Οι εκλογές διενεργήθησαν !!! Η κυβέρνηση ορκίστηκε ! Βοήθειά μας….

Του Χρίστου Τούμπουρου

Να ‘σαι μάρτυρας πλατάνι,

που μας πήρε το ποτάμι,

και μας πάει στα ρέματά του,

στα κλωθογυρίσματά του.

Δημοτικό Τραγούδι

Είναι εύκολο να φαντάξουμε και να πλαντάξουμε, να ρακουμανήσουμε και να αποτορίσουμε. Κι όλα αυτά χωρίς σιουμπέ, χωρίς κόπο και ίδρωτα. Μέσα στο χαγιάτ’ και παραμέσα στο κατώι του σπιτιού μας, δηλαδή του εαυτού μας. Βαθιά, πολύ βαθιά, στα σκοτάδια «να μη μας βλέπ’ μάτ’ ανθρώπου». Σε μια όχι απλά αραχνιασμένη, αλλά αποστεωμένη γωνιά της ύπαρξής μας, του κατοικιού μας, στο σπιτικό μας, κρυμμένοι και τηρώντας από μέσα τον εαυτό μας, πέρα από τους άλλους, τους γύρω μας, πέρα από τον κόσμο. Πίσσα σκοτάδι, να μη μας βλέπ’ ο ήλιος. Δεν χρειάζονται οι άλλοι. Τους αποδιώξαμε, «τους αποστείλαμε κατά διαόλ’». Πώς και γιατί να νιώσουμε ότι «από τον ήλιο η ζωή παίρνει ζωή μονάχα»; Εκεί στο παραγών’, να μη μας βλέπ’ ούτε η μάνα μας. Μας ενδιαφέρουν δυο-τρεις που μας παινεύουν, γιατί περιμένουν κι αυτοί τον έπαινό μας, κι έτσι αλληλοεπαινευόμαστε -πώς τα καταφέραμε!!!-, και πάει λέγοντας!

Ο ορισμός του δούλου! 

«Μάθε˙ η προκοπή δεν είναι για τους δούλους,

Κι όσο θένε οι δούλοι αφέντη ας έχουν

τον αφέντη κάθε πλούτου και ομορφιάς˙

μάθε˙ η προκοπή για τους ελεύθερους,

για μας» . 

Κ. Παλαμάς , «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»

Το «για μάς» έφυγε οριστικά. Η ατομική βούληση χάθηκε. Παρασύρθηκε από την κατεβασιά της «μοδάτης», αφασικής και αποχαυνωτικής μαζοποίησης. Την «Πολιτεία» την αποτελούν όχι πολίτες με σκέψη, αλλά ευνούχοι υπηρέτες του αξιώματος: «έρποντας και γλύφοντας φτάνεις παντού». 

Κι αν ασχολείται κάποιος με την πολιτική, τον έπνιξε η πλημμύρα της εμπορευματοποίησης της πολιτικής και του υπηρέτη της, του πολιτικού.

«Το παραστράτισμα του εμπόρου, ο πολιτευόμενος∙

που την έχει την πολιτική επάγγελμά του» 

Κ. Παλαμάς

Η πολιτική συνείδηση ανύπαρκτη!

Η πολιτική κουβέντα : «αμούρες και φιστούρες»!

Οι πελατειακές σχέσεις και οι ψευτιές, σε ημερήσια διάταξη! 

Και εμείς, απλά δικαιολόγούμαστε, αφού «αυτοί τους ψηφίσανε…»!

"...Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα..."

Και οι άλλοι να αλληλοξεκατινιάζονται νυχθημερόν στο χαζοκούτι. Να «πιάνουν στασίδ’», από βαθέως όρθρου στα αιμολάγνα, αιδοιόφρονα και σπερμοβόρα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Επιβολής), εκστομίζοντας ένθεν κακείθεν ανεπανάληπτες λεκτικές στοκιές, ευνουχίζοντας τη γλώσσα και αποπατώντας στη σκέψη. 

Και άλλοι « αραχτοί και λάιτ», υπνώττουμε. Φάγαμε το Αυγουστιάτικο βραστόγαλο, ήπιαμε και νερό και ρεκλιαστήκαμε στον ύπνο. Γέμισε ο τόπος από τους αδιάφορους και αλλοτριωμένους ανθρώπους που «πάντα βιαστικοί μέσα στους άσκοπους δρόμους προφασιζόμενοι κάποιο μεγάλο σκοπό» (Μανόλης Αναγνωστάκης), ανήμποροι να νιώσουν τον συνάνθρωπό τους, να αναπτύξουν κοινωνική συνείδηση και να αγωνιστούν… συναγελαζόμενοι ενίοτε και στα διάφορα κομματικά γραφεία, όπου αναπτύσσονται τα πολιτικά βιλαέτια προς «εξυπηρέτηση των ψηφοφόρων μας». 

Και οι επί της γης αργυραμοιβοί, πουλώντας τη «βασιλεία των ουρανών» ξεπούλησαν το όραμα και την ελπίδα των Ελλήνων, για να σκαρφαλώσουν στα απάτητα κορφοβούνια της θεαματικότητας και να στεριώσουν την πολιτική τους θέση.

«Δεν είναι τούτος τώρα ο τόπος μας

μια συνοικία από κουρέλια και μπαλώματα

εκεί π’ αλώνιζε η λεβεντιά τα μάτια δακρύζουν (...)»

Και οι εναπομείναντες, χειροκροτητές, τυμπανοκρούστες, συναγελαζόμενοι αγεληδόν στα κομματικά μαντριά, χωρίς σκέψη, χωρίς αιδώ και χωρίς τσίπα -όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου- οι κολαούζοι, τα ενεργούμενα, οργανέτα και υποπόδια των «κατακτητών» και «εξυγιαντών» της χώρας, αυτοί που θέλουν να κάνουν τον Έλληνα σαν την αφεντομουτσουνάρα τους: 

ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ

Ξέρω έναν άνθρωπο

που μπορεί να μιλά

όποιες ώρες του υποδείξουν

τρεις με τέσσερις,

δυο με τρεις

ή και καθόλου.

Ξέρω έναν άνθρωπο

που μπορεί να χειροκροτά

ή να το στρίβει,

να γελά ή να ξινίζει τα μούτρα

καθ' υπόδειξη.

Ξέρω έναν άνθρωπο

τέλος πάντων

που με το δεξί

μπορεί να συγχαίρει το φασισμό

μα με τ' αριστερό

να κρατά πισινή

—σωστό κιβώτιο ταχυτήτων

Παράγωγα πολιτικής αφασίας που μέχρι σήμερα μας έζωσαν και μας έπνιξαν τα ζουμιά της πολιτικής ψευτιάς και του αμοραλισμού . Βόθροι υπερχείλισαν και τα λύματα «έκοψαν κατά διαόλ’» και κοντεύουμε όλοι να πνιγούμε μέσα σε «γαλατένιους τροϊκανικούς δυσώδεις αφρούς». 

Μια μπόχα μουλιασμένη λερώνει ανθρώπους και ψυχές. Και η βρώμα αποπνικτική, απέπνιξε δυσσωδώς κάθε έννοια αρετής. 

Οι εκλογές διενεργήθησαν !!! Η κυβέρνηση ορκίστηκε ! Βοήθειά μας….

romiazirou.blogspot.gr