'Ελαφος (Δραγοβέτσι) Λάκκας Σουλίου. Δείτε τα video

Δείτε τα video

Έλαφος Λάκκας Σουλίου

Την τ.κ Ελάφου αποτελούν η πρώην κοινότητα Ελάφου και ο συνοικισμός Βάρδας. Η Ελαφος είναι χτισμένη σε μια πτυχή του λόφου «Καλός». Ο οικισμός είναι χτισμένος αμφιθεατρικά πάνω από την πλατεία του χωριού όπου βρίσκετε ο Ιερός Ναός Γεννήσεως της Θεοτόκου, το Δημοτικό σχολείο , το γραφείο και το Αναψυκτήριο του συλλόγου. Στο κέντρο του οικισμού βρίσκετε ο Βυζαντινός Ναός του Άγιου Νικολάου που χρονολογείται από το 1600. Είναι τοιχογραφημένος με σπάνιες τοιχογραφίες και διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση χάρης στην προσφορά των χωριανών. Στην άκρη του οικισμού και στον δρόμο προς την Άδροση είναι χτισμένο το εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου Κούτρου, που γιορτάζει στις 20 Μαΐου. Ο Ναός αυτός ήταν ο κεντρικός Ναός του Κούτρου, του χωριού που θάφτηκε στο παρελθόν μετά από κατολίσθηση.
Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού δεν ξεπερνούν τους σαράντα και είναι στην πλειοψηφία τους άνω των 50 ετών.

 Ο κεντρικός Ναός της Γεννήσεως της Θεοτόκου γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Η εκκλησιαστική επιτροπή και ο Σύλλογος διοργανώνουν ημερήσιο πανηγύρι.

Στο χωριό εχει την έδρα του ο πολιτιστικός σύλλογος ο οποίος παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα σε πολιτιστικά και άλλα θέματα. Κεντρική εκδήλωση του Συλλόγου είναι το γλέντι το πρώτο Σάββατο του Αυγούστου

Η ονομασία Ελαφος δόθηκε μετά την απελευθέρωση το1913 σε αντικατάσταση του σλαβικού ονόματος Δραγοβέτσι.

Ο ΜΥΘΟΣ λέει πως στο πανηγύρι του χωριού γινόταν θυσία ελαφιού το οποίο ερχόταν μόνο του. Προφανώς πρόκειται για γεγονός που έχει τη ρίζα του στους προχριστιανικούς χρόνους. Κατά τις ανασκαφές για την ανέγερση του σχολείου βρέθηκαν οστά από ελάφια.

Η Ελαφος κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους, αυτό μαρτυρά η εύρεση λίθινων εργαλείων (πέλεκυς)κλπ. κατά την ανασκαφή για την ανέγερση του σχολείου τα οποία εκτυθωνται στο Αρχαιολογικό μουσείο Ιωαννίνων.   

Ο συνοικισμός Βάρδας ανήκει στην κοινότητα Ελάφου από τη δεκαετία του 90 μετά από επιθυμία των κατοίκων της. Μέχρι τότε άνηκε στην κοινότητα Λίππας. Πιθανολογείτε ότι το όνομα το πήρε από κάποιον Βάρδα ο οποίος ήταν και ο γαιοκτήμονας. 

Σήμερα κατοικείται από περίπου 15 κάτοικους, όλοι τους συνταξιούχοι. Κεντρικός ναός είναι η Αγια Παρασκευή που γιορτάζει στις 26 Ιουλίου.

Για την Ελαφιότικη ντοπολαλιά διαβάστε εδώ  www.elafiotikoglossario.blogspot.gr

Λάκκα Σούλι

    Ορεινή περιοχή με χαμηλά βουνά και λόφους (Λίππας, Κουρύλα). Οριοθετείται από τον Τόμαρο (1.974μ.) και τη Νότια προέκτασή του στα Ανατολικά, από τα Θεσπρωτικά όρη (1.274μ.) στα Νότια, από τα όρη Σουλίου (1.615) στα Δυτικά και από το Νότιο τμήμα των Κουρεντιακών ορέων (1.172μ.) στα Βόρεια. Έχει έκταση 286 τετ. χλμ.

    Αποτελείται από 26 χωριά: Αγ. Ανδρέας, Άγιος Νικόλαος, Αλεποχώρι, Μπότσαρη, Ανθοχώρι, Άδροση, Ασπροχώρι, Αχλαδέα, Βαλανιδιά, Γεωργάνοι, Δερβίζιανα, Έλαφος, Ζωτικό, Καταμάχη, Κουμαριά, Λίππα, Μπαουσιοί, Μπεστιά, Παλαιοχώρι, Μπότσαρη, Παρδαλίτσα, Πλατάνια, Ρωμανό, Σιστρούνι, Σμυρτιά, Σερζιανά.

    Κύρια παραγωγική δραστηριότητα των κατοίκων η γεωργοκτηνοτροφία.

    Η δομή των οικισμών βασίζεται στη συνοικία που συγκεντρώνει το σύνολο των εγκαταστάσεων μιας διευρυμένης οικογένειας ή "φάρας". Μερικές τέτοιες συνοικίες οργανώνονται γύρω από ένα κέντρο που μπορεί να είναι μια εκκλησία, μια πλατεία ή ακόμα και η οικία μιας ισχυρής οικογένειας.

    Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του οικιστικού συστήματος είναι ο συνδυασμός των πολλών οχυρώσεων, τα μοναστήρια και τα πυργόσπιτα σε ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Η θέση της περιοχής μεταξύ Ιωαννίνων και Σουλίου υπήρξε ο κύριος λόγος της αστάθειας που επικρατούσε στην περιοχή όσο και στον τρόπο ζωής.

    Τα μοναστήρι της περιοχής (Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Αχλαδέας, Ι.Μ. Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Ρωμανού κ.α.) έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην θρησκευτική, κοινωνική, οικονομική, και πολιτιστική ζωή του τόπου.

    Διακρίνονται 4 υποενότητες χωριών εκ των οποίων η δυτική στη βάση των σουλιώτικων βουνών σε αντίθεση με την Ανατολική στους πρόποδες του Τόμαρου παρουσιάζει μεγάλη συγγένεια με το Σούλι.

    Το σουλιώτικο δημοτικό τραγούδι και ο χορός παραπέμπουν σε ένα ηρωικό παρελθόν με μια ιδιαίτερη συμβολική χρήση ως προς τη συλλογική μνήμη της ομάδας ενώ οι τοπικές παραδόσεις για τα νερά και τα ποτάμια της ευρύτερης περιοχής έχουν ρίζες τους στην αρχαία μυθολογία.

www.romiazirou.blogspot.gr