Μας
είπε ένας παππούς από ορεινό χωριό της
Θεσπρωτίας πριν μερικές ημέρες: "Αναπολώ
το ψωμί, που έφτιαχνε η συχωρεμένη η
γυναίκα μου. Τι νοστιμιά ήταν αυτή...".
Συνήθως
το φούρνισμα, ή σε πλινθόκτιστο εξωτερικό
φούρνο, ή στο τζάκι, γινόταν μια φορά
την εβδομάδα.
Από το βράδυ της προηγούμενης ημέρας η νοικοκυρά έπιανε το προζύμι.
Ένα κομμάτι ζυμάρι, που είχε φυλαγμένο από το ψωμί της προηγούμενης εβδομάδας, το δούλευε με νερό και αλεύρι, έτσι που να γίνει πηκτός χυλός και τον άφηνε κουκουλωμένο με μάλλινη κουβέρτα όλη τη νύχτα.
Μ’ αυτή τη μαγιά, την άλλη μέρα ζύμωνε το ψωμί, το κουκούλωνε και πάλι με την κουβέρτα και το άφηνε να ανεβεί.
Ύστερα κράταγε πάλι ένα κομμάτι ζυμάρι (προζύμι), για να κάνει το ψωμί της επόμενης εβδομάδας.
Με το υπόλοιπο έπλαθε 4-5 καρβέλια στην ξύλινη σκαφίδα, τα οποία τα έβαζε σ' ένα μεγάλο ταψί ή γέμιζε ένα ταψί ολόκληρο με ζύμη (και μετά το ψήσιμο τεμάχιζε το ψωμί) και το σκέπαζε με την κουβέρτα , για να μην κρυώσει η ζύμη και για να φουσκώσει γρήγορα.
Όταν φούσκωνε το ψωμί, έβαζε το ταψί στη φωτιά.
Από το βράδυ της προηγούμενης ημέρας η νοικοκυρά έπιανε το προζύμι.
Ένα κομμάτι ζυμάρι, που είχε φυλαγμένο από το ψωμί της προηγούμενης εβδομάδας, το δούλευε με νερό και αλεύρι, έτσι που να γίνει πηκτός χυλός και τον άφηνε κουκουλωμένο με μάλλινη κουβέρτα όλη τη νύχτα.
Μ’ αυτή τη μαγιά, την άλλη μέρα ζύμωνε το ψωμί, το κουκούλωνε και πάλι με την κουβέρτα και το άφηνε να ανεβεί.
Ύστερα κράταγε πάλι ένα κομμάτι ζυμάρι (προζύμι), για να κάνει το ψωμί της επόμενης εβδομάδας.
Με το υπόλοιπο έπλαθε 4-5 καρβέλια στην ξύλινη σκαφίδα, τα οποία τα έβαζε σ' ένα μεγάλο ταψί ή γέμιζε ένα ταψί ολόκληρο με ζύμη (και μετά το ψήσιμο τεμάχιζε το ψωμί) και το σκέπαζε με την κουβέρτα , για να μην κρυώσει η ζύμη και για να φουσκώσει γρήγορα.
Όταν φούσκωνε το ψωμί, έβαζε το ταψί στη φωτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου