσαν τα ανεμόπτερα….. σαν κεριά. Ανάπτυξη και περιβάλλον σε αέναη σύγκρουση.Απέναντι η Καρδίτσα με τα χωριά της Αργιθέας γαντζωμένα στις βουνοπλαγιές. Δεξιά τα χωριά της Τετραφυλίας Δημοτική Ενότητα του δήμου Γ.Καραισκάκη.Τα χωριά της Κοιλάδας. Μεσόπυργος Μεγαλόχαρη Αστροχώρι και πάνω τους τον ίσκιο του Γάβρογου. Ποιο δεξιά Η Ελάτη με την Καστανιά και η Μεσούντα που δεν φαίνεται. .Ποιο μακριά τα φημισμένα Άγραφα και η Ευρυτανία. Πίσω τα Τζουμερκοχώρια με τα περήφανα βουνά τους. Μπροστά ο Βάλτος δεξιά η Αρτα και ποιο μακριά ο Αμβρακικός η Πρέβεζα και το Ξηροβούνι . Όλα τα αγναντεύεις από εκεί……

           Και πάνω από όλα πέρα μακριά τα όρη του Σουλίου και το Ζάλογγο. Ηρωικά μέρη που έδεσαν Ηρωικά με τον τόπο μας.Από εκεί οι Σουλιώτες του Σέλτσο το 1804 αγνάντευαν το τουρκεμένο Σούλι και μάτωνε η καρδιά τους. Εκεί άφησαν και το τελευταίο αίμα τους σπόρο για τη λευτεριά της Πατρίδας στο Σέλτσο . 

          Όσο και να αγναντεύεις δεν χορταίνεις. Τα δροσερό αεράκι του Πίνδου του Κρυστάλη πότε σε χαϊδεύει και πότε ριπίζει δυνατά τόσο που πονάει. Καλότυχοι οι τσοπαναραίοι μας οι λιγοστοί πλέον που βαδίζουν ακόμη τις στράτες του Κοκκινόλακου και του Νιγκοζιού. Διάλεξαν τον τόπο της μοίρας τους και ρίζωσαν εκει όπως και οι πρόγονοί τους. Εκεί καρφωμένοι με χίλια δυο προβλήματα με δυσκολίες επιβίωσης δεν εγκαταλείπουν .Λιγοστοί και οι νεώτεροι τους αλλά ψυχωμένοι και αυτοί σαν τα βράχια τους.Υποτυπώδη ακόμη τα μέσα και οι υποδομές δεκαετιας του ΄80 θέλουν βοήθεια να σταθούν. Κρατούν όμως καλά τις στράτες των νομάδων ποιμένων της Πίνδου. Στις κοφτερές πέτρες τους ακονίζουν το πείσμα τους και την αντοχή τους. .

     Αιώνες ακατάλυτης παρουσίας στη γη των Αθαμάνων κοιτίδας των Ελλήνων Αύτη δ' εστίν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον... Ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί, νυν δ' Έλληνες.»  κατά τον Αριστοτέλη …...Της Αρχαίας Τετραφυλίας και της Αργιθέας της πρωτεύουσας του Κοινού των Αθαμάνων που πάνω από τέσσερις χιλιάδες χρόνια ιστορία την κουβαλούν μαζί τους αυτά τα μέρη. 

          Αρχαίο χάραγμα ο δρόμος ΗΠΕΙΡΟΥ-ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ . Ένωνε την Αμβρακία με τον Θεσσαλικό κάμπο.Μοναδικό πέρασμα αιώνων. Τόπος ένδοξος. Λημέρι των κλεφταρματωλών του ΄21 -Φωλιά της Εθνικής Αντίστασης του 42-44. Αυτος ο τόπος άνδρωσε τους ήρωες των επαναστατικών κινημάτων του Ραδοβιζίου το 1854 , της Μικράς Ασίας, των Βαλκανικών πολέμων του Επους του ΄40. Μάρτυρές της αυτά τα άγονα χώματα ,αυτές οι αγέραστες άσπρες πέτρες. Αυτά τα καθάρια νερά. Πράγματι τόπος ένδοξος .

        Ως πότε όμως και αυτοί θα κρατήσουν…. Οι στράτες έκλεισαν και τα διάσελα ρημάξανε. Μάταια περιμένουν καινούργιους μπιστικούς και κοπάδια. Να ξανακουστούν κουδούνια στα ρουμάνια. Τυχεροί μόνο οι ορειβάτες που ξέρουν να διαλέγουν τόπο να περπατήσουν και να ανοίξουν τις παλιές χαμένες στράτες.Φτάνοντας στο Άγιο Μοναστηρι,το Σέλτσο. να ανάψουν ένα κερί για τους Σουλιώτες που χάθηκαν εκεί.

Πόσα μπορείς να πείς αγναντεύοντας…….

Ταξιδεψτε σ΄αυτούς του τόπους και δε θα χάσετε.

 

                                       ΧΡΗΣΤΟΣ Β.ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ

             ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

Το παρακάτω βίντεο΄΄ΣΤΗ ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ΄΄ ένας ύμνος στην Κοιλάδα του Αχελώου του δικού μας Πηγιώτη  σκηνοθέτη Δημήτρη Σταμούλη

 Αξίζει να το ξαναδείτε.